Newsflash:
Prins Friso in levensgevaar na ski-ongeluk 

Laatste update: 17 februari 2012 20:07info
LECH - Prins Johan Friso is vrijdag tijdens het skiën bedolven onder een lawine. Hij verkeert in levensgevaar, heeft de Rijksvoorlichtingsdienst (RvD) laten weten.
bron: NU.nl
Ravenhof in al zijn/hare glorie. Links bierpunt. |
Het leek ons niet meer dan gepast om eerst aan deze zaken aandacht te besteden alvorens met trivialiteiten te beginnen. De HH hadden al zitten en wandelen mijmerend over gebeurtenissen in het oude woud. Ook daar is men blijkbaar wakker geschud na een bezoek herenswegens en zijn bepaalde activiteiten aan het licht gekomen die jaren verborgen zijn gehouden.
Het moet blijkbaar zo zijn dat alwaar de HH verschijnen de echte zaken gaan beginnen. Nu als dat zo is dan moet dat maar. De HH zullen geen wandeling minder lopen en zeker niet na vandaag. Gisteren waren we gewoon aan het werk maar zoals HF vorige maal al aangaf hebben de HH plotseling op vrijdag hun wederzijdse banen moeten opgeven, dwang en noodgedwongen, zodat er ruimschoots en voldoende tijd resteert voor de hobby. HH had de vorige week op schalkse wijze opgevangen dat HF wel weer eens naar Belgische grensstreken wenste en meer specifiek bij Putte. Hij bewaarde goede herinneringen aan een bos met hierin restanten van Napoleon en een berg waarin massa's geld verborgen zouden zijn. In deze tijden van aangepaste crisis is dat natuurlijk welkom. Zodoende kon het gebeuren dat HH naar het verre maar met volvo toch ook weer niet zo verre IJsselmonde afreed, nu zonder opbouwhulp van Naomi, om in dier voege bij HF aan de bel te trekken. Figuurlijk want HF heeft een drukbel. Blijkbaar werd men verwacht want ook Fons was niet onder de indruk van het gezelschap en hetgeen komen zou gaan. Vrouwe M zou pas omstreeks 15.30 uur ten huize verschijnen dus enige drang was merkbaar.
Waar wij heen zouden gaan vormt een groot onderdeel van het grensoverschrijdende de Zoom-Kalmhoutseheide gebied. Het is een prachtig gebied met hier nog raakvlakken met de brabantse wal. Wie kent ze niet!
Wel of geen paraplu was voor HH geen keuze maar HF daarentegen wilde echt niet. Dat kon hem nog wel eens op een nat pak komen te staan. Hoe dan ook, een wandelgids werd aan de rechtmatige eigenaar geretourneerd, spullen werden in de achterbak geladen en het kon beginnen. HH wist zonder route assistentie de weg te vinden. Later bleek dat Navigon niet eens de Canadalaan kon vinden. Pffff.
HF zoekt naar geld |
Na een vlotte rit en dito babbel arriveerden wij bij kasteel Ravenhof alwaar direct een parkeerplaats werd betrokken en geclaimd. Schoenen aan, bui laten voor wat het was en vlug de regen in op weg naar de Trapkesberg (1). De naam is onzinnig de treden niet. Aangezien we dit keer met geen mooi weer aankwamen werd ons een doorkijk geboden die men normaal steeds vaker gaat missen. Vanaf deze tafel gaat men naar (2). Gloriëtte. Het is voormalig maar blijft rococo. Deze keer gesloten. In al haar grandeur opende zij de mogelijkheid tot verder wandelen. Via de route komt u bij (3) de Geldberg. Geloofd zij de HH. Er is geen geld. Op de terugweg kwamen wij dames tegen die omdat zij de HH niet hadden verwacht toch op weg gingen tot uitgraving. Foei.
Wij gaan ervan uit dat wij hier ons niet richten tot inkorters, zelfs HF wenste hier niet meer aan herinnerd te worden.
Op deze wijze looopt u naar (4), het Heideveldje. In de haven alhier huist de nachtzwaluw. Wij overstaken onder inmiddels fraaie lucht en dito temperatuur dit sprookje op een hand te tellen en streken neder op een hooggelegen bank, alwaar HH 2 broodjes en een bio drank nuttigde. HF had ook 2 om te eten en heel stil water erbij.
Bij 260 is het linksaf en daarna gaat u een heel lang pad op. Geeft niets, deden wij ook. Uiteindelijk is er een hek alwaar u LA gaat. U kunt hier de route vervolgen zoals aangeven bij staatsbosbeheer, maar u kunt ook de tip van de HH aanhouden en lekker een stuk afwijken. Met name HF was erg onder de indruk van Napoleon en wenste daar nog eens langs te gaan. Het ware beter om HH ervan op de hoogte te stellen. Nu viel er geen onvertogen woord te veel.
Alhier ontwaardden wij ook weer onze zweedse zodat onder het genot van een gemeentewerker met dito muziek de schoenen uit konden, Runkeeper ons wilde doen geloven van 50 km en dan naar de uitspanning het koetshuis. Binnen was de temperatuur onder de aanwezigen tot ongekende hoogte gestegen, de spanning over de aankomst van de HH was blijkbaar ondraaglijk geworden. Zodoende vroegen de HH of wij als enige buiten mochten zitten in de zon en er kwam een akkoord.
Wij dronken bier, van donker via rood tot pils. Erbij nootjes en een schotel met warme zaken. Geen bitterballen reeds. Let wel: 17-2-2012 genoten de HH van hun eerste terras.
Gevraagd naar een eindoordeel:
wandeling: 9 1/2
horeca: 8
Het is wel een eindje rijden, dus bijtijds op pad lijkt ons een advies op waarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank u oh medeburger