Een, 2, III, quattro, cinq, sechs, zevenhuizen

Vandaag deden wij iets wat normaal nooit voorkomt. De afspraak werd verplaatst want er kwam slechter weer en de HH willen en kunnen daar nooit op wachten. Vandaar eerder gestart? Hoeveel vraagt u? Nou een hele dag. Dit had mede te maken met herrie vrienden die overkomen uit Canada en deze hebben aangegeven op tijd te willen beginnen. Dan kan en mag een wandeling geen etenroet.

Vanavond pasten wij deze wandeling naar eigen smaak aan want wij willen altijd meer.
Zodoende liepen wij alvast vooruit te denken en gingen op pad niet eerder dan dat HF de nieuwe meubels had bezien en onze Dikkert volkomen negeerde. Gelukkig was de rest wel aanwezig en blijven hangen.

HF in actie, HH natuurlijk ook

Groeten uit IJsland

Wat dit het mysterie?

Het is volkomen nutteloos om aan te geven wat wij deze keer meemaakten. Hardlopers die zeer verdachte kniebewegingen maakten. Het leek wel uit vrije wil te gebeuren. Nadat wij een hond en bijbehorend baasje hadden aangesproken werden wij gewaar dat het gerucht ging dat er een vliegende aap, vermomd als duif maar met de kenmerken van een kleine bijzondere vogel zou zijn gesignaleerd. Blijkbaar had een dergelijke mededeling een licht erotische werking op een aantal voornamelijk mannenvolk. Men was in grote getale komen opdraven met hele grote joekels van voren. En er was zeker sprake van de uitdrukking: "  de mijne is veel groter dan wat ik bij jou zie ".  Om die reden lieten de HH zich niet uit kun tent lokken en hielden alles binnenwaarts. Zodoende kunnen wij u melding, nagenoeg live, doen van hetgeen ons is overkomen. Zo ziet u, de uitdrukking wandel mee met de HH want het leven is al saai genoeg wordt op deze wijze wederom bewaarheid.

Nadat wij de struise vogelheren waren gepasseerd kwam het moment van de waarheid. Zijn er molens en zo ja, hoeweinig? Aangezien de vulkanen in IJsland ons niet met rust laten hielden de HH rekening met verduistering en andere lugubere feiten.
Dat laatste is gebleken, verwijzend naar foto materialistisch bewijs.

Tel uit je molens

Gelukkig kunnen wij u melden dat naast een bovenmolen met name de ondermolens de boventoon voerden. Aangezien wij u kunnen voorstellen hebben wij een explicatie van de geheime molentaal in de stukken opgenomen.
Een kleine uitleg is wellicht op zijn plaats:

1 x draaien betekent: niets aan de hand
2 x draaien betekent: nog steeds niet aan de hand
3 x draaien betekent: het is nog steeds niet de moeite waard

Molenrituelen

voor de rest verwijzen wij u graag naar de bijgevoegde leertabel.

Eerste koor, nauwelijks hoorbaar

Zoals u uit de stand kunt opmaken werden de HH hartelijk begroet. Op dit punt van het pad, bij de laatste der 3 molens kozen wij ons hazepad en maakten ons via weilanden en gewassen (waarbij wij nadrukkelijk nergens op trapten) uit de voeten. Dit betekent langs een deftige woning met eigen beregening, hijskranen, auto dealers en  zo voorts rechtsaf richting 7Huizen. Onderweg rechts fraaie staaltjes van huizen uit begin 1900, waar toch wel vaak TV werd gekeken. Blijkbaar is er niets meer te doen in dit land. Wij daarentegen werden getrakteerd op prachtige samenzang van het lokale schapenkoor : het doet er niet toe hoe je eruit ziet en of je uit je bek stinkt. Integendeel.

De kerk in kwestie

Via de fantastische dorpsstraat die wij helemaal uitliepen kwamen wij bij de kerk. Nou, die is prachtig. Aangezien een bepaald heerschap thuis niet mag spelen werd deze helemaal alleen naar de kerk gestuurd om alhier klanken voort te brengen. Het aantal toehoorders was minimaal.

Eenmaal uit de dorpsstraat keerden wij terug op onze schreden en vervolgden de route zoals beschreven en liepen uit Voorzorg langs het dorp uit en de natuur in. Blijf vooral doorlopen, negeer de 1e brug en pas bij het 2e exemplaar steekt u RA en bent u weer bij de auto van de HH, mits wij daar ook zijn natuurlijk.

Bier was er volop, deze keer weizen van de tap. De ballen kwamen zeker niet uit 010, waren ook gekrompen maar de smaak was toch een 8+.

tot zover.....

Hierna dus de samenzang van de (sch)apen

Natuurlijk

Van één van onze verslaggevers.

Niets is moeilijker dan objectieve berichtgeving. Neem nou bevoorbeeld utvolgende. Dat HF de laatste tijd wat meer last heeft van vergeetalzheimer kan niet beter geïllustreerd worden dan door dit voorval. We schrijven woensdagavond en HF gaat (in bijzijn van Vrouwe M) richting HH. Aldaar aangekomen opent HH de deur voor het tweetal. Hoewel welkom, is er van HH-zijde geen sprake van wandelverwachtingen op dat moment. Temeer omdat de eethoek van des huizes niet meer aanwezig is, is sprake van verwarring alom. Na enigermate van conversatie gaan het duo HF en VM zonder wandeling, maar met als troostprijs iets van oostduitse makelij richting huiswaarts. Uiteindelijk komt alles dan toch nog op de daarvoor bestemde pootjes terecht en wandelen werd op een nader tijdstip uitgevoerd. (Noot van de redactie: excuses voor de stuntelige verslaggeving)

Het werd een overdaguitstapje. Na enig mijmeren en overdenken konden de HH eindelijk een keuze maken uit een viertal aangedragen voorstelwandelingen. Hier stopte voor vandaag dan ook meteen de inbreng van de PC's, die zogenaamd andere bezigheden hadden. In feite waren zij zo onder de indruk van het leervermogen der HH de vorige keer, dat eenmalige verzelfstandiging wenselijk bleek. Dat de geheel bewegwijzerde Gouwebosroute bij Waddinxveen (dankuwel ANWB)gekozen werd, was dan ook meer dan geen toeval. De HH kenden de parkering reeds van een Weegjeswandeling, zodat fluks schoenensituatieverwisseling plaats kon vinden en hoepla beentjes bewegen. Ter plaatse hecht men er blijkbaar aan de bevolking in twee groepen te verdelen en wel in mensen die tenminste één keer niet meer op de benen konden staan en zij die dat ongemak nog nooit hebben ondergaan. Van een echte tweedeling proefden de HH overigens generlei. Wel was er een trein, een tekoopcaravanvan1979 en een stukje verderop een huis van de gemeente(geen van de HH zou domicili willen kiezen in dat huis) met daarvoor een mooie auto en dito manden met duiven. Ja, de HH kregen veel folklore voorgeschoteld in het begin. Een beetje kunst en een geheven hefbrug later, ontdekking van terrassen. Maar de HH waren ondanks de zeer gunstige omstandigheden en entourage bestand tegen de verleidingen, althans op dat moment. Beperktheid deed de HH besluiten niet in te gaan op het huurvoorstel van buitenopslagruimte. Wel deden kefhonden en een grotevrouwenfiets ons versteld staan, zeker toen ook Harrie kwam aangesuisd. Gelukkig waren uw helden voorzien van vaart en ook daarlangs. Vanaf dat moment zou alles anders worden. Naast een enorme bos hout voor de deur, ook andere waarnemingen. Vooral heel veel natuur en ook in de allerjongste uitvoeringen. Zoals daar zijn onder andere en ondermeer de modellen gans, zwaan, eend, meerkoet, gewone koet. Maar ook drievoeters uit de categorie poes en min of meer hond behoorden tot ontmoeters. Enigzins door al dit moois in de war wilde HF een verdwaalactie op touw zetten. HH greep in, waardoor erger werd voorkomen. HF bekende daarop volmondig onjuistheid. Een mooi stukje Gouwebos zagen we met allerlei natuuruitingen. Na al dit moois en een dwarszitting van een fietsmevrouw door HH maar even weer verstedelijken en met name in Boskoop.
Ontdekking van de plek waar MC Donalds de hamburgers vergaard was hetgeen waar dat toe leidde. Na een blik op de kinderboerderij kregen we die direct terug, alleen dan met zeer veel meer verbazing dan weggezonden. Redenen genoeg om terug te gaan naar eerder genoemd bos, zodat enigzins ronddwalen plaats kon vinden. UIt de dopresten werden we gewaar dat in mei in ieder geval enen vogel eisprong had. Eenmaal uit het bos was er weer bebouwing, waarlangs de tocht ging. Iemand wilde de wereld laten weten, dat er geslaagd is. De HH hoopten maar dat dat niet bij Inholland is gebeurd. De brug naar de hoeveelheid lagere scholen in Waddinxveen is hiermee ook gelegd. Tot onze verbazing niet alleen met verschillende namen, maar zelfs een tweetal die onze kroonprins in hun vaandel dragen. Zal op een regenachtige dag wel eens tot verwarring kunnen leiden volgens onze deskundigheid. Maar snel al weer opgevrolijkt door een bebloemde auto en mooi (maar ook wel vreemdmetselwerk) bij hier en daar woningen. Op de Dorpstraat deden zich vooral opmerkelijke autodingen voor. Een tweetal lichten we uit en wel: a) een auto met vliegtuig onder de motorkap en 2) drie generaties Citroën. Met name door dit laatste kreeg HF tranen in de ogen. Maar daar was eigenlijk geen tijd voor, want daar diende de plaatselijke fejagraaf zich aan. Googled u maar even. Zo daar bent u weer. Ons restte nog een mooi stukje natuur en een iets te enthousiast groetende damesmevrouw. Ook deed een doosdragende heer blijk geven van nieuwsgierig door diverse malen om te kijken naar het wandelduo. Na aan-en bijbouw overzicht en verbazing onzerzijds over beknibbeling op materiaal NS-zijds nog even kunstconsumptie en op was de wandelkoek. Na rijp beraad werd besloten de eerder geziene terrasreeks met een herhaalblik te bezoeken. Van weerstand tegen de geboden aangename zitruimte was nu geen sprake meer. Thuis waren we aangekomen en het werd alsmaar gekker. Eerst Brugse Zot en Willydobbeballen, terwijl een kunstenmaker (met, naar eigen zeggen, poolse ervaring waarover eigenlijklijk gezwegen diende te worden) een (on)waarschijnlijke eigen interpretatie van een stukje Waddinxveen met verve vastlegde. Het brandje toepasselijk geheel nageblust hebbende verdwenen de HH op slinkse wijze aan de horizon. Hoewel via deviatie, kon HH mooi nieuwe kameraankleeddingenaflevering in hoogsteigen persoon meemaken.

Bienvenuti el gentilles

Een keer wandelen en de week is weer voorbij. En weet u wat nu het leukste is. Het is nog waar ook. Het is dan ook om deze reden en alleen maar vanwege dat wij met de nodige aarzeling willen vertellen van onze lotgevallen. Wat is immers the case? Als onze week wis en waarachtig voorbij is zal dat zich niet tot de HH beperken.  Het zou dus zomaar het geval kunnen zijn dat wanneer u achterom kijkt (niet doen btw) u weer een week achteloos en toch kordaat aan u voorbij ziet en zag gaan. De HH hebben natuurlijk wel een remedie alleen blijkt die niet te helpen. Vandaar dat publicatie op deze site net zo nutteloos is als.

Aangezien HH zonodig een ander vervoermiddel nodig had vond HF het bijzonder prettig dit van nabij te kunnen meemaken. Waarom zou je dingen voor jezelf houden nietwaar toch wel? Om die reden en nergens anders waarvoor toog HH naar het schone maar oh zo auto volle IJsselmonde alwaar een emotioneel weerzien plaats vond. De dame des huizes was dermate ontroerd dat rode oog en dito nazorg was geboden. HF fluisterde op een later tijdstip nog wel bevestigend dat de opvliegers zich inmiddels via de Van Brienenoord vanuit Capelle ook naar IJsselmonde hadden begeven. Hiervoor dankt hij de vrouw des HH meer dan hartelijk. Op deze manier heb je allemaal veel meer aan je nachten en is het zinloze slapen tenminste verleden tijd.  En u weet inmiddels hoe actief de HH zijn dus voorbereiding is meer dan 3/4. De wandeling bevond zich ditmaal werkelijk helemaal onderin de stapel der achteloosheid maar oh zo zorgvuldig bewaarde wandelgeheimen.

Onderweg

De titel luidt: Sandelingen-Ambacht 8km. En te bekomen via Ontrack.nl.

The walk

Het brengt je als je dat wilt direct naar de startplaats bij Zuidwende te Hendrik Ido Ambacht. (met streepjes).
De HH willen natuurlijk niet direct naar de juiste startplaats gaan en hebben dus gedurende enige tijd doelloos rondgereden en stiekum het parcours bekend. Niets aan aangaande moeilijkheid.

Een waarschuwing vooraf: als u wederom de bosbuggy bij u heeft wordt u deels nagekeken op de asfaltweg en geeft het houtsnipperpad u nakijk. Maar kijk eens hoe moeilijk de PC's het hebben.

PC's hebben het moeilijk

Een 2e waarschuwing van ontrack: volg de aanwijzingen in de route nauwkeurig op. Negeer zijpaden, tenzij anders aangegeven. Wij willen toevoegen: resultaten uit eerdere wandelingen bieden geen garantie voor de toekomstige en onderhavige wandeling(en).


Zodoende op pad, HF natuurlijk met andere schoenen. Parkeren deden wij enigszins luguber maar toch zonder dralen gingen wij op pad na nog een laatste blik op de auto te hebben geworpen. Deze keer waren onze PC's zeer actief hetgeen de foto's en films zullen bewijzen. Hulde!

Lanen

U loopt in Sandelingen-Ambacht tussen natuur uit 2006, hoewel dat niet aan de dieren is aan te zien. U krijgt weidse uitzichten met karakteristieke lanen. Uit het park lopend (duurt langer dan de tijd dat dit wordt opgenoteerd) komt u in de dorpsstraat, via keerweer (niet letterlijk nemen!) gaat u jagen op het pad. Bij het water RA en BLIJVEN LOPEN TOT HET ECHT NIET VERDER KAN.
Pas als u echt niet meer verder kunt gaat u straatbuigend voorlangs de kerk (het is een rijksmonument maar dat mag u niet hinderen denken wij).

Denise

Ook deze trip konden wij een reeds sinds hele lange tijd onopgelost raadsel oplossen en is Denise terecht.

In een later moment gaat u langs het gemeentehuis (mooi park) en negeer het bevel om tussen 2 sloten door te gaan en volgt de tip van de HH en neem het pad wat precies tussen beide sloten loopt.

Uiteindelijk wordt u vrijgelaten en probeert u zo achteloos mogelijk onder de tunnel door te gaan, dan RA en u komt langs een tankstation waar men ook pizza's kan leveren en onderwijl de auto kan fixen.

Werpt u dan een blik naar links dan ziet u een moderne woonwijk waar de omvang van de huizen en hun bewoners maar weer eens een vooroordeel bewijzen....

Als het goed is gaat u RA (past op met de oversteek) de zuidwende op en ziet u uw eigen auto staan zoals de HH  het nieuwe vervoer van HH hartstochtelijk in de armen sloten.

De PC's hebben zich van hun beste kant laten zien en willen graag van u beste lezers weten of zij u ook persoonlijk kunnen bijstaan. Via het bedrijf van HH zijn zij met een flinke korting te bekomen zonder in te hoeven leveren op de kwaliteit en tevens laten zij weten dat zij vorige week vlak voor de wandeling onderling een knallende ruzie hebben gehad zodat de onenigheid teveel inbreng heeft gehad op de prestatie. De HH hebben deze begeleiding dan ook niet hoeven te betalen.

Bier drinken deden wij bij onze biljartvrienden en dito barkeeper die vrijwel in tranen uitbarstte bij het aanschouwen van de HH. Niettemin wist hij zonder mankeren de juiste bieren en ballen te leveren. Dit terwijl wij op de lokale beeldbuis de verrichtingen van zowel paarden als golfers aan ons zagen voorbij gaan.

Tot de volgende week.

ps: aangezien de HH voortaan de benzine volledig zelf moeten doneren hebben wij een rekening geopend waarop u uw sponsoring kunt overmaken. Dank.

Op pad

PCE en PCB

Ding

Wat vooraf ging, is kort samengevat in: HF bij HH; HH overhandigt HF boekwerk van eigen deeg; HF, net als HH in diverse nopjes. Tevens iets moois zweeds voor HH. En daarna. Eindelijk was het dan zover. Onze PC's gingen met de HHzelven mee. En zie daar, onthulling van het mooi geheimbewaarde zodat van enige verbazing uwerzijds sprake mag zijn. Ja, en dus niet zo maar de eersten de besten, maar de Ernie (PCE) en de Bert (PCB) in hoogsteigen. Opwinding bij de HH was alom vertegenwoordigd. Als maidentrip had HH geen betere keuze kunnen maken en daarom naar Zoetermeer. Zoetermeer? JA, Zoetermeer. Dat is een plek, waar men, net als de HH, nog veel kan leren. Met kinderlijk gemak wel te verstaan. Na containervulling bij HH in de buurt ging het weldra en na wat dralen aankomst bij startpunt van http://www.promotiezoetermeer.nl/documenten-1/toerisme/seghwaert.pdf . Na nog iets meer dralen de wandeldraad opgepikt. De HH hadden wellicht iets meer begeleiding van de PC's verwacht, maar dezen lieten begaan, zodat later leermomenten doorgenomen konden en aan de beurt kwamen. Wat HF in ieder geval wel al van PCB heeft overgenomen is de voorkeursliefde voor het laten van windjes. Terzijde uiteraard. Vijvers overigens velen onderweg. Ook de Felix Domesticus deed ruimschoots aan acte de présence. Overigens waren niet alle erg gecharmeerd van de aanwezigheid der PC's. Maar so be it. Even tussendoor: jarenlang waren Magda en haar partner niet meer te traceren voor de HH. Het bleek nu dat men in Zoetermeer was neergestreken. Zomaar weer een raadsel opgelost!!! Terwijl HH zijn uiterste best deed het gezelschap langs de juiste plekken te leiden, moest HF zonodig een struikel doen. Teen en tander leverde afleiding en omleiding op. Toen grepen de PC's in en kwamen de HH op het juiste pad. Wat een teleurstelling hierna. In verband met vanwege sluiting konden we de bon voor het beloofde tweede kopje koffie (gratis overigens) niet verzilveren. Wellicht een andere keer (de HH schatten die mogelijkheid op circa nihil). Op enig moment trachtte HH contact te leggen met een lokaal aan 1 der vijvers wonende zwaarlijvige, maar slechts norsheid was de respons. Langs het Tochtpad (deed de naam overigens geen eer aan) en na een kleine acrobatische uiting der coaches op zoek naar de plaats waar het koninkrijk een zaal heeft, De HH hadden namelijk vernomen dat daar in de buurt vaak een ritueel met een glasbak plaatsvind. Na gevonden omhoog en weer naar beneden. Inmiddels best nieuwsgierig naar de boomgaard. Die mag er best zijn overigens, hetgeen bevestigd kan worden door een tweetal van beiderlei kunne aldaar aanwezig. Klimgedrag der PC's en daarna verder onder meer langs oud oostduits en roze in wei geparkeerd gochomobiel. Vlak na de brug kregen de HH het even warm, aangezien men buitenverwarming had aangelegd. Wij zeggen: nu even niet nodig. Maar goed, wellicht volgens Zoetermeerse inzichten een must. Vanaf dit moment wordt alles dan ook wat onduidelijk en naarmate de tijd verstrekt wordt dat meer en meer ergerder. Steeds vaker dienden lantaarnpalen als toevluchtsoord. Nog wel zagen we duidelijk iemand in z'n eentje bellend voetballen of voetballend bellen Overigens belemmerde de invallende duisternis een aantal Zoetermeerders er niet van uitvoering van plantbevochtiging middels gieter. Navraag leerde dat men de gieter niet met de de HH zeer intrigerende vloeistof bier werd gevuld. Zo leert men nog eens wat en dus weer een leermoment. Een kever op leeftijd onttrok een kreetje van verrukking bij de HH. Maar gaf tevens het startsein tot beëindiging op eigen wijze. Zonder vermeldingswaardigheden de HF-citroen teruggevonden. Natuurlijke en onnatuurlijke warmte deed ons snakken naar vocht. U begrijp vast wel dat de behoefte daaraan gestild diende te worden. Gelukkig vonden we een jongedame, die ons in het geheel niet kende, bereid iets lente-achtigs met bok uit te tappen. Ook ronde Rotterdammertje ontbraken niet. De PC's konden die tijd mooi benutten voor het bijstellen van het begeleidingsplan.

Een zoetervijver

Hehe, eindelijk even wat doen!