Dossier Wouw 25012013

Wouw, wouw en niet nog eens......

In de week waarin het nederlandse filerecord werd opgekrikt naar 1.000 km., hadden de HH een wandeling gepland. Wellicht konden we naar Wouw gaan. Gezien de toestand in de wereld en met name die in een straal van een uur rijden vanaf Rotterdam, besloot HH HF te benaderen. Tijdens die sessie werd daadkrachtig besloten de automobielen de automobielen te laten en gebruik te gaan maken van openbare vervoeringen mét privébestuurders. Zo kon het gebeuren dat Randstadrail er 2 nieuwe gebruikers bij kreeg. Vanaf Rotterdam CS naar Den Haag CS met een soort trein en lekker snel. Wie verzint zoiets? Wij weten het niet, maar het is een geweldige uitvinding. Enige minpuntje is halte Melanchtonweg in verband met het moeilijk uitspreekbare. Verder alleen maar blijde gezichten en kon HH zelfs de moeilijke rekensom met 18 en 34 in combinatie met de afstand van de trein tot het perron op juiste wijze beantwoorden. Aangekomen in Den Haag netjes uitgechecked en de kou in. Gezien ons werk- en woonverleden konden we de vragende dames adequaat het pad naar het centrum wijzen. 

Wijzelf gingen richting onze koningin. Op het viaduct boven de Utrechtsebaan staat een snackbar. Sommige uitbaters doen er van alles aan om de cliëntèle te voorzien van goederen, die in schoon vet worden gebakken. Die van deze hut dus niet. Het Haagse Bos in. Waar normaliter een vijver zichtbaar is, was die dat nu dus niet. Gelukkig wisten de HH van scheiding van water en land en kon HH op de ietwat steile brug zijn eerste balletkunstjes van de dag laten zien. Applaus alom overigens. Welk een souplesse. Dat kon niet worden gezegd van de oude heer die de auto werd uitgegooid om een kaart in de brievenbusgleuf te duwen.

Stapsgewijs Clingendael in en direct de japanse tuin mijden, en dat om voor ons moverende redenen. De man die eerder 's ochtends vroeg met zijn duitse herder was gaan wandelen, had er wel een zeer lange tocht van gemaakt. De hond had nu slechts nog pootjes in de lengte zoals dat voor teckels bedoeld is. Wat doe men dan daarna? Op naar de Goetlijfstraat. Daar was van alles te beleven. Nietstartauto die welstartauto werd middels starthulpauto, wandelaar met broekspijpen in sokken met stapallemachtig en ontmoeting tussen 2 vrouwen; voor hen volkomen onverwachts. HH gaf aan dat hij behoefte kreeg aan brandstof in vaste vorm. Hoewel enigzins traag, toverde HF een Snelle Jelle tevoorschijn. De HH smulden kort daarna en lekker doorwandelen daarna. Tussen de start en dit moment werden de HH beiden door hunner respectivelijke ega's gebeld. De ene met de mededeling dat ziek naar huis werd gegaan en de ander, die was al ziek thuis, liet onder andere en ondermeer weten, flauw te zijn gevallen op en vanaf het toilet. Maar goed, dit even voor de analen en Damesheren: van harte beterschap!!!! Hier waren we gebleven. Langs het Hubertusviaduct, auto-te-koop-van-pool, Madurodam om bij de begraafplaats aan de Kerkhoflaan uit te komen. Iets verderop kwam ons een felrood tasje tegemoet met bijpassende dameslippen. Op de Timorstraat kwam alweer het verlangen naar het Vredespaleis. Om bij het Koningsplein te komen, neme men een zijstraat van een zijstraat van de Laan van Meerdervoort. Het genoemde plein gaf ons én de gelegenheid én de aanleiding tot nuttigen van etenswaren. Met ronde buikjes naar de Reparatiehemel. De HH hadden niets te repareren bij zich, dus de Regentesselaan op. Glasgerinkel alom en ook geboortestraat en dergelijke. Op weg naar de grootste onoverdekte markt van Nederland ontdekte HH een nieuw soort beroep. Enige discussie ontstond bij de HH of het nu een vérkopster betreft of niet. Eigenlijk ook niet belangrijk voor ons. Na de moederverhuizende vrouw kwamen we aan op de mart. Voor HF het uitermate geschikte moment om de blaas te legen. Bij het Paletplein zagen we een uitkijktoren, maar voor de HH geen toegang en dus geen uitkijk. Da maar naar Om en Bij-hofjes. Weer glasgerinkel en na stofferderij (eigenaar tot in februari met vacantie, maar zoon doet af en toe de zaak open) naar, oh grote verrassing toch nog Wouw. Weliswaar in hofvorm, maar toch. Het hof mochten we niet op. Vlak daarna de mooiste proeve van danskunst door HH. Een volgend hof ook al verboden toegang, maar niet lang daarna aan de Dunne Bierkade eentje die wel door de HH betreden kon worden. Gladheid, maar ook oude muur en leeg konijnenhok van Flip. Ook daar een plek waar gelovigen op gezette tijden vergaderen. Het café daarnaast met ruim 180 soorten bier trekt ons inziens echter meer bezoekers. Overigens zijn we er nog niet uit wie er verbaasder keek: de HH of de man met bontmuts op, die via de verlaagde deur het huis uitkwam. Hoewel Wilma vijftig werd, hebben we de gelegenheid tot felicitatie laten schieten. Immers een treingenot stond ons te wachten. De tram met de mooie voorkant lieten we voorbij gaan, maar echt naar het station. Even dwalen en daarna het juiste perron en vrijwel direct treininstapdoen. DE terugweg was even voorspoedig als die van heen en bij Beurs stapten de HH uit en gingen naar de VVV om 2-erlei redenen. Reden 1 waren we onderweg alweer vergeten, maar de laatste hebben we succesvol voltooid. Wat dan? hoor ik sommigen denken. Om een einde te maken aan die onzekerheid: wandelkaart van het Erasmuspad. Altijd handig om in huis te hebben. Ter afsluiting gingen HH Sijfen middels bittergarnituur en Chimay Rood en Blauw, Corsendonk Pater (alles van de  fles) en een getapte Kabouter. Nog even lekker OV-en en dat was het weer voor deze keer.Daaaag.

 

Geklikt, geprint en gewandeld

Zelfportret

Sinds 2013 is begonnen zijn de HH behoorlijk gehoorzaam en een soort van aangepast. Dat uit zich bijvoorbeeld in een wekelijks ritueel. We hadden immers ook kunnen kiezen om niet te wandelen en een baan te zoeken. Aangezien zoiets met betrekking tot de gesteldheid der HH onmogelijk lijkt is er besloten dat niet te doen.
Wat wel gewoon doorgaat is het testen van de ontvangst, sommigen zeggen het bereik, op diverse plaatsen in NL. Mochten wij plekken tegenkomen waar ruft bereik echt ondermaats is zullen wij niet aarzelen dit te melden.
Nu er tekenen zijn van verbetering in de Euro-zone, onze engelse vrienden laten doorschemeren "ons" te willen verlaten tenzij (ja ja, mooi niet dus. Of erbij of ophoepelen is het devies. En daarna "we want OUR money back").
U ziet, ook tijdens de wandeling doen wij er alles aan de problemen namens en voor u op te lossen.
Wij hebben dit aangaande slechts een advies.

Heden was ten gevolgen van mis-communicatie met ons allen gebruikte gmail het voorgevallen dat oudere berichten later werden bezorgd bij de ontvanger dan eerder gezonden exemplaren. Dat dit ten huize van HF voor consternatie en onduidelijkheden heeft gezorgd moge duidelijk zijn. Wij volgen al zo min mogelijk de wetten van de logica maar ook bij de HH houdt de flexibiliteit eens op. En de voortschrijdende Alzheimer doet ook meerdere duiten in de herenzak.
Niettemin, sit back and relax.......

Broodjes vandaag, kaas vooral en paté e.d. Water erbij.

Bankjes voldoende, hoewel niet helemaal rond 13.00 uur afgeleverd, maar wat eerder.

Start: voetbalvereniging SCO te Oosterhout. Helaas notabene speciaal hiervoor aangelegd parkeerterrein was gesloten. Dan werden bewoners het slachtoffer van onze parkeerwoede.

Route: www.klikprintenwandel.nl/print/oosteind-route
(met dank)

Rolstoel geschikt, dat dan weer betekent dat niet van betere wegen zal worden afgeweken. Dus eenvoudig schoeisel volstaat, maar hoeft niet. Sandalen is ook prima. Pantoffels minder.

Hoe dan ook: starten bij de elskensweg en dan werkt u op rustige wijze 18 aanduidingen af die gemakkelijk op een A4 kunnen. Dan heeft u de achterzijde voor de kaart, want milieu dient mede te worden afgewogen.

Wat overblijft:
de eerste koudegolf in NL. En dat was merkbaar want wij begonnen met handschoenen. HH werd overigens tweemaal lastig gevallen door hardnekkigheid ener telebeller. Dit ondanks toezegging van a.s. maandag. HF heeft inmiddels ook de techniek in huis zodat op drie manieren de route in de gaten werd gehouden. Dat dit allerminst een zinloze zet was bleek maar daarover later.

De wandeling voert langs en ook tussen een woonwijk en de grote weg. Zodoende houdt u zicht en gehoor op de geruststellende geluiden van de A27.

Na een poos wandelen bereikt u een van de meerdere kloosters. Wij hebben getracht de highlights van deze route te presenteren zodat u slechts hoeft op te dienen. Gemak dient de HH en der volgers.

Klooster een

Nauwelijks bekomen van deze schoonheid volgt de tweede telg.

Klooster twee

Als wij er iets over zouden mogen vinden dan betreft het een duidelijk verschil in toonzetting en gradatie. Als u er eens in de buurt bent zijn de HH benieuwd naar een mening.

Wij hadden natuurlijk weinig tijd en vervolgden de route waarbij oversteking van de A27 een moment van scheiding betekende want wij betraden de overzijde. Hoe dan ook, de heilige driehoek bleef voelbaar. Nu gaat het richting Oosteind alwaar de brouwerijstraat verwachtingen wekte die niet werden ingelost. Wel veel dieren in een mooie kooi. Hierbij dient te worden opgemerkt dat de HH natuurlijk aangaande de herten en vriendjes hiervan onlangs op wenken werden bediend.

De rijsdijk volgt u geruime tijd, dus een prima moment voor de lunch. Wist u dat hier een vliegtuig is neergestort? Als u er bent zal u direct duidelijk worden hoe dat is gekomen. Weet wel dat de HH hier beiden hebben ge-urineerd. Hoe dat zo kwam was niet helemaal duidelijk, blijkbaar werd er wederzijds gewaar welk een voortreffelijke locatie werd geboden. Iedereen die wilde kon het tafereel meemaken en daarbij hadden wij de aangename zon er heerlijk bij. De paal in kwestie geeft uitleg van de reeds genoemde ellendige periode.

Gelukkig hadden wij reeds gegeten want tijdens het vervolg werden de HH geconfronteerd met de betrekkelijkheid der aanwezigheid op deze aarde.

Een volgens HF echt wel koe lag hier deels afgedekt te wachten op de zaken die komen gaan. Ondanks het gevaar van ontploffing heeft HF hier een foto van gemaakt zodat u ook kunt zien dat het allemaal niet meevalt tijdens HH-wandelingen.

Voor het gemak doen wij hier ook een andere foto bij met vergelijkbaar tafereel. Absoluut niet geschikt voor minderjarigen en leden van de partij voor en van de dieren.

Hoe dan ook, via de Dongeweg naar de Donge en dit luidt het laatste deel van de route in. Met een enorme boog wordt u rondom gevoerd, ziet u dat de ijsbaan wordt gevuld en keert u genoegelijk terug bij uw voertuig. Wij zagen onderweg nog een zeer bijzondere vogel. Weliswaar extreem tele gelenst maar toch bij deze.

Nu naar Rotterdam, alwaar de Tuin(en) u bier en spijzen kunnen bieden. Maar wel uiterlijk 17.00 wegwezen want men is gereserveerd.

hele route

Pauzeplek

Wij moesten u nog explikeren van hoezo routeplanning. Wel HH was zo voldaan na de pauze dat van hervatting van de route geen sprake was. Zodoende diende HF, met weliswaar een routeplanner afgesloten inmiddels, toch te zorgen voor de begeleiding. Waarvan akte.

Fijn weekend.

To the Hild

Bijzonder fijn dat u ook in het nieuwe jaar onze hersenspinsels tot u wilt nemen en willen u daarom een geweldig 2013 toewensen met daarin alle ingrediënten voor geluk en allerlei prachtige dingen.Onzerzijds kunnen we u mededelen dat onze honger naar nieuwe avonturen (zeker niet in het allerminst naar die door middel van wandelingen) nog lange niet gestild is. Dus jullie zijn alweer aan de wandelaria begonnen? Jazeker. HH wist HF op gepaste wijze aan zijn woonhuis te ontsleuren en nam hem mee naar Moergestel. Daar start namelijk deze trip http://www.klikprintenwandel.nl/wandelroute/gessels-rondje . Vrolijk zochten we de startpositie op en zonder dralen werden schoenen en zelfs enkele sokken gewisseld. Dit onze luidkeels onthaal der plaatselijke blafdieren.

Hoog Sammie

Weermensen hadden lichte motregen voorspeld en dat bleek juist. De zware motregen bereikte ons niet. Een wispeltuur kon niet kiezen inzake dakbedekking, zodat riet en dakpannen elkaar slordig afwisselden. Maar de HH werden daardoor niet gehinderd. Daar zijn zwaardere geschutten voor nodig. Daar waar geschoffeld en geharkt werd kwam en niet-blaf uitvoering van het hondenras ons opzoeken. In het weiland lagen de koeien bij te komen van het nieuwjaarsfeest. Het landgoed Allemansven mochten we niet vrij betreden, maar even verderop het een niet verder te noemen bank er voor gezorgd dat over een flinke lengte allemaal plasticlint een heus wielerveldcrossparcour markeerde. Iets verder gold de verboden toegang ook voor het oud papier. aangezien de HH niet onder de catagorie "dieren" vallen, mochten we het rustgebied niet betreden. Wel konden we de fietsmevrouw een prettig jaar wensen. We volgden daarna trouw de Rosep (of Roteb, daar willen we af zijn) en jawel dames en anderen; toen gebeurde het. HH deed een rugzaktast en toverde een zeer welgevormde en gepaste hoeveelheid ontbijtreep tevoorschijn; deelde die met HF en beiden deden zich tegoed aan. Niet verwonderlijk dat direct daarne enkele vennen opdoken. Het bankje benutten we niet. Bij de Venkraai begon het spannend te worden. Kijk u even mee.

Melissant verbleekte geheel bij deze hoeveelheid grondwater. De HH deden daarom schreden terug en volgden hun eigen routebeschrijving. Al de hele tijd werden de HH bedruppeld door de bomen en ineens wist HF waarom. Doordat er na de feestdagen enige ophoping had plaatsgevonden, deden de bomen middels zweten dat te compenseren. We liepen dus boomzweet op. Is verder niet erg. De lesmotoren waren behoorlijk geschrokken, dit uityeraard in tegen stelling tot de wandelende HH. Het waterbassin bij de boerderij wenstte ons onwelriekende geuren toe en zo geschiedde. Logisch eigenlijk, zo aan de rand van de Oude Hondsberg. Even doorlopen en daar hadden we ons tweede riviertje te pakken: we staken de Reusel over. Door het fietswerende hek en de Reusel volgen tot we het Rietven konden oversteken. HH deed een schijnval, maar gezien de soepelheid der lendenen (hoe zou dit komen?) bleef hij bijzonder ter been en betraden we het fietspad. Bij de wok van japanse origine staken we over en toen vond HF het welletjes en greep, onder het mom van route-inkorting maar niet heus, om danig van de tot nu toe gevolgde instructies af te wijken. Eigenlijk kwam dat allemaal door het gebrek aan broodbrandstof verklaarde hij achteraf. Maar goed, de zandverstuiving Pierenberg en het Keelven werden daardoor niet bekeken. Wel waren de HH toen lekker snel bij de kapel van de H. Maria. De H bij Maria is overigens niet te vergelijken met de H zoals de bij de heren H en F wordt gebruikt. Hoedt u voor verwarring. Enfin, het werd tijd om de magen te vullen en dat had mooi droog in de kapel gekund, indien een vrouwspersoon niet de hele tijd op een bankje daarin bleef zitten. Op zoek naar een andere plek was het devies. We troffen een grote bank aan, maar zeker niet droog. Staand eten en drinken dan maar en een beetje snel ook nog eens. Vrij snel daarna trokken de HH, op voorspraak van HH, dat de route niet op juiste wijze voorstuwde en keerden we terug naar de kapel. Vanaf hier het juiste geheel weer opgepakt en langs geen opengesteld terrein naar de Reusel terug. De overvliegende ganzen wensten niet in te gaan op het verzoek onzerzijds om te kamikaziseren. Foto's als deze bij Giessendam van december 2006 konden we dus hier niet maken. Dan maar langs de Reusel terug naar Moergestel. Toen werd voor eens en voor altijd duidelijk waarom wij deze plaats aandeden. Langs het Broothuys en Hoogenhuizen terug naar de startplek; tevens eindplek. In Rotterdam deden we afschminken in het Wester Paviljoen en gebruikten ambachtelijke bitterballen (zeer smakelijk) tesamen met La Chouffe en Affligem dubbel.

Ziet u wel!