Ambulatori te salutant

Weet u inmiddels al wat u aantrekt op de dag van de troonswissel? Het ligt normaal gesproken niet op ons pad om kledingadviezen te verstrekken. En dit is zeker geen gelegenheid om van die gewoonte af te wijken. Het is de HH overigens niet ontgaan, dat, ondanks de ietwat lage buitentemperaturen, de grap van de zomertijd weer heeft toegeslagen. Minder ingrijpend zijn de zogenaamde 1-aprilgrappen. Meneer Google introduceerde Google-geur. Jongens, wat een pret. Maar de echte pret zat natuurlijk weer aan het einde van de week, want er ging weer een HH-wandeling gebeuren. HF ging richting HH, alwaar sinds korte tijd een zich een grote zandopenvlakte bevind. Daarom verliet HH te voet zijn woning om op een volkomen willekeurig tijdstip te worden ingeladen in de HF-auto. Naadloos liep het één over in het ander. Ter auto werd besloten om lekker in de open vlakte in de buurt Dongen een route te doen langs, u raadt het nooit, de Donge. Via onder meer en onder andere Sprang Capelle ( inderdaad familie van Capelle aan den IJssel) streken we neer bij een horecaf aan de Gemeentenweg in Dongen. Ook op deze plek was te merken, dat het toch wel frisjes was. Echter fier werden de schoenen gedaan en voor de wind vertrokken we vol goede moed. De mevrouw van de open kunst zwaaide vanuit haar heerlijk verwarmde huis tegen beter weten naar ons. De buurtbewoners deden er van alles aan om het de HH naar de zin te maken. Vrolijke groeten, een volle giertankwagen met een klapband, ijsherten, een dol enthousiast paard, een schuinbrug en als klapvuurpijl een nieuwe brievenbus, waarvan de fundering nog moest uitharden. O ja, niet te vergeten de stutting der bomen, zodat we niet niets vermoedend zouden worden geplet. Echter, de aandrager der route genaamd HH kwam tot een conclusie. Daar waar de HH een grote affiniteit hebben met ronde dingen zoals b.v. langspeelplaten, cd's, bierglazen, vrouwelijke en zeker niet in de laatste plaats rondwandeling, bleek deze wandeling niet tot deze categorie te behoren. Onze startplaats was verre van het eindpunt. Gaf ons wel de mogelijkheid om na een uurtje lopen weer even op te warmen in de auto, want we maakten er zelf dan maar een, zij het korte, rondwandeling van. Tot zover onderdeel één.

Mooie brievenbus


Bij de parkeerplaats nam HH zijn heft in onze handen en stelde a.d.h.v. de aanwezige wandelpuntenkaart een route samen. Daarna reden we naar De Moer (Middelstraat), waar herkenning onzerzijds met horecaf en kerk zich voordeed. Bij wandelknooppunt 85a werd geparkeerd en kon onderdeel B van start gaan. We liepen en deden de volgende knooppunten aan: 85b,86,87,88,83,97,93,90,10,11,12 en zo weer naar 85a. In de beschutte omgeving was het goed toeven. HF had vrij snel een waterplaats gevonden en staarde daar voor de wind even over het landschap. De golvers golfden er lustig op los, terwijl de grasmaaier grasmaaide. De auto deed eerst achteruit en toen vooruit stof opwaaien, waarvoor wij de bestuurder bij deze nog even postuum willen bedanken.
Dat houtvesters ook maar mensen zijn, mochten we concluderen uit de latrine in het bos. Nog een klein stukje onbekend langs een huis zonder vochtproblemen en toen kwamen we op een stuk, dat we eerder betraden tijdens een wandeling vanuit Loon op Zand. Blijkbaar herkende de tweestemmig blaffende hond onze stemmen nog. Langs de goed gepositioneerde reddingsboot kwamen we bij punt 12. Boterhammen hadden we wel ter sprake gebracht, maar nog niet opgegeten door gebrek aan bankjes. HF wist van vroeger nog dat bij het Leikeven een bankje stond. Het goede nieuws is dat het bankje er nog was. Prettige bijkomstigheid: vol in de wind, zodat de redelijk warme handjes binnen no time lekker afgekoeld waren. De meneer in de bestelbus was het pad bijster; maar ja, wat zou u doen als ergens een versperring was en de natuur mooie zandpaden aanbied. Nee, wij konden hem niet van dienst zijn. Wel gingen we vrij snel weer aan den wandel en dus richting 85a.

Route B

 In navolging van Prinses Irene ging HH voor korte tijd even een gesprek aan met een prachtige dennenboom. HH hield dames op afstand; althans dat wilde hij zichzelf en HH wijs maken. En toen was ook het tweede onderdeel afgerond. Voor de afrondende eindafronding zochten we het IJsselmondsehoofd in Rotterdam op, waar we inmiddels met een glimlach worden ontvangen en bediend. Westmalle Tripel en bourgondische bitterballen zorgden er voor, dat we nog geruime tijd konden navergaderen.