En dat is 100

Erasmuspad der HH

Hoewel nooit een doel op zich lopen mensen zichzelf vaak voorbij. Je kijkt achterom, denkt "huh?" en je loopt door. Vaak gebeurt dit nog wel eens maar soms ook niet. Vreemd genoeg hebben de HH daar nooit last van. Wij houden van vooruit kijken en dat hele nostalgische is aan de HH niet eens besteed. Vandaag deden wij van de wikiwalks sessies nummer 100. Dat betekent dat er 99 wandelingen reeds gelopen zijn en wel door en vanwege de HH. Weet u nog wandeling 1?

Een voorbeeld

Deze 1ste wandeling volgde een sessie van 100 vorige wandelingen op, die op hun beurt enzo. Wat dat betreft staat niets de HH in de weg om voortaan van iedere wandeling een kort verhaal te maken zodat u in staat wordt gesteld om dit (altijd achter en van je af) na lezing uwer te maken. Wandeling een startte in Wortel, wandeling honderd in Rotterdam.  Dat kan geen toeval zijn.

Hermann und

De HH hadden bij een eerder avontuur een aanschaf gedaan en later nog een keer. Dat betekent dat wij u reeds hebben verteld over een jeneverpad, bekwaam als altijd verslagen door uw toppers.
Deze keer besloten wij een wandeling te doen zonder kans op teveel drank onderweg. Nee, het zou meer vanuit een zekere geleerdheid plaatsvinden. Zoiets als met een personal trainer o.i.d. U denkt wellicht dat de HH al met 2 zijn. Dat klopt, elkaar lerend en onderwijzend.

Wat dat betreft komt het goed uit dat de herendames nog een
maatschappelijke carrière ernaast hebben, de HH zijn opgegeven. Mijmerend naar elkaar toe en ook luisterend van elkaar kwamen wij tot de conclusie dat de wandeling op het vernieuwde centraal station in Rotterdam zou starten, hetgeen prima aansloot op de suggestie van de wandelroute zelve. Vreemd dat hier nimmer meer noch minder Fyra's zullen rijden. Dat had een mooie inleiding kunnen vormen tot ingebruikname.
In eerste instantie zou 9 uur een aardige starttijd zijn, maar na persoonlijk ingrijpen van HF werd dit gecorrigeerd naar 10 uur. Dit had tot gevolg dat rond 10 uur beide HH elkaar in de hal van het station aantroffen, hetgeen ons niet verraste maar u wellicht wel. En daarbij: een per fiets en dan trein, de ander per fiets en dan 2 x metro. En dan toch elkaar kunnen terugvinden! Me en ons dunkt.
Besloten werd na wederzijds gedag zeggen en dergelijke plichtplegingen dat HH begon met het nemen van de verantwoordelijkheid en het dragen van de wandelroute. Dat mag ook wel, de aanschaf bedroeg € 7,50 dus daar mocht best beiderzijds van worden genoten.
Gelukkig was de beschrijving van de route uit 2004 dus dat verklaart waarom op diverse plaatsen tijdens de route ingegrepen moest worden, soms bewust soms zeer toevallig.
En ja hoor, daar gingen ze op weg, het avontuur tegemoet. Als dat maar goed afloopt. U snapt dat wij deze regel slechts opnemen om de spanning wat op te voeren.

Wat de start van de route betreft loopt u in feite de westersingel helemaal uit, maar u kunt het museumpark meenemen, de vernieuwde Pauluskerk bekijken en komt u tussen 12 en 17 uur dan is er een stiltetuin te bekijken. (Jacobusstraat). Bij de grote plataan kunt u naar een boom kijken. In het museumpark is sprake van AUB Mijn Billen. De HH checkten nog kort de beveiliging van de kunsthal (we waren er nu toch) en vervolgden de route door middel van oversteking richting de nieuwe maas, wanneer u zoals de HH per boot de oversteek onderneemt dan is de Veerhaven een goede bestemming.  Wij moesten de overvaar schipper laten ontwaken en ter betaling van € 2,90 p.p. werden wij af - en overgezet. U dient dit zelf ter plaatse af te rekenen. Het is niet in lezing van dit stuk begrepen. HH werd gedurende de overtocht ontraden om zijn hoofd te stoten. Hij gehoorzaamde zoals gebruikelijk onder het slaken van de mokkende geluiden.
Na de lange overtocht kunt u bij hotel New York iets gebruiken. Wij kozen hier niet voor en liepen LA richting het poortgebouw,
hieronder door en dan spoedig RA.  Onderweg nog het restant van Loods 24. Via de Entrepot haven, de factorij en het stootblok gaat u de vuurplaat in. Nergens dient u de winkels te betreden. Wist u dat in deze omgeving de toenmalige  man van Neelie hier de verdediging deed van een werkelijk absurd iets (Tip: de peperklip). Maar men kon natuurlijk hier en daar niets aan doen.
Enfin, de onzin achter u latend neemt u wel de brede hilledijk en trekt u zich van HH-invloed niets aan. Dan via de Maashaven, de Dijkwerkers, de zwarte zwaan, Now and Wow, brielselaan oversteken en dito de pleinweg gaat u de zandblokstraat in. Dan wordt het verwarrend:
Katendrechtse lagedijk, Klaverstraat, Lepelaarsingel en zie daar: het zuiderpark. U komt uiteindelijk bij de volkstuintjes en kunstwerken en wandelt tot de zaadtuin en het info-bord. Hier dient u een pauze in te lassen, aangezien deel 2 van de route erbij moet worden gepakt. De HH besloten dat HH nog zou verder
beslissen tot ca 13.00 uur de etensbank zou worden bereikt. Het zuiderpark uitlopend gaat u de Meyenhage op. Weet u wat? U bent in Zuidwijk. Schere, Slinge, Hijkerveld worden doorwandeld. U ziet een amerikaanse auto die helemaal openstaat, voorzien van nieuwe onderdelen. Achter de huizen langs, over de voormalige Havenspoorlijn (hier hoeft u niet te wachten tot er nog een trein aankomt) is daar ineens de Smitshoekseweg. Mooie huizen en soms ook niet. Aan hei einde RA en meteen LA de Heulweg op. De HH zochten een .PEL-vrije bank op en ondername
n eten en drank opname. Natuurlijk werd de routeplanner gepauzeerd, op beide toestellen. Frappant was toch weer dat HF die toch echt voorzover HH dit kon vaststellen dezelfde route had gelopen er toch weer met meer kilometers vanaf kwam. HF had broodjes met HAMKA, maar wel enigszins door elkaar. HH had nog uit de ardennentrip verse paté op het brood geplamuurd. Toen het aantal .PEL-rijders toenam werd het tijd te vertrekken. Techniek aangezet en daar gingen ze
, nu krijgt u te maken met de verantwoordelijkheid van HF vanwege de route. Langs 't Schaapje (bekend bij HF en VM) komt u in en gaat u door de wijk portland. Helemaal doorwandelend komt u bij de Koedoodsekade. En daar gaat het richting Rhoon. Via wat door
wandelen en zo komt u bij het veerhuijs waar u niet helemaal op het eigen strand kunt kijken. Hoe dan ook, vanaf hier gaat u langs klein profijt (links) en het golfterrein (rechts). Och, wat kregen de HH een uitgelezen kans om dit toch merkwaardige verschijnsel te bestuderen. En wat zal het worden gewaardeerd dat het wandelpad hier zo lekker langs loopt.

Goed lezen!

Rituelen

Enige indrukken resp. rituelen hebben wij vastgelegd. Wist u dat zelfs de prullenbakken eigen handdoeken hebben? Natuurlijk hebben wij ook door de grienden gelopen. Maar daar komt u liefhebbers tegen dus kijkt u uit.
U passeert later de jachthaven en als u oplet ziet u ook de woonboot niet in de haven, want daar was ooit. Bij cafe de Gouden Arend gaat u RA de dorpsdijk waar u later middels borden verder wordt verwezen naar de metro.
Tja dan wordt u ook duidelijk dat hoewel wandelen altijd leuk blijft het hier zal eindigen. Waar merkt u dat aan:
- de route bevat geen aanwijzingen meer
- als u toch verder leest valt u in herhalingen
- op het metrospoor mag niet worden gewandeld
- hoe langzaam u de wandelgids ook omslaat, er verandert niets
- bij de metro moet u betalen en dat is niet om te mogen wandelen

Wij togen naar Rotterdam en wandelden daar nog een stukje vanaf beurs naar horeca, waar wij het nieuwe nog te verschijnen boek gingen inluiden. Dit deden wij door 3 dranken p.p. te bestellen en 2 maal snacks aan te laten rukken. Wat dacht u van bitterballen en daarna ballen van Haak?
Daarna licht rozig in de metro alwaar na verloop toch afscheid van elkaar werd genomen.

Tja, beste lezers, hoe moet dat nu verder.
Van Rotterdam naar Rhoon is geweest. U denkt misschien: hier stopt het. De HH kappen ermee.
Eerlijk gezegd is dit nooit overwogen. Vandaar dat wij nu reeds bekendmaken dat de volgende blog kan worden genoten door deze link te gebruiken:

http://100wandelingen.blogspot.nl (nee, nu nog niet kijken...)

Dat is mijn mountainbike.

Hoewel voor de HH een prachtig moment aanstaande; tijdens dit verslag zullen we u niet lastigvallen met noch opschepperig doen over Wikiwandeling 100. Nee, we beperken ons (overigens een fluitje van een stuiver). Aangezien het weer een best beentje met ons voor had, spraken we een afspraak af. HF zou zonder dralen HH ophalen. Op de dag zelve deed HF echter verwoede pogingen om door grondverzetmachines en -tractoren de aankomst ten huize van HH te vertragen. HH liet zich van de goede zien en stapte kordaat naar buiten, voorzien van allerlei attributen voor en van. Na een korte wachtperiode achter de eerder genoemde tractor ving een mooie reis aan richting Schoonhoven. Alvorens daar te kunnen geraken diende een tijdspanne voor een geopende brug te worden doorgebracht. Ook anderen trof dit gelukkige lot. Na een verder eigenlijk vlekkeloos verlopende reis parkeerde HF, na wat twijfelen en weifelen, op de Ampèrelaan in het zonovergoten en schone Schoonhoven. Terwijl HH niets nieuws hoorde, werden rituelen uitgevoerd. Zo, en dan nu de wandeling. GraceIvonne had een voorstel gedaan. Met enige aarzeling aanvaardden we dat, onder voorwaarde van eigen inbrengmogelijkheden. De HH moeten uiteraard wel kunnen doen, waar zij erg goed in zijn. Hoe dan ook, overal karton op de stoep. Waarom? Via veel bedrijvigheid in ruste liepen we gemoedelijk het dorp uit om getuige te zijn van tewaterlating van jeugdigen. HF vergat daardoor scherp te zijn en eigen inbreng nummero 1 was een feit. Dit zorgde overigens wel voor de aanblik ener doden paling en de kennis van modelwoningen van de Bol. Hadden we anders moeten missen. Bij de Lopikerweg hadden we volgens voorschrift een fietspad moeten nemen. Onverlaten hadden e.e.a. echter afgesloten en er stokjes in gestoken. Zo makkelijk laten we natuurlijk geen stokjes voor in onze wielen steken en zo kwamen we toch nog snel op het Populierpad. Men trachtte ons daar in de war te brengen door melding te doen van keerpunt. Ja, hetere vuren stonden we voor en de HH zingen natuurlijk hun eigen lied. Langs de kerk en een vrolijk groetende oudere vrouw op leeftijd en de Tiendweg op. Gedurende die hele weg zagen we links Cabauw. Rechts niet. Onze intocht in Willige Langerak bleef niet voor iedereen ongemerkt. De HH vroegen daarom om een onderhoud met de burgemeester of de gezagvoerder of iets dergelijks. Bij de Floris de IV weg spande men uit en na de Wielewaal was het een ware oase van ontmoetingen met levende dieren. Enkele exemplaren zijn hier ter inzage.

Vrolijk liepen we van verhard naar onverhard. Vrolijkheid sloeg toch wel om toen we in de verte De Man Met De Zeis aan zagen komen. De HH spraken af, dat, indien 1 van beiden het haasje zou zijn, de ander de wandeling postuum af zou maken. Over haasjes gesproken; veeeel daar in de buurt. Maar nu weer ter zake, want we wensen u uiteraard snel het goede nieuws te brengen. De heer M. Hein liep nietsvermoedend door zonder enige aanstalten. HF kreeg nog wel angststuipen op het lijf gejaagd toen een automobiel geruisloos was genaderd en toen luidtoeterend zijn aanwezigheid duidelijk maakte. Vrolijk lachend groette de bestuurder ons en vrolijk lachend sloeg HF een deuk in het dak. In gedachten, natuurlijk. Zo tegen het einde van de Tiendweg stonden nog een paar mooie woonpanden. Bij het laatste huis voor de Lekdijk West was een prachtig exemplaar van een schuil/eetplaats voor de HH. Ineens voelden we trek in ons opkomen. Daarom iets verderop en later tegenover Camping Henkie de voedselvoorraden aangesproken. Met uitzicht op scheepvaart overigens. De smulpartij was nog maar net over, toen HH een oproep kreeg vanuit de woonstraat van HF. Daarna liepen we de bocht rond tot de dijk en genoten van de wegvliegende ooievaar. Even over de verharde dijk en daarna langs stranden, schaapjes, Klein-Normandië, over rivieren en diepe dalen. Net op tijd om allerlei uitvoeringen van ooievaarsnesten te kunnen aanschouwen. Jachthavens, een zwembad, een meneer met een hand met straf, fietsbellende kinderen, de zoon van het monster van Frankenstein(met hond); ook deze indrukken vielen ons ten deel. Evenals overigens de veerpont (in dit geval niet vergezeld van een Veerheuvel) en een dorpspoort met een watersnoodmelding. Vlak voordat HH een Grey ontmaskerde, zagen we tekenen van verschillende plechtigheden. De ene overkomt vrijgezellen nooit en de andere ons allemaal wel. Hoe mooi en uitnodigend het binnendorp ook is, de HH gingen verder. Vlak na het busstation leegstand en de mededeling via een boord aan HF, dat liever niet daar. Het plaatselijk ritueel van karton op de stoep plaatsen hebben we niet kunnen ontcijferen. Bij de Loet kropen de HH op het complete lege deel van het terras. Velen volgden. Konicken en Weizens vielen ons te deel, net als naar de keuken gegooide bitterballen. Tevens werd duidelijk van wie de mountainbike is. Gegroet.

100 - 99 = Rozenburg

voor betekenis pijlen: zie tekst

Vandaag spannende tijden. Huiselijke omstandigheden daargelaten kon het zijn dat de 100e op zich moest laten wachten. De HH wilden hoe dan ook synchroon wandelen met het bezoek van onze nieuwe koning (hoewel het nieuwe er nu wel vanaf gaat ...) in den lande en om ons heen maar zeker ook onze nieuwe koningin want zij heeft aangegeven dat een verstrekking van micro kapitaal mogelijk voor de HH ook is weggelegd. U begrijpt, aangezien de donaties van onze lezers en medewandelaars ruimschoots onder de verwachte 1.000.000 euris bleven zijn wij hoe dan ook op zoek.
Crowdfunding wordt overwogen, maar eerst het gesprek met Maxima.

Vooraf wisten wij al dat dit het hoogtepunt van de totalen zou worden. De som gedeeld door het verschil is niet gelijk aan het afgeronde resultaat der delen.

Hoe spijtig dan ook te moeten constateren dat Rozenburg ineens weer niet op de lijst van te bezoeken gemeenten staat. Met een slordige twee miljoen euris is wandelgenot voor de komende 100 immers weer veiliggesteld.

Dit geldt niet voor de zaterdagavond met Paul de Leeuw en al zeker niet voor Ferry Mingelen want die is te oud om het nieuws nog te begrijpen laat staat een duiding te geven. Wat ons betreft beste HH: u bent welkom om iedere wandeling mee te komen, ender vertier ender duiding.

Toen de HH duidelijk werd dat eigen inbreng het enige zou zijn bracht kort telefonisch overleg een route en afspraak tot stand. Later bleek dat HH-dames ook telefonisch maar dit ternaaste.

Via een tussensprint bij HF toerden wij naar Rozenburg. Wist u dat u op weg ernaar toe wordt afgeleid, zowel nietszeggende borden dan wel stoplichten in niemandsland. Niets can stop us now so we gingen door en parkeerden bij een niet zo heel kleine parkeerplaats met zicht op de destijds nieuwe waterweg, de veerpont en toch ook het sprankelende achterland. Beginnend met eigen inbreng, dat wil hier zeggen een stuk wandelen en weer terug naar het begin kon dan eindelijk worden gestart met de groene-bus-wissel nummer 372, zijnde 13 km groot en lang.

HH nam de verantwoordelijkheid ter kaartlezing op zich zodat HF vrijblijvend niet kon genieten. Wandelen was ons credo. Via wat trap af (kunt u overslaan), trap op (idem) ging het dan toch richting dijkpaaltje 2.0  De rakker had zich verdekt opgesteld maar slechts het hebben van 2 verrekijkers gaf de HH helderziendheid. Graag gedaan overigens HF. Via een wijkparkje komt u in de lokale bloemenbuurt, Dahlia, Abelen, Lelie en dan:

het raadhuisplein

Schoon in al zijn bescheiden omvang, hoewel erge dingen gebeuren. De video is echt voor boven de 18 jaar en 2 maanden en 3 dagen. Wij noemen u slechts:

de G&G, de Blokkert, twee hangjeugdigen, binnenkort feest, scholen en een molen. 

Verder wandelen levert hoe dan ook op dat wij namens u de woonwijk niet mogen betreden. Angstvallig wordt iedere mogelijkheid ontnomen dat wij er een kijkje konden nemen. Zelfs de "toevallige" ontmoeting met hondenbegeleiddames gaf geen uitzicht op inzichten. Mogelijk is het u gegeven om een keer in den avond een kijkje te nemen.

Hoe dan ook, u verlaat via AW 67676, GSM mast, u oversteekt een gevaarlijke zoutzuur leiding (onder de grond gelegen) en dan begint bijna het mooiste gedeelte van de wandeling, ruim 2 km langs een spoorlijn wandelen, overigens zonder gemoedsrust deze keer. Wij zagen een 2tal hobbyisten die blijkbaar zonder tegenslag zelf met een losse locomotief heen en weer mochten rijden. Ieder doel dezes is onbekend.

Langs vele fraaie partijen van hedendaagse bouwkunst en dito mogelijkheden (hectometerpaal 0,3 speelt een belangrijke rol) even oversteken, de sluis opzoeken maar voorlangs niet oversteken maar eerst erover heen lopen. Verder RA richting de betonschermen die zowel links als achter bekeken kunnen worden. Hoe dan ook een fraai plaatje. Wanneer u deze zigzaggend hebt gepasseerd is de volgende hindernis zichtbaar: de Calandbrug. Achteraf viel het mee, gewoon erover heen lopen eigenlijk. Maar dan komt het: direct na de brug RA en naar beneden en dan weer RA. Dan eindelijk weer gewoon rechtdoor, langs een explicatie van hetgeen u zou kunnen zien, vriendelijke wandelaar erbij, en doorlopen. Hier speelt 0,8 RA. Alleen HH wenste water te dumpen, HF stond nog leeg.

Na bordje van deze gemeente LA, u kunt dan de route beschrijving volgen of u doet net als de HH en brengt eindelijk zelf ook nog een zinvolle uitbreiding aan in de route.

Ach, wat hebben we een leuke herinneringen aan de boulevard rozenburg. Maar de nieuwe waterweg lonkt en dus gaat u daar RA en straks langs lopen. U ziet de heen en weer boot, u mag echt niet op de weg want die is streng voor u verboden door Rijkswaterstaat en u sluipt langs bootwachtenden (of zijn het vluchtelingen) naar de Veerheuvel, overigens nagenoeg vlak in uitvoering.

Aldaar kunt u aan een personeel vragen om drank, HF vroeg heel brutaal om witbier en hierbij werd niet bedoeld dat de kleur was gewijzigd door de aanwezige industrie en haar gevolgen.

Hoe dan ook, bier en ballen, daarvan gaan HH knallen.

En die titel dan vraagt u?

Ach, dat verklappen wij over 2 verhalen..........

Allereerst dit. Maar allerallereerst onze excuses voor slechts 1 wandelverhaal deze week. Ten tweede allerseerst dus: HH had voor deze keer de potloodkunstenaar HB uitgenodigd ten einde met ons te wandelaren en onderwijl te potloden. Zie hier enkele creaties.

Verder had HH ook nog een plan m.b.t. de te gane route.  Deze dus:
http://www.vvvbaarle.nl/file_handler/documents/original/download/55/Over-de-Strumpt.pdf .
Tevens te koop voor 1 euro. HF reed om en daardoor kon omgekeerd geparkeerd worden. Nadere details besparen we u. Onder luid motor met zijspangeluid werden schoenen etc. gedaan. Lopen en direct eigen inbreng, maar de verwarring was vrij snel uit de lucht en vrolijkheid was er sowieso. Niet uit de lucht en zorgend voor letterlijke hoogtepunten was de chikoekoek-helicopter van een luchtmacht. De campingbewoners boden en masse geen koffie aan, zodat we snel een haas zijn pad zagen kiezen. Daarom even een gedicht (dank u wel overigens Kees Stip). Zet u schrap.

 

OP EEN HAAS

 

Een haas had (een bijzondere bange) gehoord, dat koeien hazen vangen.

Om nu dit noodlot te ontgaan, probeerde hij, met vlekken aan

en hier en daar een noodprothese, een goedgelijkend rund te wezen.

Zijn streven leidde tot succes, vooral bij slager Van der Es,

want onder diens bekwame handen, werd hij van haas tot biefstuk van de.

 



Waar zijn de HH gebleven?

Bij de soort van menhirs dreigde de lucht en even later was de dreiging omgezet in natte regendruppels. De HH konden heerlijk even schuilen onder afdakking. (begint ook een bekend fenomeen te worden). Vrij snel daarna Frietamientjes en Het Hertekamp met slechts pony's zichtbaar. Wel werd HH-matig vastgesteld dat de Hollandse Bossen kwetsbaar zijn, maar ook plassen bevatten. De vlak daarna vallende regen deerde ons niet. Na de omheinde barakken gingen we rechtsaf bij het Castelsch Baantje. Hierdoor misten we de verkorting, maar een kniesoor was niet in ons midden. Eventjes in een boombosgedeeltje verstoppertje spelen met de regen en toen op naar de kalfjes, alwaar de parapluie's (HHPP) ontvouwen mochten worden. Op verklaarbare wijze bleef het HFPP-hoesje achter. De boerderijhond was erg verbaasd. De moeder met haar twee kinderen, allen voorzien van een fiets, niet en kwamen ons tegenliggen, maar ons doel was en bleef op dat moment Ulicoten.

In de verte de Ark

Daar is namelijk een uitzonderlijk buitentoilet en, minder van belang qua bezichtiging maar vooral vanwege droge plek, de H. Bernardus kerk. Tevens leverancier van bankbiljetten. De kapel van dezelfde H.B. werd wel geduid, maar de HH hadden weinig zin in een uitstapje daarnaartoe. Voor de liefhebbers: de Bosstraat even een flink stuk in. De voeders werden naar hartenlust gemengd en wij mengden ons voor korte tijd onder maar vooral bij wat koeien. De boer plantte plantjes en wij op zoek naar het Klompke. Onder toeziend oog van M. deden we versnaperingen en met gevaar voor electrocutie werd vocht bekeken en afgekeurd.

Geen versnaperingen

 De muis sliep gedurende deze handelingen gewoon door. Het was een zware nacht geweest. Op ons verdere pad werden we regelmatig voorzien van volle zoolprofielen. Maar afgezien van een autovoorbumper en doorgangbelemmerende waterophopingen verliep het ons goed. De koekoekgeluiden duidden op laterwaterregen. Ook was er sprake van bereik in meer dan 1 zinnen des woords. De behuizing voor solitaire bijen was niet te koop. Opmerkelijk waren de danshonden. Vlak daarna kregen we weer geen koffie bij de camping en zelfs geen thee.

Wel versnaperingen

Bovendien was de chikoekoek- vervangen door een Appalachen-helicopter en deden we zelf nog een stukje eigen inbreng. Toen was het mooi geweest en eerder dan we verwachtten stonden we toen stil bij Klein-Amerika. De ontvangst was er en kortheidshalve spreekt de foto voor zich qua consumpties. Nadat dames vreselijk moesten lachen gingen de HH huiswaarts; zich nu reeds verheugend op Wikiwalknummertje 100. Binnenkort in dit theater.

Druk wandelend in Kalmthout

100% recycling

Worden de HH gedreven? Ja. Was het weer wandeltijd? Ja. Het is altijd aangenaam om als u het niet bezit om bij anderen te kunnen zien dat standvastigheid, doorzettingsvermogen, dadendrang (drift?) aanwezig, moed om dit telkenmale aan de ander uit te leggen, zenuwslopende verslagen te doen, niet voor hun zelve, op naar de 100 voor een nieuw boek, maakt het weer niet meer uit, sterker nog tenzij anders zeker wel. Kortom, redenen genoeg om op deze druilerige dag op pad te gaan naar België, het land waar de HH hun wijsheid tevoorschijn halen, verknocht als zij zijn.
Een korte discussie over welke route, waar is het weer het allerbelabberdst en daar gingen zij. HF haf vooraf het telraam erbij gepakt en ten omgeving van Kalmthout zou er als volgt geteld worden:


11,10,18,9,55,8,7,2,1,90,93,78,96,95,97,98,69,68,2,1,70,64,3,67,99,14,13,11

Voor hen die nu ? opzetten verwijzen wij graag naar eerder genot.

Wij stopten bij het bekende bezoekerscentrum waar men de bijenteelt ook inpandig uitlegt. Schoenen snel uit en op weg. Het was immers tamelijk droog dus op zoek naar hemelwater. HH moest direct al wateren, later deden de HH dat nog eens opzettelijk en prima tegelijk over.

Alle voorgaande keren moest direct de heide opgezocht worden met behulp van grensoverschrijdingen, dit keer kon een volledig andere kant uit gelopen worden. Niet dat het u wat kan schelen maar de HH moesten hier erg aan wennen.

Maar laten we u niet opzadelen met schuldgevoelens. Wij liepen door en betraden zo'n beetje de suburbs van Kalmthout. Van alle kanten viel ons de schoonheid en de variatie ten deel, zowel het een als het twee hiervan. Je merkt dat hier niet beknibbeld wordt. Ook de kentekens zijn welwillend NL als ook lokaal. Sommige huizen zie je, andere wat minder. Exemplarisch is hier bijgevoegd. Daarnaast is het erg prettig dat op straatniveau gewaarschuwd wordt ter opletting.

Met een onwaarschijnlijke omweg kwamen wij uiteindelijk dan toch in het centrum waar de feesten op het beginpunt stonden. Opbouwen en gedoe was ons deel.

Dan toch maar het rondje om de kerk en via de andere kant gauw e.e.a. achter ons gelaten. Pff, wat een rust en wat een regen werd toen ons deel. Onze dierenvrienden waren oprecht geïnteresseerd in het waarom. Zelfs in deze omgeving werden wij een Maria onderkomen gewaar. Helaas konden wij geen gesprek aanknopen met mede interesse genoten, want die waren er niet.

Nadat wij toch kans zagen een deel van onze eigen inbreng in de route aan te brengen ging het dan toch naar de omgeving van de grensoverschrijding. Met name zo
rond 1 en 2 was vocht alom aanwezig, soms langer al, soms van zojuist, wat dat betreft was HF vorige week in de Ardennen zeer verstandig geweest een paraplu voor meerdere keren gebruik te kiezen. De HH memoreerden nog dat wij weinige jaren kenden waarop de weergoden ons zo goed gezind zijn geweest als dit jaar. Wie weet wat er nog aanstaande is?

Via omtrekkende bewegingen onder toeziend oog der schapen ging het dan van de andere zijde alsnog weer richting het bezoekerscentrum. Dat betekent een emotioneel weerzien met de uitkijktoren, de plassen om ons heen, de verbrande heide die langzaam maar zeker de sporen tracht uit te wissen en natuurlijk de strand overtrekkingen, waarbij er nog steeds geen uitzicht op het zee water is te bespeuren, maar wel her en der nieuw zand. Heerlijk kunnen ploegen door de rulheid. En dat lekker op het eind van de wandeling.

aanwijzing een

Na al deze omzwervingen was het goed aankomen bij het bezoekerscentrum en de uitspanning. Men bedient hier volgens de website al jarenlang de wandelaar maar de begroetingsblikken die de gemiddelde doorregende wandelaar dito fietser toegeworpen kreeg leken erop te duiden dat moeten meer is dan willen.