Wie zijn hoofd niet gebruikt, moet zijn voeten gebruiken. Het lijkt zo makkelijk, maar de HH prevaleren om op gezette tijden beide en soms in combinatie te doen. De resultaten zijn voor ons althans ruimschoots boven de middelmaat en stemmend tot tevredenheid. Kortom, d
e HH hadden weer een wandel/denksessie-afspraak gemaakt. De laatste tijd leest u hoe de HH telkens weer een Groene Wisselwandeling uitzoeken. Daar moest maar eens verandering in komen. Daarom werd gekozen om de wandeling op een doordeweekse dag te doen, zodat het dan niet zou
opvallen dat er wederom Groengewisseld ging worden. Omdat de reis naar station Driebergen-Zeist ging (en met name Zeist) hadden we een verzoek gekregen ter meename ener gast. Nou doen de HH niet vaak aan gezelschapsuitbreiding, maar dit maal konden we geen nee zeggen. HF pikte HH en de vergezeller op en gedrieën ging het naar eerder genoemd treinstation. Voortvarend en na het onderweg aanschouwen ener zeer bejaarde Scania Vabis arriveerden en parkeerden we. Slechts de HH zelf deden de schoenentoestand en zodoende. Het kantoorgebouw Vierdaelen deed er twijfel over bestaan dat Driebergen dichtbij was. Na wat sloopgeluiden en nog treinen die kwamen, stuurden we onszelf het bos in. Wat een mooi theehuis zagen we eigenlijk direct, maar te aan het begin om wat versnaperingen tot ons te nemen. Dus dan maar luisteren en zoeken naar de twee spechten. Helaas wisten ze zich visueel aan ons beeld te onttrekken. Een blik op de erg trage hogesnelheidstrein Ice van de DB werd ons gegund. Zo ook op de boom in detentie. Langs oude Citroenen op een halfverhard pad met grote halverharde bulten zand en bij de zeer scherpe bocht naar rechts linksaf. Daar hadden we een obstakel en HH was onze g
ast zeer gewillig ten dienste bij het nemen der hindernis. De gedachtengang dat we op woensdag weinig of geen wandelaars tegen zouden komen, liet even een koude douchekermis op ons los. Temeer omdat we, onschuldig als we daar zijn, door een tweetal, dat ook Groenwisselde, werden beticht van foutloperij. Maar de HH doen wat ze moeten doen en verv
olgden gewoon het pad en de aanwijzingen, zodat, zonder extra meters, veel moois, waaronder fraaie betonresten, ons ten deel vielen en de schaapskooi mocht worden bewonderd. Tot nu toe hadden we al drie verschillende kledingstukken gevonden en de verwachting was dan ook dat aan het einde van de wandeling we zeker 1 persoon geheel in een nieuwe outfit konden hijsen. Na vrolijk hondengelik even over een ruiterpad, want ja, we wilden nu eindelijk wel eens van dichtbij de kantelen van de K.N.V.B. zien. De bewaking doen ze daar overigens met honden en een tiental hardlopers. Even twijfelden we over een pitstop in Oud London, maar onze gast wilde niet. Daarom langs nr. 6 met haar mooie bijgebouwen en langs de begraafplaats. Na het minzaam lachende meisje werd HF een waterplaats gewaar. HH nam de omgeving toen sterk in hem op. Na wat hekwerkoverstapping en een kleine afwijking van de originele route werd het dan toch tijd om een bankje te benutten. Zitten deden we niet, maar de rugzakjes konden het rusten op de bank erg waarderen. De bammetjes en drankjes waren een zeer welkome vulling der magen der HH. De gast daare
ntegen bleek een vaster en zag met lede ogen aan hoe de HH smulden, zo tussen opdracht 6 en 7 van de zeerovers. We hadden ons erg verheugd op een bezoek aan het bezoekerscentrum De Boswerf. Maar helaas, de openingstijden sloten niet aan bij onze aanwezigheid. Dan maar gewoon verder en langs de singel. De meneer wilde zijn prachtige auto heel mooi parkeren en deed er daarom extra lang over, zodat de HH optisch zeer konden genieten van het schouwspel. Even oversteken en langs
de raket. HH ging toen ineens een gesprek aan met iemand die voor HF onzichtbaar bleef. HF bemoeide zich daarom maar niet met het gesprek. Bij de Karpervijver ter hoogte van de huisartsenopleiding zag HF dan een fietsdame met vooropfietsmandje. In het mandje vervoerde zij haar poes, die duidelijk zichtbaar genoot van de trip. En ja hoor; daar was Slot Zeist in al haar glorie. De HH betrapten een persoon die een putdeksel oplichtte, maar zodra hij ons gewaar werd, werd het deksel hardhandig losgelaten. Zo, weer een diefstal verijdeld. Bij de sportvelden was sprake van veel takken van sport; waaronder boogschieten. Sommige sportvelden begrepen de HH niet. Dus volgens advies even zoeken naar de bomenrij. Die vonden we, mede dankzij het feit, dat op/bij het bijbehorende pad we iemand die de vlak daarvoor
nog volledig blote kont met kledingstukken ging bedekken. Het bijpassende filmpje vind u hierbij. Nou, die Wibi heeft wel een groot huis, zeg. Maar de schapen in de voortuin keken niet erg blij en ook de paarden aan de overkant, gaven, ondanks het fluisteren van HH, blijk van ontevredenheid. Toch nog maar even oefenen meneer Soerjadi. Over drasland met grote mogelijkheden tot uitglijding naar voormalig kasteel Blikkenburg. Na nog wat nattigheid van onder en boven naar de geknotte wilgen. Iets verderop liet HH HF weten, dat als er
behoefte toe was, er even uitgedraafd mocht worden op de paardendrafbaan. HF was wel vrolijk verrast, maar wilde HH en de gast niet verlaten om aan zijn machogevoelens toe te gaan geven. Daarom rustig door de voetgangerssluis (niet geschikt voor personen boven de hondervijftig kilo) en de minicamping bekeken. We konden nog wat water gaan drinken, maar zo kort voor het einde van de wandeling leek dat wat onverstandig. Daarom op naar Rotterdam en bij de molen bij het bos waar het
eens begon, bierden we bok met een gemixte bittergarnituur, terwijl onze gast op de auto pastte. Mocht u ook eens een dagje naar keuze meewillen; dat kan. Over de voorwaarden onzerzijds zullen we u na aanmelding uitgebreid informeren. Overigens, na de laatste ervaring moeten we wel al een voorselectie doen. Vastende personen en zij die geen bier drinken/geen aanhanger zijn van de P.V.B. (i.o.) zijn van deelname uitgesloten. Alhoewel daar natuurlijk ook weer uitzonderingen op zijn.
Wie zijn hoofd niet gebruikt, moet zijn voeten gebruiken. Het lijkt zo makkelijk, maar de HH prevaleren om op gezette tijden beide en soms in combinatie te doen. De resultaten zijn voor ons althans ruimschoots boven de middelmaat en stemmend tot tevredenheid. Kortom, d
e HH hadden weer een wandel/denksessie-afspraak gemaakt. De laatste tijd leest u hoe de HH telkens weer een Groene Wisselwandeling uitzoeken. Daar moest maar eens verandering in komen. Daarom werd gekozen om de wandeling op een doordeweekse dag te doen, zodat het dan niet zou 
opvallen dat er wederom Groengewisseld ging worden. Omdat de reis naar station Driebergen-Zeist ging (en met name Zeist) hadden we een verzoek gekregen ter meename ener gast. Nou doen de HH niet vaak aan gezelschapsuitbreiding, maar dit maal konden we geen nee zeggen. HF pikte HH en de vergezeller op en gedrieën ging het naar eerder genoemd treinstation. Voortvarend en na het onderweg aanschouwen ener zeer bejaarde Scania Vabis arriveerden en parkeerden we. Slechts de HH zelf deden de schoenentoestand en zodoende. Het kantoorgebouw Vierdaelen deed er twijfel over bestaan dat Driebergen dichtbij was. Na wat sloopgeluiden en nog treinen die kwamen, stuurden we onszelf het bos in. Wat een mooi theehuis zagen we eigenlijk direct, maar te aan het begin om wat versnaperingen tot ons te nemen. Dus dan maar luisteren en zoeken naar de twee spechten. Helaas wisten ze zich visueel aan ons beeld te onttrekken. Een blik op de erg trage hogesnelheidstrein Ice van de DB werd ons gegund. Zo ook op de boom in detentie. Langs oude Citroenen op een halfverhard pad met grote halverharde bulten zand en bij de zeer scherpe bocht naar rechts linksaf. Daar hadden we een obstakel en HH was onze g
ast zeer gewillig ten dienste bij het nemen der hindernis. De gedachtengang dat we op woensdag weinig of geen wandelaars tegen zouden komen, liet even een koude douchekermis op ons los. Temeer omdat we, onschuldig als we daar zijn, door een tweetal, dat ook Groenwisselde, werden beticht van foutloperij. Maar de HH doen wat ze moeten doen en verv
olgden gewoon het pad en de aanwijzingen, zodat, zonder extra meters, veel moois, waaronder fraaie betonresten, ons ten deel vielen en de schaapskooi mocht worden bewonderd. Tot nu toe hadden we al drie verschillende kledingstukken gevonden en de verwachting was dan ook dat aan het einde van de wandeling we zeker 1 persoon geheel in een nieuwe outfit konden hijsen. Na vrolijk hondengelik even over een ruiterpad, want ja, we wilden nu eindelijk wel eens van dichtbij de kantelen van de K.N.V.B. zien. De bewaking doen ze daar overigens met honden en een tiental hardlopers. Even twijfelden we over een pitstop in Oud London, maar onze gast wilde niet. Daarom langs nr. 6 met haar mooie bijgebouwen en langs de begraafplaats. Na het minzaam lachende meisje werd HF een waterplaats gewaar. HH nam de omgeving toen sterk in hem op. Na wat hekwerkoverstapping en een kleine afwijking van de originele route werd het dan toch tijd om een bankje te benutten. Zitten deden we niet, maar de rugzakjes konden het rusten op de bank erg waarderen. De bammetjes en drankjes waren een zeer welkome vulling der magen der HH. De gast daare
ntegen bleek een vaster en zag met lede ogen aan hoe de HH smulden, zo tussen opdracht 6 en 7 van de zeerovers. We hadden ons erg verheugd op een bezoek aan het bezoekerscentrum De Boswerf. Maar helaas, de openingstijden sloten niet aan bij onze aanwezigheid. Dan maar gewoon verder en langs de singel. De meneer wilde zijn prachtige auto heel mooi parkeren en deed er daarom extra lang over, zodat de HH optisch zeer konden genieten van het schouwspel. Even oversteken en langs
de raket. HH ging toen ineens een gesprek aan met iemand die voor HF onzichtbaar bleef. HF bemoeide zich daarom maar niet met het gesprek. Bij de Karpervijver ter hoogte van de huisartsenopleiding zag HF dan een fietsdame met vooropfietsmandje. In het mandje vervoerde zij haar poes, die duidelijk zichtbaar genoot van de trip. En ja hoor; daar was Slot Zeist in al haar glorie. De HH betrapten een persoon die een putdeksel oplichtte, maar zodra hij ons gewaar werd, werd het deksel hardhandig losgelaten. Zo, weer een diefstal verijdeld. Bij de sportvelden was sprake van veel takken van sport; waaronder boogschieten. Sommige sportvelden begrepen de HH niet. Dus volgens advies even zoeken naar de bomenrij. Die vonden we, mede dankzij het feit, dat op/bij het bijbehorende pad we iemand die de vlak daarvoor nog volledig blote kont met kledingstukken ging bedekken. Het bijpassende filmpje vind u hierbij. Nou, die Wibi heeft wel een groot huis, zeg. Maar de schapen in de voortuin keken niet erg blij en ook de paarden aan de overkant, gaven, ondanks het fluisteren van HH, blijk van ontevredenheid. Toch nog maar even oefenen meneer Soerjadi. Over drasland met grote mogelijkheden tot uitglijding naar voormalig kasteel Blikkenburg. Na nog wat nattigheid van onder en boven naar de geknotte wilgen. Iets verderop liet HH HF weten, dat als er
behoefte toe was, er even uitgedraafd mocht worden op de paardendrafbaan. HF was wel vrolijk verrast, maar wilde HH en de gast niet verlaten om aan zijn machogevoelens toe te gaan geven. Daarom rustig door de voetgangerssluis (niet geschikt voor personen boven de hondervijftig kilo) en de minicamping bekeken. We konden nog wat water gaan drinken, maar zo kort voor het einde van de wandeling leek dat wat onverstandig. Daarom op naar Rotterdam en bij de molen bij het bos waar het 
eens begon, bierden we bok met een gemixte bittergarnituur, terwijl onze gast op de auto pastte. Mocht u ook eens een dagje naar keuze meewillen; dat kan. Over de voorwaarden onzerzijds zullen we u na aanmelding uitgebreid informeren. Overigens, na de laatste ervaring moeten we wel al een voorselectie doen. Vastende personen en zij die geen bier drinken/geen aanhanger zijn van de P.V.B. (i.o.) zijn van deelname uitgesloten. Alhoewel daar natuurlijk ook weer uitzonderingen op zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank u oh medeburger