Van Ziersel naar Zoersel en weer terug naar Ziersel en Zoersel.

Er moest gewandeld worden. Dat stond vast. Aangezien al de hele week bekend was dat vrijdag een slechte dag zou worden was het voor de HH een uitgemaakte zaak. Vrijdag wordt het! Temeer daar door omstandigheden die niet direct sober waren te noemen maar wel dienden plaats te vinden was er gebrek aan wandelbeschrijvingen ontstaan en het gemopper op twitter en facebook inzake waar de HH-beschrijvingen bleven waren niet van de lucht.  Soms lijkt het erop dat de HH-agenda wordt beheerd door derden. NU is dat laatste altijd het geval want the almighty beheerst een ieders agenda, dus ook van de HH. En diezelfde persoon had ook nog andere zaken in petto maar hierover straks meer. Oh, er wordt ingegrepen, we dwalen af. Meer explicatie wordt niet verstrekt.

Bent u overigens ook zo nerveus? Wordt onze Willem 4 nu koning, keizer, admiraal of toch president van de lage landen? Wat de HH betreft inclusief maar zonder België. Laat dat landje vooral zo blijven.
Ondanks dat u niet vraagt hoezo volgt hier wel de uitleg, zonder meer erbij. Wij (de HH derhalve) vinden dit land een bijzonder prettig verblijf- en wandelland en willen, nee eisen! dat NL hier vooral niets aan doet, zeker niet als het verbeteringen zouden betreffen. Zoals de HH wel vaker zeggen: het is mooi zat, blijf er met je p.ten van.f.

Goed, met heerlijke regen op het Volvo dak werd HF verblijd met vreugde want het zou gaan gebeuren. Kort nog even gekeken waar de meeste regen zou vallen want de HH gaan voor zekerheid. Het hier zojuist beschreven land zou het worden. Hoewel HF bleef stamelen over Ziersel had HH snel in de gaten dat hier sprake moest zijn van lichte verwarring en zonder bril door HF. Maar hier behoeft verder geen stilstand.

Heerlijk zoevend over koningen en koningswegen ging het alras. Navigon wilde ons heen anders dan terug. Wij gehoorzaamden.
Na een onvergetelijke rit kwamen wij aan bij een trafo-huis alwaar men de HH uitnodigden de auto aldaar te ganse dag te parkeren. Hoewel de HH nimmer te moe zijn om de discussie aan te gaan lieten wij het deze keer ondergaanbaar. HH had een nieuw ritueel, de sokken werden niet gewisseld de schoenen wel.
Toen de HH dan eindelijk klaar waren om te vertrekken sloeg de teleurstelling toe. Het was inmiddels zo goed als droog geworden. Na een ampel onvertogen woord werd dan toch besloten om de wandeling te aanvangen. Wij hoopten op onderweg-buien. Nu, dat ging gelukkig lukken.
Bedacht was om te starten bij nummer 49, maar door wispelturigheid werd dit 28.

Houdt u de oorsprong in gedachten dan wordt dit het winnende rijtje:

49,50,28,26,22,30,21,35,6,7,17,34,42,48,20,41,25,23,29,45,49

Voor de aanbieding jagers hebben wij de tip van de gratis paardenmest. Het producerende dier was het hier niet mee eens.

Ook hadden wij last van een honden ballade:

Aangezien de HH inmiddels vergelijkbare techniek in gebruik hebben kon er een mooie vergelijkende test worden uitgevoerd. Het spreekt voor zich dat resultaten pas zullen worden vrijgegeven na betaling van grote sommen geld door bepaalde Zuid-Koreaanse firma's.

De bankjes verschenen tijdens deze wandeling op onmogelijke tijdstippen. Zodoende moest genuttigd worden met behulp van improvisatie en tijdelijk onderkomen. Hoewel er ongetwijfeld zich lugubere taferelen hebben afgespeeld werden de HH allerhartelijkst onthaald. Eet smakelijk was toen het devies. Voor HF een deemoedige hoofdbuiging opleverend.

Omdat u vaak de persoonlijke en zeer prive aandoende actie foto's moet ontberen doorbreken wij heden deze traditie en bieden u onderstaand een kijkje in de dynamiek ener wandeling. Hier kunt u goed zien dat HF in het donker staat en HH niet in het donker. Anders gezegd, HH staat in het lichte deel en HF staat daar niet. Mocht u om wat voor reden de verschillen niet opvallen dan bijgaand een tip: kijk op de foto links en zoek de verschillen met foto rechts. Niet zo veel dus.....

Voor de wat jongere lezers hebben wij natuurlijk veler foto's van de onderweg dieren gemaakt, waarvan bijgaand een pure willekeur.

Bovenste afbeelding: Hendrika MKV (l). Wereldberoemd door haar uitspraak dat Beatrix wel rookt.
Rechts: Broekgijn. Een van de verre voorouders van stier Herman.

Na de bovenste afbeelding: Harry, Kees en Topkapi. Verder geen bijzonderheden bekend.

Hieronder: MINI en maxi, voor omroep Max liefhebbers geen onbekenden
Over de laatste deelnemer is niets bekend.

Natuurlijk was het niet alleen maar dieren en feiten. Wij kwamen steeds weer markante punten tegen, soms landschappelijk, soms ook bezien vanuit de natuur. Je kunt het natuurlijk ook van een andere kant bekijken. Maar dan loopt u extra kilometers.
Liepen de HH dan nergens verkeerd? Natuurlijk wel. Bij nummer 6 moet u echt opletten want deze heeft men wat meer verstopt. Door deze fatale ontwikkeling hebben de HH wel het fenomeen van de as-verplaatsingen ontdekt. De methode is simpel, u neemt een as en verplaatst deze, figuurlijk gesproken natuurlijk. Nadat een grondige inventarisatie van dit verschijnsel had plaatsgevonden besloten de HH dat het genoeg was en keerden terug naar de route.

Voor deze route geldt hetgeen wij vaker als tip meegaven: u vertrekt vanaf een bepaald punt, doet druk en bent in de weer, maar na al deze uitspattingen valt het steeds weer op dat het eindigt met een herkenning van het beginpunt en een kort moment van bezinning.
Is dat eenaal gebeurd dan stapt u gewoon in de meegebrachte auto en koerst op huis aan. Zo ook de HH.
Bij de Brienenoord was men een soort van op de hoogte van onze komst, alleen had een onverlaat onze  glazen aan anderen ter beschikking gesteld. Weest gerust, er is corrigerend toegesproken.

Overigens zullen de HH nimmer op wat voor site dan ook dreigementen uitspreken dus uw kinderen kunnen volgende week gewoon naar school, wat ons betreft ook dinsdag. Hieronder ziet u welk een vreugde wordt ervaren als de HH langskomen.

Ambulatori te salutant

Weet u inmiddels al wat u aantrekt op de dag van de troonswissel? Het ligt normaal gesproken niet op ons pad om kledingadviezen te verstrekken. En dit is zeker geen gelegenheid om van die gewoonte af te wijken. Het is de HH overigens niet ontgaan, dat, ondanks de ietwat lage buitentemperaturen, de grap van de zomertijd weer heeft toegeslagen. Minder ingrijpend zijn de zogenaamde 1-aprilgrappen. Meneer Google introduceerde Google-geur. Jongens, wat een pret. Maar de echte pret zat natuurlijk weer aan het einde van de week, want er ging weer een HH-wandeling gebeuren. HF ging richting HH, alwaar sinds korte tijd een zich een grote zandopenvlakte bevind. Daarom verliet HH te voet zijn woning om op een volkomen willekeurig tijdstip te worden ingeladen in de HF-auto. Naadloos liep het één over in het ander. Ter auto werd besloten om lekker in de open vlakte in de buurt Dongen een route te doen langs, u raadt het nooit, de Donge. Via onder meer en onder andere Sprang Capelle ( inderdaad familie van Capelle aan den IJssel) streken we neer bij een horecaf aan de Gemeentenweg in Dongen. Ook op deze plek was te merken, dat het toch wel frisjes was. Echter fier werden de schoenen gedaan en voor de wind vertrokken we vol goede moed. De mevrouw van de open kunst zwaaide vanuit haar heerlijk verwarmde huis tegen beter weten naar ons. De buurtbewoners deden er van alles aan om het de HH naar de zin te maken. Vrolijke groeten, een volle giertankwagen met een klapband, ijsherten, een dol enthousiast paard, een schuinbrug en als klapvuurpijl een nieuwe brievenbus, waarvan de fundering nog moest uitharden. O ja, niet te vergeten de stutting der bomen, zodat we niet niets vermoedend zouden worden geplet. Echter, de aandrager der route genaamd HH kwam tot een conclusie. Daar waar de HH een grote affiniteit hebben met ronde dingen zoals b.v. langspeelplaten, cd's, bierglazen, vrouwelijke en zeker niet in de laatste plaats rondwandeling, bleek deze wandeling niet tot deze categorie te behoren. Onze startplaats was verre van het eindpunt. Gaf ons wel de mogelijkheid om na een uurtje lopen weer even op te warmen in de auto, want we maakten er zelf dan maar een, zij het korte, rondwandeling van. Tot zover onderdeel één.

Mooie brievenbus


Bij de parkeerplaats nam HH zijn heft in onze handen en stelde a.d.h.v. de aanwezige wandelpuntenkaart een route samen. Daarna reden we naar De Moer (Middelstraat), waar herkenning onzerzijds met horecaf en kerk zich voordeed. Bij wandelknooppunt 85a werd geparkeerd en kon onderdeel B van start gaan. We liepen en deden de volgende knooppunten aan: 85b,86,87,88,83,97,93,90,10,11,12 en zo weer naar 85a. In de beschutte omgeving was het goed toeven. HF had vrij snel een waterplaats gevonden en staarde daar voor de wind even over het landschap. De golvers golfden er lustig op los, terwijl de grasmaaier grasmaaide. De auto deed eerst achteruit en toen vooruit stof opwaaien, waarvoor wij de bestuurder bij deze nog even postuum willen bedanken.
Dat houtvesters ook maar mensen zijn, mochten we concluderen uit de latrine in het bos. Nog een klein stukje onbekend langs een huis zonder vochtproblemen en toen kwamen we op een stuk, dat we eerder betraden tijdens een wandeling vanuit Loon op Zand. Blijkbaar herkende de tweestemmig blaffende hond onze stemmen nog. Langs de goed gepositioneerde reddingsboot kwamen we bij punt 12. Boterhammen hadden we wel ter sprake gebracht, maar nog niet opgegeten door gebrek aan bankjes. HF wist van vroeger nog dat bij het Leikeven een bankje stond. Het goede nieuws is dat het bankje er nog was. Prettige bijkomstigheid: vol in de wind, zodat de redelijk warme handjes binnen no time lekker afgekoeld waren. De meneer in de bestelbus was het pad bijster; maar ja, wat zou u doen als ergens een versperring was en de natuur mooie zandpaden aanbied. Nee, wij konden hem niet van dienst zijn. Wel gingen we vrij snel weer aan den wandel en dus richting 85a.

Route B

 In navolging van Prinses Irene ging HH voor korte tijd even een gesprek aan met een prachtige dennenboom. HH hield dames op afstand; althans dat wilde hij zichzelf en HH wijs maken. En toen was ook het tweede onderdeel afgerond. Voor de afrondende eindafronding zochten we het IJsselmondsehoofd in Rotterdam op, waar we inmiddels met een glimlach worden ontvangen en bediend. Westmalle Tripel en bourgondische bitterballen zorgden er voor, dat we nog geruime tijd konden navergaderen.