To the Hild

Bijzonder fijn dat u ook in het nieuwe jaar onze hersenspinsels tot u wilt nemen en willen u daarom een geweldig 2013 toewensen met daarin alle ingrediënten voor geluk en allerlei prachtige dingen.Onzerzijds kunnen we u mededelen dat onze honger naar nieuwe avonturen (zeker niet in het allerminst naar die door middel van wandelingen) nog lange niet gestild is. Dus jullie zijn alweer aan de wandelaria begonnen? Jazeker. HH wist HF op gepaste wijze aan zijn woonhuis te ontsleuren en nam hem mee naar Moergestel. Daar start namelijk deze trip http://www.klikprintenwandel.nl/wandelroute/gessels-rondje . Vrolijk zochten we de startpositie op en zonder dralen werden schoenen en zelfs enkele sokken gewisseld. Dit onze luidkeels onthaal der plaatselijke blafdieren.

Hoog Sammie

Weermensen hadden lichte motregen voorspeld en dat bleek juist. De zware motregen bereikte ons niet. Een wispeltuur kon niet kiezen inzake dakbedekking, zodat riet en dakpannen elkaar slordig afwisselden. Maar de HH werden daardoor niet gehinderd. Daar zijn zwaardere geschutten voor nodig. Daar waar geschoffeld en geharkt werd kwam en niet-blaf uitvoering van het hondenras ons opzoeken. In het weiland lagen de koeien bij te komen van het nieuwjaarsfeest. Het landgoed Allemansven mochten we niet vrij betreden, maar even verderop het een niet verder te noemen bank er voor gezorgd dat over een flinke lengte allemaal plasticlint een heus wielerveldcrossparcour markeerde. Iets verder gold de verboden toegang ook voor het oud papier. aangezien de HH niet onder de catagorie "dieren" vallen, mochten we het rustgebied niet betreden. Wel konden we de fietsmevrouw een prettig jaar wensen. We volgden daarna trouw de Rosep (of Roteb, daar willen we af zijn) en jawel dames en anderen; toen gebeurde het. HH deed een rugzaktast en toverde een zeer welgevormde en gepaste hoeveelheid ontbijtreep tevoorschijn; deelde die met HF en beiden deden zich tegoed aan. Niet verwonderlijk dat direct daarne enkele vennen opdoken. Het bankje benutten we niet. Bij de Venkraai begon het spannend te worden. Kijk u even mee.

Melissant verbleekte geheel bij deze hoeveelheid grondwater. De HH deden daarom schreden terug en volgden hun eigen routebeschrijving. Al de hele tijd werden de HH bedruppeld door de bomen en ineens wist HF waarom. Doordat er na de feestdagen enige ophoping had plaatsgevonden, deden de bomen middels zweten dat te compenseren. We liepen dus boomzweet op. Is verder niet erg. De lesmotoren waren behoorlijk geschrokken, dit uityeraard in tegen stelling tot de wandelende HH. Het waterbassin bij de boerderij wenstte ons onwelriekende geuren toe en zo geschiedde. Logisch eigenlijk, zo aan de rand van de Oude Hondsberg. Even doorlopen en daar hadden we ons tweede riviertje te pakken: we staken de Reusel over. Door het fietswerende hek en de Reusel volgen tot we het Rietven konden oversteken. HH deed een schijnval, maar gezien de soepelheid der lendenen (hoe zou dit komen?) bleef hij bijzonder ter been en betraden we het fietspad. Bij de wok van japanse origine staken we over en toen vond HF het welletjes en greep, onder het mom van route-inkorting maar niet heus, om danig van de tot nu toe gevolgde instructies af te wijken. Eigenlijk kwam dat allemaal door het gebrek aan broodbrandstof verklaarde hij achteraf. Maar goed, de zandverstuiving Pierenberg en het Keelven werden daardoor niet bekeken. Wel waren de HH toen lekker snel bij de kapel van de H. Maria. De H bij Maria is overigens niet te vergelijken met de H zoals de bij de heren H en F wordt gebruikt. Hoedt u voor verwarring. Enfin, het werd tijd om de magen te vullen en dat had mooi droog in de kapel gekund, indien een vrouwspersoon niet de hele tijd op een bankje daarin bleef zitten. Op zoek naar een andere plek was het devies. We troffen een grote bank aan, maar zeker niet droog. Staand eten en drinken dan maar en een beetje snel ook nog eens. Vrij snel daarna trokken de HH, op voorspraak van HH, dat de route niet op juiste wijze voorstuwde en keerden we terug naar de kapel. Vanaf hier het juiste geheel weer opgepakt en langs geen opengesteld terrein naar de Reusel terug. De overvliegende ganzen wensten niet in te gaan op het verzoek onzerzijds om te kamikaziseren. Foto's als deze bij Giessendam van december 2006 konden we dus hier niet maken. Dan maar langs de Reusel terug naar Moergestel. Toen werd voor eens en voor altijd duidelijk waarom wij deze plaats aandeden. Langs het Broothuys en Hoogenhuizen terug naar de startplek; tevens eindplek. In Rotterdam deden we afschminken in het Wester Paviljoen en gebruikten ambachtelijke bitterballen (zeer smakelijk) tesamen met La Chouffe en Affligem dubbel.

Ziet u wel!