 |
| Dit is het dus |
 |
| route |
Wat een vreemde titel zult u zeggen. Het was de HH ook een soort van orakel duiding. Maar volgt u gewoon de gebruikelijke leesroute en alles zal klaar raken. Vanwege het feit dat het deze keer vrijdag zou worden, net als de meeste andere vrijdagen betekent dit dat gemoederen worden beziggehouden. Trieste feiten ten huize van HH waren tevens aanwezig. Niettemin leek het de HH een goed plan om toch een poging te ondernemen om een walk te doen en warempel, er waren nog wandelingen beschikbaar.
Een beetje wandelaar checked natuurlijk eerste de site van de HH, wij niet. HF wist dat klompen mee konden maar moest niet. Op werkelijk onnavolgbare wijze wist hij de woning van HH te bereiken alvorens al uitstappend een verbluffende entree te maken. Geenszins gebruikelijk zullen we maar zeggen. Niettemin was ondanks aanwezigheid ener dochter toch de directheid opvallend waarmee de HH op pad gingen. Deze keer naar Driebergen-Rijsenburg.
Zoals HH al snel opmerkte lagen de twee eerste bergen vlak langs de A12 zodat de zoektocht tijdens de wandeling slechts 1 berg zou betreffen. Wij kunnen nu al prijsgeven dat we die uiteindelijk vonden maar dat zou voor de doorlezing niet leuk zijn. Vandaar dat wij dit nieuws nog maar voor ons houden.
Komende vanuit de auto verdient het aanbeveling om voordat de wandeling begint de wandelschoenen aan te doen. Zoiets bevalt de HH prima. Na deze handelingen ging het dan op pad, vooral LA. Langs Sparrendaal, waar men buiten verblijft en soms huwt, uiteindelijk de engweg op. Twas niet heel erg eng. Markeert u deze straat goed in uw brein want op de terugweg pleziert u dat.
Langs een eurowinkel waar alles is afgerond op een euro (ook na de crisis is men in staat deze prijs te handhaven). Eindelijk het kloosterlaantje in waar u snel de ommuurde instelling zult ontwaren. Wij vingen spannende geluiden op maar ter plaatse misbruik is door de HH niet vastgesteld. Vandaar maar verder en de graspaden op. U dient hier soms stil te zijn en niet verwonderd door aanduidingen ter plaatse.
 |
| creaHH |
Wij betrapten een flikflooi stel, de heer in blote bast, maar trokken snel verder. De koeden hadden denk ik veler discussies achter de rug want zij waren niet spraakzaam. Middels omtrekkende bewegingen, broekbergen, langbroekerdijk broekweg, zwarte weg en weer broekweg zagen wij vaak een glimp van het buiten Sterkenburg. In de nabijheid een pleisterplaats (zeer klein en zeker niet altijd open).
 |
| buitenplaats |
 |
| omhelzing |
De HH konden niet genieten van dit alles en liepen door en door. Onderweg ook getuige van braamdiefstal maar wederom geen tijd. Op de hoek van de gooyerdijk en broekweg werden wij op een klungelige wijze lastiggevallen door een van hulpfietsen voorziene kudde categorie grijze golf. Eerst werd enthousiast gereageerd maar later eiste men foto - en filmvastlegging. Omdat wij daar vanzelf geen gevolg aan gaven volgde toen de waarschuwing dat "onze tijd ook wel zou komen". Wij vonden het niet gepast om discussie te voeren over zaken die ons onbekend zijn en vonden het ook een waar genoegen om nu al zeker te weten dat dit feit zich zal aandienen. Dus in opperbeste stemming kwamen wij weer terug op de eerder geziene kruising en vervolgden de gooyerdijk naar de engweg. (Herinnert u zich onze waarschuwing van net geleden?) Op die manier keerden wij terug in Driebergen, langs de reiziger, maar aangezien wij wandelen was dit niet voor ons, zodoende werd het doorwandelen naar het wapen van Rijsenburg. Onderweg trouwpartij, waarbij de heer de dame al niet kon loslaten. Eenmaal gezeten en voorzien van bier en bitter ging een meneer in witte outfit in de kerkdeur staan en bleef net zolang doorbellen (herrie hoor!) dat pittige heren en pikante dames zich genoodzaakt zagen de huwelijksvoltrekking te moeten bijwonen. De HH mompelden slechts naar elkaar dat een aantal dames toch ergens verborgen moesten zijn gehouden, wij hadden ze immers nog nimmer gezien.
Later bleek dat Napoleon zich al met dit hele gedoe had bemoeid. Toen vielen de figuurlijke schellen ons van de ogen.
 |
| lekkernij |
Naam van dit stuk wandelgenot: Het Aderwinkelpad 12 km.
De HH konden niet genieten van dit alles en liepen door en door. Onderweg ook getuige van braamdiefstal maar wederom geen tijd. Op de hoek van de gooyerdijk en broekweg werden wij op een klungelige wijze lastiggevallen door een van hulpfietsen voorziene kudde categorie grijze golf. Eerst werd enthousiast gereageerd maar later eiste men foto - en filmvastlegging. Omdat wij daar vanzelf geen gevolg aan gaven volgde toen de waarschuwing dat "onze tijd ook wel zou komen". Wij vonden het niet gepast om discussie te voeren over zaken die ons onbekend zijn en vonden het ook een waar genoegen om nu al zeker te weten dat dit feit zich zal aandienen. Dus in opperbeste stemming kwamen wij weer terug op de eerder geziene kruising en vervolgden de gooyerdijk naar de engweg. (Herinnert u zich onze waarschuwing van net geleden?) Op die manier keerden wij terug in Driebergen, langs de reiziger, maar aangezien wij wandelen was dit niet voor ons, zodoende werd het doorwandelen naar het wapen van Rijsenburg. Onderweg trouwpartij, waarbij de heer de dame al niet kon loslaten. Eenmaal gezeten en voorzien van bier en bitter ging een meneer in witte outfit in de kerkdeur staan en bleef net zolang doorbellen (herrie hoor!) dat pittige heren en pikante dames zich genoodzaakt zagen de huwelijksvoltrekking te moeten bijwonen. De HH mompelden slechts naar elkaar dat een aantal dames toch ergens verborgen moesten zijn gehouden, wij hadden ze immers nog nimmer gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank u oh medeburger