6 bergen beloofd, 4 bedwongen

Eindelijk kunnen wij een sluiertip. Wij hebben vast wel verteld (en anders zojuist straks) dat zelfs op onherbergzaam verborgen wandelblogs van de HH toch regelmatig een of meerdere blikken worden geworpen. Een der onverlaten heeft zich na uitvoerige en buitensporig accurate naspeuringen van de HH bekend moeten maken. Ter compensatie zijn de HH in onderhandeling of lezers - e/o kijkersvoordeel bekomen kan worden.

Niet alleen Huizen in ...

Hoewel reeds eerder sprake was van een Huizen tocht was dit door omstandigheden niet doorgegaan. Goed dan, we zullen eerlijk zijn. Er was weerroet in het eten terecht gekomen. Vandaar dat destijds Brabant won. Maar nu wilden de HH wel eens het Gooi bewonderen en kijken of huppelk.tjes e.d. zich aldaar bevonden. Wij kunnen nu reeds opmerken dat met slechts enen hond een meetelling niet zal plaatsvinden. Minimaal 4 en daar dan altijd zo'n schattig klein huppelk.t (lees: HK) hondje bij.
Na dat een route deels was onderbroken omdat volgens HF de brug open stond (waar hebben wij dat meer gehoord) kwam hij dan eindelijk bij HH aan. Van de vrouwe ten huize was in eerste instantie een dringend kijk of je nog moet tanken advies gekomen. Hoe dan enkel, HH mocht instappen, er was kort overleg over wel/niet paraplu en alras waren wij onderweg. Dit keer had HF wel wandelschoenen meegenomen dus blijkbaar was vorige week niet goed bekomen. HH ging daar verder niet naar vragen.
Via TomTom wisten wij het zelf te vinden en parkeerden wij buiten de blauwe zone, want als het gratis kan willen de HH voor niets.
Wij zagen overigens dat ook alhier de schengen controle is opgeheven.

Stapten wij eerst door straten en verschillende vormen en stadia van huis opknap begon alras een groene zone (hier heet zoiets park) naderbij en bewandelbaar te worden. Het zou een barre tocht worden waarbij in totaal 131 m aan hoogte moest worden bedwongen en dat in amper 16 km rond. Zoals u kunt zien deden wij 127 meter en 16,12 km.
Ga er maar aanstaan hoor ik u denken. Inderdaad, dat deden wij dus.

De woensberg is de 1e grote en hoge hindernis. Dan de tafelberg (wist u dat dit vroeger een fraai uitzichtpunt was?) waar u via 2e wildrooster, paddestoel 20045, heerlijk uitrust bankje en hup daar gaan ze weer verder gaat naar de trapjesberg.
Onderweg ontmoetten wij een zeurpiet die ons mededeelde (ongevraagd) dat de 4daagse bij Nijmegen plaatsvond en wij zodoende op de verkeerde plek waren. Daarnaast als extra ongevraagde info werd ook nog even neuslippend verteld dat men werkelijk nooit grappig was. Wat fijn om hiermee een relatie te onderhouden. De blaricummerheide is een verhaal apart.
Via het ijzeren veld (doe al uw metaal in uw ondergoed, anders wordt het een nagenoeg onmogelijke wandeling). Ja dames, ook de beugels uit de bh en natuurlijk kunt u dit aan HH opzenden!

Camera bewerking secret 1

Camera bewerking secret 2

Wat we u nog nooit verteld hebben is de bijzondere verrichting van HF op het moment van stroomuitval. Hij  past dan een Fred Kaps ritueel toe waarbij eigenlijk zonder dat ook maar iemand het ziet ineens sprake is van nieuwe accu. Moge bestudering van de foto's uitkomst bieden. Onderweg was sprake van ontmoeting met een dame die werkelijk veler honden deed uitlaten. Erbij zat een zeer vervaarlijk exemplaar, waarbij HH met gevaar voor eigener levens toch om u te plezieren een foto liet maken.

HH zorgt voor goede banen

Gevaarlijk ras

Na de sijsjesberg kwam toch wouwse plantage verwarring in het spel. Vanwege eerdere afspraken werd bij de geringste twijfel een terugkeer op eerdere schreden ingezet. Afin, de routekaart zal het allemaal duidelijk maken. Dus liepen wij niet eenmaal maar wel 2maal verkeerd, althans volgens ons natuurlijk niet. Maar hogere machten stuurden ons zullen we maar zeggen. Zodoende werd bij een 4berk een aantal expedities uitgezet die tot doel hadden om definitief uit te vinden hoe de route niet loopt. Dat deel verging de HH prima. Maar de keuze voor de wel-route ging vanaf dit punt minder. Zodoende werd een nu niet te noemen heide (niet op de kaart) ons Waterloo (en dus ook paddestoel 20030) en gooiden wij onze natte T-shirts in de figuurlijke ring. Onder het genot van water en yoghurt werd besloten om bij 13.56 km een directe route naar Huizen te kiezen. Dit lukte ons dan weer wel, zodat vrijwel ongemerkt en slechts terloops wandelend de auto werd bereikt. Een kleine omkleding en op suggestie van HH werd de haven gezocht en dit keer gevonden. Na een ampele wandeling waarbij namaak oude haven en dito werd ontdekt werd bij een lokaal terras neergestreken hetgeen op dat moment nagenoeg ballenvrij was. Wij bestelden aparte bieren (volgens lokale zegswijze) (chouff en zot) en na overleg ook van dobben balls en naamlozen garnalen on a stick. Na opeting en drinking werden 2 gewone bieren (amstel) gebracht.  Toen de ballen en hk's de overhand kregen vertrokken wij. Niet eerder dan dat lokalen ons hadden verteld dat de enige reden dat zij nu bij ons (overdekt maar toch buiten) kwamen zitten een kleine regenbui was. Daar blijven de HH niet voor thuis.

In feite route

Goede gewoonte

U ziet, er valt te beleven en u hoeft niet iedere keer naar Brabant en omstreken. Het stuur resoluut omdraaien en de andere kant op. Dat voert naar streken die nu gewaarschuwd moge zijn. De HH hebben het noorden ontdekt en dat zal hoe dan ook zijn impact hebben op toekomstige exploraties.

Onze versie

Volgende week geen verhaal aangezien HF met ega een vakantie gaat vieren waarbij de aanwezigheid van HH en ega nu eens niet gewenst is.

Geen kant maar Brabantse Wal

Inmenging kan soms een aangenaamheid toevoegen. De HH zijn zich er van bewust dat soms chronologie niet het beste middel is tegen iets. Met name geldt dat ook voor datgene wat zij deze week kregen voorgeschoteld. Er was namelijk een volgend geval. Nadat HH vorige week netjes na de wandeling thuiskwam, gebeurde er iets. De vechtgenote zijnerzijde deed een voorstel. Niet alle ins en outs worden hier prijsgegeven, maar de gegevens die nu naar buiten komen zijn én waarheidsgetrouw én juist. Per slot van rekening zijn we de Weekend of een ander vod van bedenkelijk allooi niet. Maar goed, de HH gingen wandelen. O, ik zou bijna vergeten van zojuist. Enfin, Vrouwe A. stelde dus een voorstel voor en wel dusdanig dat de HH, zijzelve en Vrouwe M. de krachten zouden gaan bundelen en een betreding ergens zouden gaan ondernemen. Dusdanig nam HH niet telefonies contact op met HF, maar meelde het geheel naar HF. Tijdens het lezen en tussen zijn tranen door begreep HF wat er aan de hand gaande was. Na een zeer spontaan "ja" van Vrouwe M. (was er wellicht een complot in het spel?) kon de zender des berichts terugbericht worden en vanaf dat moment werden er kolen en plannen gesmeed. Een speciale dag moest het worden. Meneer Timofeef en al die anderen die ons weer bepalen, gaven aan dat na een dag met circa 20 uur regen aaneen (niet meer voorgekomen sinds een leuk jaar en met name 1954 of iets dergelijks) en temperaturen rond de dertien graden een dag met veel zon en minimaal 20 graden kon worden voorgeschoteld. Dit menu zag het viertal wel zitten en bestelde. Zodoende. Na prachtig haarverwarm- en modelleerwerk had ten HFVM-huize een gathering plaats. VM hield zich ietwat keukenzijdig, maar de restanten van de aanwezigen kwamen eigenlijk vrij snel tot een conclusiebesluit. HF is in Brabant geboren en Noord-Brabant mocht zich daarom verheugen op de komst van de (hoewel niet allen van het mannelijk geslachtskunne) Vier Heemskinderen (DVH). Het door HH op prachtige wijze getemde zweedse Ros Beiaard werd klaargemaakt voor de reis naar Ossendrecht, vanuit alwaar te voet verder ten strijde getrokken zou worden teneinde de Brabantse Wal ter heroveren op de zee en wat dies meer zij. Onderweg zagen DVH een bestelauto met daarop en naar alle waarschijnlijkheid ook daarin Schaapgeluid. Overdreven, naar de mening der HH. Diverse malen en ook deze dag hoorden zei schaapgeluid zonder bestelauto. Behalve een bus zonder bestuurder en een enkele deviatie, werd de beginstartaanvangsplek bij de St. Gertrudiskerk aangetroffen. Dit in tegenstelling tot de wandelschoenen van HF. Dit heerschap had, oh hoe dom, in een vlaag van euforie de uiterst comfortabele voetomhulselen thuis achtergelaten. Bij thuiskomst kreeg hij dan ook van de schoenen een onbehoorlijke veeg uit de pan. Tot zover dan deze wandeling. Oh nee, de eigenlijke wandeldaad is nog niet beschreven. Ja, HF stond beteuterd (eigen schuld natuurlijk) toe te kijken hoe de rest van DVH een prachtig schoenenritueel uitvoerden. Gaf hem wel even de tijd om de prachtige monumentenroute te Ossendrecht te bekijken. Althans op papier. Een plan om ter plekke een bakske koffie mee gebak te nuttigen kreeg geen doorgang. Een ieder pakte toen al dan niet een rugzak, HH stelde de routevolgmevrouw in et voilá, via de Burg. Voetenstraat even later RA de Trambaan op. Gelukkig kwam op dat moment geen tram voorbij, zodat ongestoord verdergewandeld kon worden. En daar stond het koren vrolijk naar ons te wuiven. Geitjes en groene asperges volop en toen het punt dat HH en VW diezelfde week al fietsend hadden verkend. Maar eerst nog een zeer vriendelijke groet van een paardmeisje. Hadden we al verteld dat vlak daarvoor een bouwvakmeneer, zichtbaar zwaar onder onze indruk van onze langskomheid, van een trap afviel? Gelukkig zo te zien zonder erg, om maar eens, in deze, voor vele Nederlanders, bewogen wielerweek, in wieltermen te blijven. Het volgende doel was de oude boerderijhoeve genaamd "Calfven". Daar is een winkel met hooi-stro, aardbeien en nog veel meer. In het geniep wordt ook nog diesoline verhandeld. Helaas voor een aangestormde heer belde hij tevergeefs aan bij de winkel. DVH hadden niets van node uit deze winkel, maar gingen na de hoeve en via een LA onverhard pad, op jacht naar koffie. In het dorp Calfven zal men toch wel ergens het zwarte goud op gepaste wijze serveren? Dus einde pad RA. Leuke blafhonden (een grote en een kleine) voorbij, maar onderzoek ter plekke leerde dat bediening op z'n vroegst om 14.00 uur in die middag zou plaatsvinden. Omdat de terrasstoelen nog aan elkander verbonden waren, werd besloten dat niet vanaf 12.00 uur gewacht zou worden op opening. Zelfde weg terug langs praatschaap en de grote blafhond (de kleine belde snel al zijn vriendjes dat hij DVH had gezien) en bij de Calfvenseweg RA en op naar de Noordpolder. Hoewel links enigzins industrie zichtbaar, overheerst de natuur in al haar glorie en gewelfdheid. Een vriendelijke tractor en idem bestuurder en wat plassen later ontdekte HH bij het bestijgen van de dijk (RA) een prullenbak met een zitbankje. Het sein voor een niet-koffie onderbreking met broodjes, plassen, foto's, krentenbollen en slokjes water. Duidelijk verkwikt en met vrolijkheid ging het verder, waarbij een soort van Zuid-Limburggevoel steeds minder onderdrukt kon worden. Via de dijk, waar Natuurmonumenten een overzichtsuitkijk heeft neergezet om vervolgens enkele draaihekken elders te verwijderen ( dit leidde onzerzijds tot een korte bezichtiging van de zeer toepasselijke Zomerbaan) RA de Zouteweg op. Met uitzicht op op heuvel gebouwd huis met daarnast schoorsteen tussen weilanden door. Daar werden we volkomen genegeerd en niet aangekeken door een stel vogelbegluurders. Bah. Wel vriendelijke blikken van koeien met zeer gezellige kapsels. Zeker ussance bij Wouwse Plantage en omgeving. Kikkergeluiden verwelkoomden ons overigens en die geluiden waren zeker niet bedoeld voor de talrijk aanwezige reigervliegers. Aangewakkerd door de verdwenen draaihekken, kabbelend water en een gehoorzame zithond ontstond een beetje twijfel over het vervolg van het te volgen pad. Maar gelukkig kwam een witte hond met zwarte stippen gevolgd door een plaatselijke mevrouw deskundig advies geven. Hoewel de vrouw volhardend telkenmale op foute plekken op zich juiste dingen aanwees en onduidelijke aanwijziging gaf, was haar laatste advies en informatie van dusdanig belang dat we het Koepeltje beklommen en vanaf daar naar beneden gingen door het gras en ziedaar Hoogerheide. Onder het toeziend oog van een italiaans en een grillrestaurant streken we beneden neer bij Boove en Beneeje aan het van der Meulen(ja, die van de beschuitenfabriek van weleer)plein. Vochtige versnaperingen deden zich voor en even later bittergarnituur. Dit alles onder af en toe toezicht van een tweetal belgiese vrouwen in een auto die regelmatig de rotonde rotondeerden. Ons deerde het niet, want een meisje kwam langs voorzien van een Justin Bieber T-shirt. En dat na al zoveel moois. Wilt u wel geloven dat DVH een zekere vorm van extasies genot ervaarden of ervoeren? In tegenstelling tot anders of normaal dienden de HH nu nog verder te wandelen na bier en versnaperingen in vaste vorm. Dat ging alsvolgt. Na vertrek zonder tafel maar wel volgend op betaling, VM nog even plassen en dan de Putseweg op. Verbazing ten top bij HF. Hier ten Hoogerheide wordt en plein public een vader te koop aangboden!!! Schande, waar gaan we naar toe in deze wereld, waar het verkopen van een dochter hier en daar nog steeds op luid verzet wordt getrakteerd?!? Neehee, HF, niet een vader wordt verkocht, maar een huis wordt via en door de makelaar genaamd Vader te koop aangeboden. Pff, gelukkig maar. Over dochters gesproken. VA en VM zijn voor een verkennende aangelegenheid van ene Victor. Maar dit geheel. Verwarring was toch weer enigzins en zodoende vraagstelling naar Schapendreef aan een stel bankzitters op leeftijd. De vraag bleek moeilijker dan het antwoord, want dat luidde tweestemmig en enigzins met glimlach "Hier" Dus RA naar het huis met een grappige tekst in de trand van "leuk op dreef". Een hond mocht geen paardevijg eten en daarop spraken we met de ouders/voogden der hond. Aangezien de mannelijke ouder/voogd wist waar vroeger zijn zwager woonde in Ossendrecht, wilde hij wel loslaten hoe wij daar naartoe konden lopen. We zagen nog een vluchtheuvel in het bos, maar benodigden die niet. Bij de Kasteelzaal was spake van veel circus en dergelijke, maar door hekken en bos enigzins onbereikbaar voor uw helden. Na een hele grote (en met name een dennenappel), watergekletter en enen grote bus/tramhalte, LA voor de bewoonde Ossendrechtwereld. Met vrolijk tennisballengeklak werden we binnengehaald. De HH konden het niet nalaten een blinde geleidehond te aaien, want dat mocht omdat de beugel niet werd vastgehouden. Langs het huis waar men raad en daar troffen we een kerk met bijbehorende auto aan. Nu was het HF die het laatste lachte, want voor solidair schoenenverwisseling was hij niet thuis. Van hetgeen het doldwaze viertal daarna meemaakte willen zij allen nog kwijt dat er sprake ging zijn van versnapering in en van velerlei vormen in bos- en later boekenomgeving. Om het geheel af te sluiten nog even dit. Hoewel uitermate prestatie- en informatiegericht moet u met betrekking tot deze wandeling de door ons afgelegde route plaatjesmatigvisueel ontberen. HH liet weten dat de routevolgmevrouwe wellicht de instructies niet had begrepen. Van verdriet onzerzijds is echter van geen enkele kant of wijze sprake. Het was een geweldige dag. Kijk maar!!

Schipper mag ik ......... Nou jij wel!

U ziet hoezo.

Er werd gerept. Weer geen regering in België, weer een instorting in Twente. Inmiddels twee slachtoffers te betreuren. En dan dat geruzie in het Cruijff kamp. Er is wat aan de hand in de wereld. De laatste vlucht van de space shuttle. Weer eens misbruik en kinderontbloot plaatjes bekeken door hen die dat niet mogen. Zover ging het door, zodat een wandeling futuliteert in samenhang met hiervoor. Maar aangezien de HH ook ertoe doen mogen wij best opscheppen dat het nummer 212 is sinds de geschiedschrijving is aangevangen. Nog 88 en u kunt weer massaal het volgende boek bestellen. Vraagt u rustig om gironummers!
Nu genoeg reclame voor herenwald en diens voorganger. Weet u nog? www.fransandhenk.blogspot.com!

Verkeerte spelling

Vandaag had Frans 4 wandelingen. Gelukkig lukte het mij om dit terug te brengen tot ener. En dat is meer dan assez. Stel je voor dat we alle 4, dan zou u het gehele weekend al lezend moeten doorbrengen en dat geeft geen pas. Na ampel beraad werd besloten dat we richting Rijnsaterwoude (fout gespeld met een Z) zouden gaan, alwaar de vrouw van HH ooit een fictieve Pandabon voor het echt is kwijtgescholden. Het waarom en hoezo zal nimmer duidelijk worden. Natuurlijk wordt verhouding e.d. hartgrondig ontkend.

Genoemde dom

De auto van HF werd keurig en deze keer best snel geparkeerd in genoemde locatie alwaar volgens de legende in de dom de beelden nu ten ene male zijn vast gemetseld aangezien zij steeds na de wandeling toch weer terugkwamen. Men was het ineens zat en d.m.v. vastmaking wordt voorkomen dat men alweer. Zal dit het lot zijn wat de HH ooit boven heur hoofd hangt?

Geheime info

Overigens doet men de school benutten voor zaken die echt maar zojuist het daglicht verdragen, zoals het serveren van genotmiddelen. Het resultaat daarvan kan echter soms voorspelbaar slecht uitpakken, getuige de interne voorbereiding. Natuurlijk is een goede voorbereiding ruim 50% van het werk, maar het ware beter dat allen zich gezellig op een nabij gelegen camping zouden ophouden met betoverende trompet(?) klanken tot gevolg. En soms bier ....

Overigens moet HF voorzichtig zijn met zoetstof en nog meer wandelen dan hij al doet. Wij zullen hem extra in de gaten houden de komende maanden.

Lijkt op?

de molen vanaf Rijnsaterwoude met tele

Enfin, met de kerk/dom in de rug is het rechtsaf en dan gaan. In feite moet en dient u te zorgen dat u niet in het water stapt en gaat u tegen de klok in het hele meer rond.
Als eerste komt u een molen tegen, eerst van voren later van achteren. Vlak daarvoor werden wij uitbundig door lokaal grut uitbundig van hallo voorzien. De HH zeiden allervriendelijkste zaken retour.

In afwachting

Kapitein Dick

Example buizenposte

Na bewegingen kwam dan het eerste veer in zicht. U zult met ons eens zijn dat wij meer dan een half uur naar adem moesten zoeken want dit veer werd bestuurd en gecommandeerd door een van brevet voorziene papegaai. Zo ziet u dat naast de HH andere wonderen ook nog niet de wereld uit zijn. Op de boot werd door een andere heer verteld dat deze de tank van de auto nooit leeg reed. Dit op advies van HH om vanwege onregelmatigheid wel eens te tanken. Wij zullen deze milieutip natuurlijk doorgeven want als dit het geheim en de oplossing voor de klimaatproblemen blijkt te zijn gaan we dat niemand en ook anderen niet onthouden.

Aan de overzijde werd eerst geland en had HH onderweg gehoord dat we niet vliegend over het water zouden gaan, daarvoor is het nabij gelegen schiphol bedoeld. Dan na al deze emoties eerst maar Hammetjes eten. HH met Yoghurt, Frans water. De HH hadden zich verwend met luxueuze zaken. Bij de maaltijd werden wij gezellig gezelschap gehouden (door wie mag niet verteld, maar tip: bekijk de movie).
Bij de bank bleek ook de lokale rokerij voor mensachtigen te zijn gevestigd.

Voortdurend tegen genoemde klok in ging het dan verder en zodoende bekwamen wij diverse mooie locaties, de ene nog dan de andere. En maar lopen..

Wij hebben wat kiekjes genomen, om dit te verduidelijken. Zoals de noordkade, alwaar een onverlaat een poging deed het meer te laten leeglopen. Het is niet dan dankzij heldhaftig ingrijpen van de HH dat wij d.m.v. het laten sluiten van deuren dit drama hebben weten te voorkomen. Wij gaan niet zover om de dader hier publiekelijk aan de schandpaal te nagelen. Hij past de trekschoen.
Bij Olga konden wij weer oversteken. Kan iemand misschien haar een beetje helpen met de restauratie? Alleen met veerbootbediening wordt niet voldoende verdiend, zie de tarieven.

Olga boot

Een lokale vrouw vertelde ons dat zij het dagelijks deed en dat dan het enge er wel af ging. Dat laatste onderschrijven wij denk ik wel, dat eerste vinden de HH toch een hele opgave. En dan nog zonder de herendames ervan gevraagd te hebben en ernaar. Maar blijkbaar is men hier makkelijk en vrij in de omgang en worden details vanuit de slaapkamer vrij gemakkelijk met een ander gedeeld. Het leek ons in ieder geval beter dit detail ook te vermelden aangezien de kans groot is dat u eraan wordt blootgesteld.


Bekomen van zoveel info liepen wij langs een van de weinige dino's die in Nederland zijn achtergebleven na de 80-jarige oorlog en via een pracht boerderij ook van exterieur gingen wij de zweetweg (naam klopt niet want wij hadden wel zweet) en de woudse dijk richting auto. Onderweg langs Vaders wens (hoi) en genoemde kampeerjeugd kwam alras Rijnsaterwoude in beeld maar ook onder de voeten.

Na nog een laatste slok ging het via Waddinxveen, we dronken en spijsden bij 't Weegje en hoewel van gesloten mocht er zowel gedronken, gegeten en betaald worden. Wat bleek het geval. Men had wel duizend fietsers bediend en niet-betalers als zij daar zijn (oh kost de koffie met gebak echt geld? Ik dacht dat het van de organisatie kwam) moesten die direct hun bonnetje afrekenen. Na explicatie gold dit natuurlijk niet voor de HH.

Driemaal is soms recht, meestal door de bocht.

Vanwege redenen ging HH naar de Aldi. Daar ontwaarde hij in boekjesvorm wandelbeschrijvingen met betrekkinghebbende op verscheidschillende provincies der Nederlanden. Nou, kwam dat even goed uit want de HH hebben een nieuwe hobby ontdekt zijnde wandelaarschap en met grootse plannen. In het verre verleden toen er van dergelijk wandelaarschap nog geen sprake was en de HH zo maar wat deden qua voetbewegingen, hadden zij reeds een gang naar de Wouwse Plantage (hierna WP) gemaakt of liever gezegd al twee malen. De tweede keer was een mooi geheel, doch de 1e maal was er sprake van een soort van letterlijk de weg kwijt zijn. Figuurlijk behoeft natuurlijk geen toelichting. Kortaf, de HH waren destijds op een zachte manier gezegd niet in staat de autoparkeerplaats eigener terug te vinden. Ook navraag bij de plaatselijke camping leverde toen geen direct resultaat, maar wel blikjes cola die verkwikkend werkten. De buitentemperatuur was namelijk evenredig hoog aan het verdwalingspercentage. U zult inmiddels begrepen hebben dat de HH best wel kloek weer terecht zijn. Maar met deze bagage op zak, moest het maar eens komen van een door ons beschreven geheel. De voornoemde levensartikelaanbiedende firma bood in dier mate de mogelijkheid en ziewel. Voorzien van bammetjes, water en diverse attributen toog men op z'n zweeds naar de gezellige brabantse streken. Voor de gelegenheid had HH zelfs een 3-d fototoestelapparaat meegenomen. Aangekomen te WP eerst even een paar korte rondleidingen om vervolgens via een prachtige manoeuvre voor de Reebok te parkeren. De lokale jeugd was onder toezicht van de volwassen leider uitgefietst om ons te begroeten. Waarvan akte, nietwaar. Zo, op naar de prachtige dingen die we gaan zien en wellicht ook nog horen. U moet het ons maar niet euvel duiden, maar de routebeschrijving houden we voor onszelf en geven alleen onze indrukken weer. De Zoomweg langs de rivier de Zoom namen we en al ras kwam de @#&(*^%@#! camping in zicht. Bescherming daarvan vind inmiddels plaats middels een bepaddestoelde boom. Langs auto op leeftijd van zweedse origine en mini-dierentuin. Gelukkig geeft men aan dat de weg daar ergens onverhard wordt, want de HH zagen en merkten het anders niet. Op naar bosrand met uitzicht op golfbaan. Dit keer niet op zoek naar golfballen, want de natuur lonkte middels in ieder geval wilde komperfoelie in het wit. Een mooi edoch niet bewoond pand gaf aanleiding en daarom er omheen en via stukje Lange Dreef de Zurenhoek op en later in. HF had van huisuit zijn slabbetje en speen vergeten mee te nemen. Gelukkig had een behulpzame deze artikelen fraai uitgestald ten pale, zodat niets verder een mooie wandeling in de weg kon staan. Of het moeten de vier wandelpersonen zijn die ons al wandelend tegemoet kwamen. Eén daarvan was namelijk in een chagerijnige bui. Desonniettemindanks de Zurenhoek in, want dat was opengesteld. Nu hebben de HH al heel wat natuuruitingen gezien, maar openbare champignonkwekerij hoorde daar nog niet bij. Nu wel dus. Het aanbod aan zitbanken was, zoals HH terecht wist aan te geven, enorm en gaf de HH daarom wat moeite om een keuze te maken. De keuze viel op een exemplaar bij de zandvlakte van de Borgvlietsche Duinen. Er werd

gegeten en gedronken dat het een ware aard had en die kwam dan ook naar boven. HF even de dikste boom wat vocht geven en dan langs de vlakte weer het bos in. Daar kregen de HH verwarrende infomatie zoals een kruising die zich versprongen had (we zagen nergens zwachtels of iets dergelijks), zodat eigen inbreng ons inziens noodzakelijk werd. Na een korte ongehoorzaamheid trokken we onszelf aan de oren en bij de routeles. Het leek trouwens dat de droogte van de laatste tijd aan deze streek voorbij is gegaan. Alles prachtig groen en de paden hier en daar met waterdiepgang. Bewoning zagen we ook en met name bij het landgoedhuiskasteel van de WP trok aan. Land- en bosbouw alom, maar weinig veedieren. En de koeden die we zagen wensten niet communicatief te zijn met de HH. Wel slurpend drinken en mooie kapsel op de kop. Tijd om via de restanten van het eens zo mooie overdekte infocentrum op zoek te gaan naar de Derde Wereld. Een in aller haast vergeten galg verkondigde dat ter plaatse niet iedereen een natuurlijke dood hoefde te sterven. In de Derde Wereldtuin veel vlinders en langs hazelnoten in spé naar de voetbalvelden (Buiten Dienst op dit moment) . Alle aardappels en mais ten spijt een bruggetje over en daar traden plotsklaps de vier eerder geziene wandelpersonen ons wederom tegemoet. Een scootmobielmethond en wat fietsers later zagen we wat we duiden als de vrijdagmiddag in kaboutertuinland. Tijd dus om in een pittig tempo terug te gaan naar de Reebok. En niet zonder succes. Na wat spraakverwarring nam Connie met een strak gezicht onze bestelling op en zie: 2 Jupilerpintjes vergezeld van geen-brabantse worstebroodjes. Afgezien van welbetaalde nietbetalers en een aantal prachtige oldtime Wouwers (of zijn het Plantagers) die op café gingen, verliep alles vlotjes. Cees had vanaf binnen geconstateerd dat het buiten benauwd was, zodat HF blij binnen nog twee natte consumpties in ontvangst kon nemen.