Totaal aantal leaks

vrijdag 27 januari 2012

New kids en hun Knoeperts

Eerst even dit ter verduidelijking: http://youtu.be/NqHQB8cyshY . Dan verder oud nieuws. Hoewel het aan velen voorbij is gegaan, heeft Corry van de Rekels-Konings een tijdje geleden tot beider plesantisme een nummertje gemaakt met Ronnie van de New Kids. Een aantal van u zullen vanaf nu wellicht hun automatische abonnement op de HH in twijfel trekken, maar wacht u even af, als het u belieft. De HH zijn er van overtuigd dat de gebezigde tekst ietwat benevens een dagelijkse kost is, aangezien te veel geld op zich niet een reden hoeft te zijn om van de normaal geëigende werkpaden af te wijken en dus het voorbeeld van Corry en Ronnie te volgen. Maar daarover in een ietwat later stadion misschien meer. Over stadion. Het viel ons vorige week op, dat de 020-voetbalmeneren niet gebaat zijn bij het verdedigen ener hollandse voetbalbokaal onder toeziend oog van minderjarige kinderen in een 020-stadium. Kaashoofden uit en vanwege de omgeving van Alkmaar hadden daarom metten gemaakt en wel van de verkorte soort. Kinderleed is dan snel veroorzaakt op zo'n moment. Tot zover het oude en redelijk belegen nieuws. Van de HH zelf nu weer een wandelgebeurtenis, die, op het moment van dit schrijfontstaan, behoorlijk vers van de messen is. Gewoon weer naar de vrijdag verhuizen zonder gasten en andere poespas. Daar ging het nu even om. De HH hadden zich weten los te rukken van compu en distri en wilden niets liever dan dartel door natuur en anderzins te gaan. Ja, een Groene Wissel. Hoewel HF wel het huis van HH wist te traceren, had zijn navigatieknobbel geen zin om de whereabouts van treinstation Utrecht-Zuilen te onthullen. HH wist raad. Zo kon het gebeuren dat HF onder complimenten van HH over stuur- en bijkomstige activiteiten de bedoelde startplek . Toen dit: " u wandelt eerst even door het Julianapark en dan via Zuilen, langs weilanden en door een stukje bos naar het prachtige Slot Zuylen. Over wat polderwegjes, langs twee molens en de Maarsseveense plassen naar Fort De Gagel. Vandaar door het Gagelbos en de groenstroken van de wijk Utrecht-Overvecht weer terug naar het station ". Hoewel een langere wandeling dan vorige week, toch een kortere beschrijving. We beleefden niets, althans voor ons gevoel niet, aangezien we geheel op ons zelf en naar binnen gericht op pad waren. Alhoewel, niets meemaken valt niet mee en er dan ook nog niets over weten te vertellen is al helemaal niets van de HH. Al gravend komt wel iets naar boven. Niet veel, maar bijvoorbeeld dat we, na een korte sightseetrip in die wijk, parkeerden in de bloemenbuurt. Zo ontstond een leuke Citroenkolonie. Na korte aarzeling en zicht op Renault 4 zwart, ballethaan en poging tot struikeling door kabouters het Julianapark in. Daar beschikt men over vele loskippen en een walvis in de vijver. Niet alleen hoogtepunten overigens; het hertenspreekuur ging niet door!!!!!! Dan maar langs de opschepper ( met handgebaren ) tevens papierschepper in beide betekenissen van het woord naar de Edisonstraat, waar fietsenparkeren omgerend zo´n slordige 90 euries kost. Sommigen bespaarden dat uit door fietsplaatsing achter op de auto. Bij de groenteboer op de hoek werden we zowat van onze wandelsokken gereden door een scootvrouwmobiel. Indeweglopers konden niet verhinderen dat de vluchtwagen vlak voor nr. 64 al klaar stond. De zon scheen overigens volop, zodat de mevrouw op de zesde verdieping van een flat aan de Huis te Zuylenlaan best het kleed flink kon uitkloppen en even daarna weer lanterfanters ons voor de voeten konden lopen. En daar was dan ineens de Vecht met boten dur in. Effe oversteken want Slot Zuylen moest ontsloten worden. Eerst maar even de heel drukke meeuwen gereprimandeerd en daarna rustig langs de poëzie van Belle van Zuylen over liefde en andersoortig leed. Pas na duivenvergadering en poepboomstronk troffen we de Slotboerderij aan. Op de ietwat smalle Groeneweg ( overigens gewoon zwart asfalt hoor) haalde een meneer in auto een mooie capriool uit, maar was vorstelijk en liet ons de vrije doorgang. De mevrouw bij het hek op het bruggetje was eveneens zeer vriendelijk en hield gracieus het hek voor de HH open. Uiteraard onder vele dankbetuigingen liepen we naar de slotport, die, in tegenstelling tot het theehuis en de tuin, wel open was. De Vrouwe kwam met bloemen aan, maar gezien haar norse blik wenstten de HH geen gebruik te maken van het ruikertje. De duiven op de deur groetend liepen we naar het beschermde stadsgezicht van Oud-Zuilen. De Portugese toeristen waren overigens wel wat uitgelaten, maar toch rook het er erg lekker naar gestoofde prei en dergelijke. Het kerkhof is overigens niet weg; zie maar. De molens waren er ook net als, overigens in de gehele regio, diverse 40-45vakantiehuisjes. Voor hen die graag buiten, ruim en langs drukke wegen wonen weten de HH nog wel een twee-onder-een-kapper. Bij de Maarsseveense Plassen waren de auto's te gast en bleek ook werk te zijn. Vele bankjes passeerden we, maar geen enkeling voldaat aan het predicaat "lekker droog en bezitbaar voor HH-lunch" Dan maar een staande ovatie in de buurt van de duikclub, het kinderopvangding en het openluchtzwembad, waar ten allen tijde betaald moet worden voor de toegang. Dit,ook al is even niemand aanwezig en even de intercom ingedrukt mag worden. Na de laving en een te verwaarlozen poging tot regen lekker langs de plassen. De meneer had voor de hond geen inline-schaatsen gekocht, maar bij de oudere vrouw op de fiets had de kapper, naast een prachtig kapsel, ook een voorhoofdoptrekverstijving aangebracht. Zodoende op de Fort de Gagel met daar in de buurt, hoe kan het ook anders, het Gagelbos. HF wilde graag water oppompen, maar de wateroppomppomp weigerde dienst. De toch al enigzins labiele HF had, zonder de bijstand van HH, er een bijltje bij neer gegooid. Maar aangezien twee meer weten dan één en er uiterst voorzichtig overgestoken moest gaan worden (ondanks de Copijn) kwam er van alles op vier pootjes terecht tijdens een autoloze golf na een Golfloze autogolf. Het kouwelijke snuffelde lekker voort toen de HH en de hondjesuitlater groeting uitwisselden. Over een asfaltpaadje dat steeds maar breder en breder werd. De meneer met de minishovel deed goed zijn best om de antiautodoorrijdheuvel kapot te maken. De eerlijkheid gebiedt on te schrijven dat zijn poging niet resulteerde. Bij het park ook nog koe, ezels en andere dieren. Zinvolle uitspraken konden we aan geen van allen bewerkstelligen. De mevrouw op de scooter, die er werkelijk alles aan gedaan had om niet meer een menselijk uiterlijk te hebben, niet negerend, het park in dat bezig was zichzelf te herinstructuren. Jammer joh, we waren net te laat om het treetje met drankjesversnaperingen van de mevrouw over te nemen. Maar ja, aan de andere kant wilden we ook de ingang van Rosendaal anno 1705 zien en niet alleen van deze kant. Kunst, hadden we daar al wat over gezegd? Nou, veel hebben ze in Utrecht van kunst. Zo, dan nu weer verder. Al hoewel er niet veel meer te melden is, werden de HH nog wel verrast door een plaatselijke sport, naar we aannemen. Namelijk bij de sportvelden blikken en andere fris- en bierdrankverpakkingen zwemles geven. En met succes hhor. De HH waren nog ietswat dorstig en dronken op de Belo Horizontedreef nog een paar slokjes. Zo, dan nu de laatste lootjes en de Vecht oversteken. Wat een drukte van belang daar onder bij de brug! De HH werden verrast door een aanblik van vele woonbootachtige drijfsels, waarin zeer schaars geklede damesmevrouwen aan de in groten getalen toegestroomde meneermannen hun handelswaar tentoonstelden. Nog even een blik in een leegstaande woning, claustrofobie dientengevolge. Na een flinke overdosis uitlaatgassen naar de prachtige tentoonstelling en het schoenenuitdoepunt, alwaar de Citroenkolonie nog verder was uitgegroeid. Na onderwegtanking en blond en dubbel met warme Dobben gingen de HH goed gevuld en tevreden naar hunnen huiswaartsen.

vrijdag 20 januari 2012

Just a lazy walk in the afternoon

Te Werve en der Voordes

Voorbeeld eener landhuis
Korte wandeling impliceert een kort verhaal. Nu dat kon wel eens gaan kloppen.
Deze keer geen grote verhalen over heldendaden van de HH. Deze keer geen stoere praat over vele honderden kilometers die de HH in een achteloze vrijdag hebben weggewandeld. Nee deze keer gaat het over een relaxte wandeling, weer niet in de regen en zomaar op een donderdagmiddag.
Vooraf leek alles zo leuk, Helga van Leur had ons weer beloofd, buienradar zei dat vanaf ca 1300 uur de regen ons gebied zou hebben verlaten en dat sprake was van een geslaagde weerstand. Maar de HH weten inmiddels uit ervaring dat ook buienradar niet altijd gelijk heeft. Maar wat geeft het?
Goede herinneringen
U weet van vorige malen dat wij u laten onderdompelen in groene wissels, zodat u met eigen vervoer maar ook van de NS gebruik kunt maken. De wandelingen beginnen altijd bij een station en als u het terug kunt vinden eindigen zij aldaar ook. Hoe het dan met de eigen auto moet is ons nog niet duidelijk. Misschien als de NS meeleest kunnen wij dat ooit ophelderen.
Ellende onderweg
Hoe dan ook togen wij met de voiture van HF richting Rijswijk om de groene wissel zoveel, om precies te zijn nr. 41, te gaan ondernemen. HF wist op zijn meer dan behendige wijze de auto vlak bij het station te parkeren, zodat wederom de vraag rijst waarom niet de trein? Dit heeft in principe alles te maken met een voorkeur van de HH en de bekende onbekendheid met een dagje met de trein. Wij bedoelen: wij zien vrijwel wekelijks treinen rijden en het stemt ons niet echt vrolijk. Maar dat kan ook aan de kleur liggen.
De HH hebben deze week meer dan reguliere aandacht besteed aan poeplaantjes, dit met de ervaring van de vorige week in our backhead. Zonde van de energie, want in Rijswijk doet men alleen hondenpoep.

Niettemin: parkeert bij who ist der Bahnhof. Verlaat de auto, slaat het wandelschema van de HH erop na, zie een vorige blog. En handelt aldus. Dan hebben wij deze keer een petto verrassing want de HH sloegen het schoenenritueel over. Ha ha! En u maar denken dat de HH nooit iets meemaken.

Voorbeeld eener kleurenpallet
HF was reeds benuttigd, HH nuttigde twee hammetjes, vergat de yoghurt, en gezamelijk werd er gewandeld vanuit de Bahnhof naar RA. Uiteindelijk moet u richting Huis te Landelaan, en omheen het fraaie landgoed Huis te Werve. Wij hadden geen pas en dan geeft het geen pas om stiekum eromheen te marcheren. Tip:  wordt een beschermer van de Stichting Het Zuidhollands Landschap. Zodoende lieten wij dit landgoed rechts liggen en via het julianalaantje (met dank aan Google Maps) deden wij lekker onze eigen versie. (in de routebeschrijving slaat u het deel tussen de rode stippen dus over). Wanneer u geen zonnebril draagt en niet de unieke eigenschap van kleurendoofheid bezit ontgaat u dit niet: U gaat nu een vrij spectaculair pad op, dat wisselt tussen asfalt, (mede)klinkers, u oversteekt er kan nog een trein aankomen baan en bereikt dan landgoed Overvoorde.


Ergens onderweg ziet u deze lokale bijzonderheid, waarvoor wij een speciale 3D film hebben gemaakt. En uniek, u hoeft voor deze film geen speciale bril op, maar voor een optimaal effect dient u buiten via het woonkamerraam naar binnen te kijken via twee aan elkaar gelijmde lege closetrolhouders en dan deze film tot u te nemen. Voor het beste effect zijn de rollen van recente datum en dient u een flatscreen te hebben die tot kleurweergave in staat is, waarbij de power in de stand "ON" dient te staan. Heeft u al deze techniek niet in huis dan kunt u natuurlijk bij onze vrienden van de mediamarkt, wanneer u daar volgens de route suggestie toch aan het zwerven bent, deze film gelijk geestelijk ondergaan. Komt u er geestelijk niet uit dan staat hier een suggestie ter oplossing van e.e.a.


Met landhuizen en ook ander vertier komt u via Steenvoorde bij de prinses Irenelaan, Via deze route bereikt u de fraaie architectuur van het winkelcentrum in den Bogaard alwaar de suggestie wordt gewekt dat u bij de mediamarkt vrij kunt rondzwerven. Doet dat vooral niet, want u moet alle aankopen de hele tijd meezeulen. Voor de aanbiedingen van deze zaak klikt u hier.

Kortom: een kleine walk, een kleine beschrijving, maar wel voor grote mensen.
En de patat is niet van onze Henk.

Bier: kerst Leffe, haast u!
Bitterballen voor erbij; hmmm!


zaterdag 14 januari 2012

Quo Vadis?

Wie zijn hoofd niet gebruikt, moet zijn voeten gebruiken. Het lijkt zo makkelijk, maar de HH prevaleren om op gezette tijden beide en soms in combinatie te doen. De resultaten zijn voor ons althans ruimschoots boven de middelmaat en stemmend tot tevredenheid. Kortom, de HH hadden weer een wandel/denksessie-afspraak gemaakt. De laatste tijd leest u hoe de HH telkens weer een Groene Wisselwandeling uitzoeken. Daar moest maar eens verandering in komen. Daarom werd gekozen om de wandeling op een doordeweekse dag te doen, zodat het dan niet zou opvallen dat er wederom Groengewisseld ging worden. Omdat de reis naar station Driebergen-Zeist ging (en met name Zeist) hadden we een verzoek gekregen ter meename ener gast. Nou doen de HH niet vaak aan gezelschapsuitbreiding, maar dit maal konden we geen nee zeggen. HF pikte HH en de vergezeller op en gedrieën ging het naar eerder genoemd treinstation. Voortvarend en na het onderweg aanschouwen ener zeer bejaarde Scania Vabis arriveerden en parkeerden we. Slechts de HH zelf deden de schoenentoestand en zodoende. Het kantoorgebouw Vierdaelen deed er twijfel over bestaan dat Driebergen dichtbij was. Na wat sloopgeluiden en nog treinen die kwamen, stuurden we onszelf het bos in. Wat een mooi theehuis zagen we eigenlijk direct, maar te aan het begin om wat versnaperingen tot ons te nemen. Dus dan maar luisteren en zoeken naar de twee spechten. Helaas wisten ze zich visueel aan ons beeld te onttrekken. Een blik op de erg trage hogesnelheidstrein Ice van de DB werd ons gegund. Zo ook op de boom in detentie. Langs oude Citroenen op een halfverhard pad met grote halverharde bulten zand en bij de zeer scherpe bocht naar rechts linksaf. Daar hadden we een obstakel en HH was onze gast zeer gewillig ten dienste bij het nemen der hindernis. De gedachtengang dat we op woensdag weinig of geen wandelaars tegen zouden komen, liet even een koude douchekermis op ons los. Temeer omdat we, onschuldig als we daar zijn, door een tweetal, dat ook Groenwisselde, werden beticht van foutloperij. Maar de HH doen wat ze moeten doen en vervolgden gewoon het pad en de aanwijzingen, zodat, zonder extra meters, veel moois, waaronder fraaie betonresten, ons ten deel vielen en de schaapskooi mocht worden bewonderd. Tot nu toe hadden we al drie verschillende kledingstukken gevonden en de verwachting was dan ook dat aan het einde van de wandeling we zeker 1 persoon geheel in een nieuwe outfit konden hijsen. Na vrolijk hondengelik even over een ruiterpad, want ja, we wilden nu eindelijk wel eens van dichtbij de kantelen van de K.N.V.B. zien. De bewaking doen ze daar overigens met honden en een tiental hardlopers. Even twijfelden we over een pitstop in Oud London, maar onze gast wilde niet. Daarom langs nr. 6 met haar mooie bijgebouwen en langs de begraafplaats. Na het minzaam lachende meisje werd HF een waterplaats gewaar. HH nam de omgeving toen sterk in hem op. Na wat hekwerkoverstapping en een kleine afwijking van de originele route werd het dan toch tijd om een bankje te benutten. Zitten deden we niet, maar de rugzakjes konden het rusten op de bank erg waarderen. De bammetjes en drankjes waren een zeer welkome vulling der magen der HH. De gast daarentegen bleek een vaster en zag met lede ogen aan hoe de HH smulden, zo tussen opdracht 6 en 7 van de zeerovers. We hadden ons erg verheugd op een bezoek aan het bezoekerscentrum De Boswerf. Maar helaas, de openingstijden sloten niet aan bij onze aanwezigheid. Dan maar gewoon verder en langs de singel. De meneer wilde zijn prachtige auto heel mooi parkeren en deed er daarom extra lang over, zodat de HH optisch zeer konden genieten van het schouwspel. Even oversteken en langs de raket. HH ging toen ineens een gesprek aan met iemand die voor HF onzichtbaar bleef. HF bemoeide zich daarom maar niet met het gesprek. Bij de Karpervijver ter hoogte van de huisartsenopleiding zag HF dan een fietsdame met vooropfietsmandje. In het mandje vervoerde zij haar poes, die duidelijk zichtbaar genoot van de trip. En ja hoor; daar was Slot Zeist in al haar glorie. De HH betrapten een persoon die een putdeksel oplichtte, maar zodra hij ons gewaar werd, werd het deksel hardhandig losgelaten. Zo, weer een diefstal verijdeld. Bij de sportvelden was sprake van veel takken van sport; waaronder boogschieten. Sommige sportvelden begrepen de HH niet. Dus volgens advies even zoeken naar de bomenrij. Die vonden we, mede dankzij het feit, dat op/bij het bijbehorende pad we iemand die de vlak daarvoor nog volledig blote kont met kledingstukken ging bedekken. Het bijpassende filmpje vind u hierbij. Nou, die Wibi heeft wel een groot huis, zeg. Maar de schapen in de voortuin keken niet erg blij en ook de paarden aan de overkant, gaven, ondanks het fluisteren van HH, blijk van ontevredenheid. Toch nog maar even oefenen meneer Soerjadi. Over drasland met grote mogelijkheden tot uitglijding naar voormalig kasteel Blikkenburg. Na nog wat nattigheid van onder en boven naar de geknotte wilgen. Iets verderop liet HH HF weten, dat als er behoefte toe was, er even uitgedraafd mocht worden op de paardendrafbaan. HF was wel vrolijk verrast, maar wilde HH en de gast niet verlaten om aan zijn machogevoelens toe te gaan geven. Daarom rustig door de voetgangerssluis (niet geschikt voor personen boven de hondervijftig kilo) en de minicamping bekeken. We konden nog wat water gaan drinken, maar zo kort voor het einde van de wandeling leek dat wat onverstandig. Daarom op naar Rotterdam en bij de molen bij het bos waar het eens begon, bierden we bok met een gemixte bittergarnituur, terwijl onze gast op de auto pastte. Mocht u ook eens een dagje naar keuze meewillen; dat kan. Over de voorwaarden onzerzijds zullen we u na aanmelding uitgebreid informeren. Overigens, na de laatste ervaring moeten we wel al een voorselectie doen. Vastende personen en zij die geen bier drinken/geen aanhanger zijn van de P.V.B. (i.o.) zijn van deelname uitgesloten. Alhoewel daar natuurlijk ook weer uitzonderingen op zijn.

zaterdag 7 januari 2012

Laten we naar Gilze rijen



Kent u dat? Zo'n harte kreet? Gewoon omdat de feestdagen nog in de benen zitten. Veel lekkere hapjes, voorzien van drank. Uitbuiken mag, maar heeft u al naar de datum gekeken?

HF in actie
Wat heeft u zoals gedaan met de wisseling? Thuis gebleven, familie e/o kennissen met uw aanwezigheid blij gemaakt (althans dat is uw uitleg)? Of weggegaan naar verre oorden, zoals Antwerpen of iets dichterbij? Wist u dat bijvoorbeeld in België iedere gemeente zelf bepaalt of er geknald kan worden op straat voordat de echte viering daar is? Heerlijk rustig lijkt ons dat.
Bijzonder fraai pad

Overigens, heeft u de nieuwe brandstofprijzen gezien? Bijna direct in het nieuwe jaar een record.
De HH hebben voor 2012 ook hun BOB geïntroduceerd, waarbij dit als volgt dient te worden gelezen:
Bestuurder
Ontfermt zich over de route
Betaalt

Er zijn mogelijkheden te over en de HH hopen op een geslaagd evenement en dan nu weer als gewoon.

Zelf een om maken
Dat het ook voor u een goed jaar mag worden, met veel leesplezier en weet je datjes. Voor de verandering gaan de HH gewoon door met wandelen. Sommige zeggen omdat we niets anders te doen hebben, maar ach ze zeggen zoveel. Als ZTC'ers maken de HH gelukkig zelf de dienst uit. ZTC zegt u? Dat staat voor zelfstandigen tussen carrières. Wij zijn dus nog in de fase waarin de volgende zich zal aandienen. Wellicht dat uitgevers van reisgidsen, wandelgidsen, wandelschoenen, speciale kledij voor ons wat in petto hebben in 2012.  Want zeg nu zelf, met zoveel derrie onderweg slijt ons
materiaal op surrealistische wijze.


Voor de HH is deze vrijdag eigenlijk een herhaling van zetten. Soort van vaste ingrediënten. Een groene wissel, een heerlijk transportmiddel, gezellig en ter zake doend gekeuvel, herenpraat dus. Rugzak met inhoud, de iPhone voor de route en weet je nog wel? Terloops nog memorerend dat het weer mogelijk in 2012 nat gaat worden, dus mogelijk hebben wij ooit een paraplu nodig en slepen wij deze niet voor niks en niemandal mee. En niet te vergeten een gevulde portemonnaie. Want zonder bier en bittergarnituur kan er in feite niet gewandeld worden. Hierbij dient de volgende volgorde in acht te worden genomen:

1> Heer 1 haalt Heer 2 op
2> Heer 2 stapt in auto van Heer 1
3> Aangename conversatie
4> Onderwijl sturen naar inmiddels gekozen bestemming
5> Na aankomst schoenenritueel
6> Rugzak om, auto afsluiten en op weg.
7> Houd ca 4 to 5 km per uur aan.
8> Weest consequent als de route hierom vraagt.
9> Veroorlooft uw zelven eens een ommetje, doen de HH ook.
10> Na afwikkeling route is het te prefereren eerst andere schoenen aan te doen.
11> Bezoekt café of bij gebrek aan.
12> Drinkt maximaal 2 bieren p.p. en neem er wat bij.
13> Aanvangt thuisreis
14> Heer 1 zet Heer 2 af
15> Heer 1 rijdt eenzaam naar huis (dit betreft slechts het laatste deel)

Ok, hiermee hebben wij het geheim prijsgegeven maar na 6 jaren wandelpret menen de HH dat u er recht op heeft.

Als u op deze wijze uwen TomTom programmeert kan er eigenlijk niets gebeuren wat niet zal.


Wij reden naar Rijen hoewel HH om onverklaarbare redenen een drang tot Gilze aan de dag legde. De Groene Wissel is nr. 178. Boswachterij Baronie Dorst. U merkt, deze route kunt u niet hoogzomer lopen want dat zegt de naam reeds. Maar op een grijze dag als vandaag is het prima te doen en is een flesje drank p.p. voor onderweg genoeg.

Parkeren zoals gebruikelijk bij het station waarna u de route aanvangt. De beginnerspuzzel laten wij hier achterwege maar "richt uw focus op de grote kerk" willen wij u wel meegeven. Past dus ook niet op een foto.
Grote kerk
U geniet van schone en mindere bebouwing, mevr. met krulspelden, kappersgeluk in diverse gradaties en een centrum waar wij snel doorheen gingen. Met de kerk in uw figuurlijke rug begint het pas echt en via de buitenregionen van Rijen bereikt u het bos. In dit bos goed op de richtingveranderingen letten. Meer verklappen wij niet. Onderweg zagen wij zeer stiekum houtdiefstal. De dader is door ons echter vereeuwigd. HH ging deze keer bomen fotograferen. U wandelt met behulp van rode paaltjes, honden uitlaat dames en zo het pad uit, een van u doet onderweg een plas en aan het eind RA. Uiteindelijk kunt u ontsnappen in de buurt van Klein Oosterhout. Echt ontsnappen doet u via het Hazenpad. Vervolgens maakt u een doorsteek en een oversteek en via geheime watermassa's linksaf en nog eens linksaf. Bij de Ketenbaan kunt u de horeca links laten liggen (nee u gebruikt pas iets aan het eind) en wandelt links achter de parkeerplaats via een slimme draaibeweging het bos in. Wij zagen hier de restanten van een prikjesmensen wandelpartij. Wij vrezen dat ook anderen deze mensenrassen niet vriendelijk hebben toegesproken of erger nog. Hopelijk komen de eigenaren hun bezittingen nog ophalen, dat maakt het leven voor een ieder en anderen weer draaglijk. Dan gaat u pas echt over een fraai pad. Volgt u net als de HH de aangegeven route dan kunt u bij punt 3 een bankje tegenkomen aan het meer alwaar een lokaal orakel u fraaie verhalen vertelt over vroeger. Eng is het gedeelte van de bomenvernietiger, bedenkend dat dit door slechts een boze tractor is gedaan allemaal. En het is nog een centenkwestie ook. Alhier vernamen wij dat de lokale horeca weliswaar bier verkoopt maar toch niet aan te bevelen is. Via de echt niet zo schuchtere minipaarden en een doorsteek over het water gaat het dan linksaf. Uiteindelijk meandert u langs het spoor waar echt nog een trein kan aankomen. Langs wederom horeca (niet stoppen!) gaat u rechtsaf, over het spoor en direct linksaf. Nu moet u goed opletten.
Via sportieve, lommerrijke buitenwijken van Rijen en natuurlijk het bos van de 5 eiken komt u aan de andere kant het dorp in. Dat is ff wennen maar met de kerk in het vizier kan er eigenlijk niets mis gaan.
Voor u het weet is daar onze auto en kan het schoenenritueel weer aanvangen. Wij reden op advies van HH met hulp van HF naar Dorst want daar kun je er wat tegen doen.
Met zicht op het dorp (zowel naam als niet eer) bekwamen wij 4 Leffe donker, gelukkig wist HF bijtijds de limonade te annuleren. Daarbij namen wij 2 porties bittergarnituur van € 2,60 per portie. (8 stuks/9)

Warempel, de kop is eraf.
Tot de volgende keer.

Topkreet van deze week: de omgekeerde Y-splitsing (driedubbele wordfreud waarde)