Il wandelo el campo duo signori

Heren en herendames niet ook wel. Het mag ook wel eens worden gezegd dat er sprake is van teleurstelling. Nee geen teloorgang natuurlijk. Nee puur in de sfeer van een traantje wegpikken en zo. Hoe zoiets kan? Wij zijn gewend dat wanneer wij aan het eind van een walk de figuurlijke finish passeren  er een (soms kleine) ovatie ons ten deel valt. (en pecunia....). Tot op heden was dat zo. Nu de HH slechts eenmaal zonder volledig druppelloos hebben gewandeld viel het ons direct op dat er niemand was om ons een schouderriem. Dat is ons zwaar tegengevallen. Natuurlijk hebben we het allemaal druk, wachten we nog steeds op de griep uit Mexico en is er weer een virus geconstateerd waarvan de geleerden laat maar. Maar dat was toen nog allemaal niet bekend. Daarbij, ook de HH moeten werkelijk alles uit de kast halen om u wekelijks. En welke risico's worden hierbij niet geschuwd? Nee,  alles behalve slappe hap. Vandaar deze kleine waarschuwing onzerzijds. Wilt u in de toekomst van leespret voorzien blijven dan resten 2: of u doneert jaarlijks op onze Bahama rekening, of u levert wekelijks 2 euro in als en indien wij de finish passeren. Het is niet anders. Goed, dit is eruit. Niemandal zand erover en op naar business as usual. At least, for the gents......

Bijschrift toevoegen

Wat is er zoal deze week? Onze André weer de ruimte in, Bleker die na die voetbalkaarten nu toch ook een gulle gever aan de noordelijke regio blijkt te zijn? Daar kunnen de HH niets over zeggen aangezien we nooit worden gevraagd om aldaar te lopen. Dit ondanks Groninger kerken die wij best willen bewandelen. De belgische polite die ter zekerheid nog maar een keer over een ongeval ganger heen rijdt. Maar deze was al gewond ter plaatse. Met name dit wilden de HH zelf weleens en zodoende kon het gebeuren dat:

Panoramaritus

er leefde eens heel lang geleden in het Belgenland een kalm volk in het hout. Omdat die regel korter moest werd dit Kalmthout.

Ja dat staat er

Het was ook voor ons heel lang geleden dat wij in het schone maar verre Kalmthout liepen. De herinneringen aan bediening van strak in legging dame en de kennersblik van de ober liggen echter nog vers in het geheugen. Daarnaast werd ons van weerwege verteld dat wandelen wel mogelijk was maar wellicht niet zonder druppelsgewijze. Aangezien de wijzen uit het oosten komen en de regen uit het westen, met noordelijke invloed, leek het niet meer dan logisch dat Kalmthout de optie van vandaag zou worden. Nu dat treft, HH had de wagen bij en HF hoefde slechts in te stappen. Dat dit vrij lang duurde door talmneigingen van HF mag deze pret niet drukken. HH had vooraf de auto voorzien van verse benzine ad € 1,569 per liter dus dat kon weer. Een zacht muziekje erbij en het feest ging van start. Via grote weg, moerdijk, rechtsaf, bij Roosendaal zo ongeveer de bush in. Na zo'n 16 km komt u dan in het o zo herkenbare Kalmthout, mede bekend vanwege de broodautomaten. Het verschijnsel werkt als volgt: om 9.00 uur staat de plaatselijke bakker in het apparaat en steekt zijn hand uit. U legt daar minimaal 2 euro in en stamelt of prevelt wat u wilt hebben. Onder gemompel van de bakker van "dat zullen we nog wel eens zien" verlaat u samen de automaat en begeeft u eigen weegs. Na 16.00 uur kunt u weer terug bekomen en met een beetje geluk ligt in diezelfde machien een brood. Misschien niet het uwe, maar neemt u het gerust mee. Alle Belgische broden verdienen een eetgenot. Parkeren kunt u bij het Natuureducatief Centrum De Vroente. Aldaar leert u bijvoorbeeld zaken die u wijsheid en genot schenken. Wij konden dat allemaal niet verwerken dus na het schoenenritueel vanaf een nat bankje ging het langs verschrikkelijk oorlogstuig de putsesteenweg over (let op) en vandaar volgt u als een mak .... de blauwe route (getiteld route Schaap). Wanneer u om u heen kijkt ziet u nog de sporen van de verwoestende branden die hier enige tijd geleden veel schade hebben berokkend. Ergens tijdens deze route wijkt u ervan af (Tip: na het Kriekelaarsven net uit het bos, bij het bankje linksaf en de "voetjes" volgen. Vanaf dit moment was de gehoorzaamheid der HH ten einde en wist HF overigens zonder medeweten van HH een eigen stuk in de route in te passen die worderwel integreerde in het grotere geheel. Niettemin is de rode bewegwijzering wel het geen u moet aanhouden. Nadat u mateloos veel over het stuifzand van de Vossenbergen bent gelopen pakt u de blauwe route weer op. Gedurende een deel van de tocht houdt u zicht op de brandtoren, die overigens in tegenstelling tot de vegetatie niet de brand had gevat. Tevens moet ons van het hart dat de prikjesmensen deze periode wel een toegevoegde waarde hebben. Driftig maken zij met hun harpoentjes de weg vrij voor het wassende water. Eindelijk een nuttige eigenschap.

Deed het niet meer

Hoofdweg

Dit was niet de week van de levende dieren. Daarentegen kregen wij verschillende exemplaren voorgeschoteld die hetzij van hoofd waren bestolen dan wel met de keutel nog uit de kond deze aardse genoegens hadden verlaten.

Als u genoeg heeft gewandeld dan oversteekt u tegengesteld de putsesteenweg en zoekt een plek aan het raam bij de Heihoeve. Men schenkt Corsendonck in de kleuren licht en donker. Bij iedere bierwissel worden bitterballen geserveerd die nadien gewoon kunnen worden afgerekend.

Fijne kerstdagen met veel eet - en drinkgenot.
Gezellig met uwer dierbaren en hou het leuk.
Zijn de buikjes rond gegeten en gedronken dan vindt u in de ruim 200 wandelingen van de HH voldoende afleiding om er wat aan te doen.