Water alom
 |
| Winterpret |
De hiernavolgende informatie berust nauwelijks op waarheid en waar dat wel het geval mocht zijn, kunt u gerust van ons aannemen: dat is louter toevallig en niet zo bedoeld. Dit alles geldt ook al voor hetgeen u net heeft gelezen. HH die wandelen bestaan niet. En zeker niet op een dag dat het vanaf zeker 07.30 uur tot en met 14.39 uur aanhoudend nat is. Verslag doen van een wandeling op een dergelijke dag riekt dan ook naar leugen en achterklap.
Om van roddel nog te zwijgen. Zou HF HH ophalen per auto om vanuit Capelle naar Vught te rijden? Onzin, over mijlen op zeven gesproken. Nog ongeloofwaardiger wordt het, als HF beweert, dat hij bij aankomst bij HH een diep in studieboeken gedoken damesvrouw zou aantreffen. Weet u wat; we doen gewoon of dit al wel allemaal gebeurd is en we spelden u gewoon een verhaal op de mouw. Kan ons het schelen. Onderweg naar Vught haalden de HH een bepaald aantal scooters en motoren uit GB in. Niets bijzonders natuurlijk op een mooie zonnige dag in Februari 2013. Verder geen vervelende dingen tot aan de parkeerplaats bij restaurant de Vughtse Heide. Hoewel stralend weer en het feit dat de HH fietsend waren gekomen, diende de auto op een aardig doordrenkte zandparkeerplaats neergezet te worden. Schoenen werden uiteraard niet gewisseld. Wel werden parasols ontvouwen. Zonder enig moment van twijfel het juiste pad gekozen en een wandeling begonnen, want een terrasje pikken doen de HH nooit. Is tegen hun natuur in. De natuur gingen ze wel in om een ontmoeting te doen met de IJzeren Man, die zich eigenlijk onzichtbaar in de omgeving van Vught begeeft. Onverlaten beweren dat de genoemde Man is vernoemd naar een stoombaggermolen.
Enige voorzichtigheid onzerzijds was dan ook wel geboden. De ontmoeting vond inderdaad plaats, maar van handenschudden kwam niets. Veel te warm voor. Wel spraken de HH nog een tweetal ingewijden omtrent de gang van zaken van vroeger en nu.
 |
| Ingewijden |
Aftreden van Hare Majesteit Koningin Beatrix Wilhelmina Armgard van Oranje-Nassau enz.enz.enz. kwam even ter sprake, maar niets wijst ook maar een spiering in die richting. Bij onachtzaamheid dodelijke stromen doorwaadden was de volgende opgave. De HH gaven een beetje op. Daarna mengden de HH zich een tijdje tussen de in groten getale toegestroomde zonne-aanbidders en midgetwatergolfspelers. Na enige tijd losgerukt en de Vughtse Heide op. Weinig te merken van militaire zaken zoals een stormbaan en een kazerne. Toen iets waarvoor we toch even uw volledige aandacht willen vragen. Hier mag u niet aan twijfelen, wat hiervoor ook beweerd is.
De fusilladeplaats bij Kamp Vught, waar 329 nederlandse mannen zijn doodgeschoten. Een foto van het daar staande monument hierbij. Nu weer even in de kwinkslagsfeer. Verder ging het langs een grote speelplaats, waar men een gebouw heeft gevonden, waar naast informatie en EHBO, ook nog eens sprake kan zijn van muntverkoop. Als dat niet ongelooflijk is, dan weten wij het ook niet meer. HH kon ternauwernood een aanval van een vijandelijke boomstronk afweren en even later liepen we tussen drooggevallen vennen door, terwijl onze routebeschrijving het tegendeel daarvan beweerde. 
Om enigzins in de schaduw te kunnen eten kozen de HH de open lucht onder een brug. Dit geheel ingegeven door de titel van een liedje van de Red Hot Chili Peppers. Boterhammen, broodjes, vuurwerk, flesjes water en onder meer zeer bruikbaar afval waren hier ergens verscholen en gelukkig werden de HH telefonisch in kennis gesteld van waar en hoe verstopt. Duidelijk misselijk van al die dingen maar weer verder om in Den Bosch iets te zien wat om het even een paar weken geleden bekeken had kunnen worden. 
Een afwatering met bijpassend pontje. De HH dachten dat ze binnen waren en van dat pontje gebruik konden maken om door middel van krachtsinspanning een pondje kwijt te raken en de Bossche Broek te betreden. Helaas bleek het pontje voor buiten gebruik en het ontbrak ons ten enen male aan de middelen om of onszelf naar buiten of het pontje naar binnen te brengen. Met al de advocatuur- en andere adviesbureau's in die omgeving had goede raad duur kunnen komen te staan. De HH kozen voor een eigen oplossing en langs de gedenksteen voor de dappere Ron en het benzinestation in ruste door de tunnel van 2010 naar de straat in Vught, die de naam van de Vader des Vaderlands eer aan doet. Bij de Geslaagde Landing gingen onze gedachten eerst uit naar het WO II- vliegtuig in de omgeving van Oosterhout/Oosteind. Een andere kunnen we ons noch voorstellen noch bedenken. Op de Loonse Baan aangekomen werd het niet gemakkelijker. Misschien nieuwbouw bij de Loyolalaan ( waar de toyota-auto ons dwarsboomde), zeker nieuwbouw aan de Postweg en dan maar eens het juiste pad volgen. Hetere en koudere vuren waren de HH eens ten deel gevallen, zodat oplossing in de vorm van van alles voorhanden was. Of de honden bij de parkeerplaats de geslachtsdrift van de baasjes afgekeken hadden, was niet de vraag. Wel hoe komen we hier vandaan. 
Was eigenlijk zo gepiept, ook al was niet overal het glaswerk op slinkse wijze meegenomen. Vlak na Tilburg gingen een aantal bestuurders van auto op het gras op de middenberm nabij de vangrail een vergadering doen (inclusief stoomstrijkijzer o.i.d.), maar zo niet de HH. Nee, die moesten helemaal naar Oud-IJsselmonde voor de belegde vergadering in de hollandse variant van Le Lion D'Or. De belofte van de bokbieren werd eigenlijk onmiddelijk ingetrokken, want de serveerster was net een uur in dienst. Westmalle tripel en Palm mochten toen het bittergarnituur om zeep helpen. Een beetje commotie bij de pin/contantvraag daar gelaten verliep alles verder vlekkeloos en mochten de HH de niet-wandeling nu geheel afsluiten.
Om van roddel nog te zwijgen. Zou HF HH ophalen per auto om vanuit Capelle naar Vught te rijden? Onzin, over mijlen op zeven gesproken. Nog ongeloofwaardiger wordt het, als HF beweert, dat hij bij aankomst bij HH een diep in studieboeken gedoken damesvrouw zou aantreffen. Weet u wat; we doen gewoon of dit al wel allemaal gebeurd is en we spelden u gewoon een verhaal op de mouw. Kan ons het schelen. Onderweg naar Vught haalden de HH een bepaald aantal scooters en motoren uit GB in. Niets bijzonders natuurlijk op een mooie zonnige dag in Februari 2013. Verder geen vervelende dingen tot aan de parkeerplaats bij restaurant de Vughtse Heide. Hoewel stralend weer en het feit dat de HH fietsend waren gekomen, diende de auto op een aardig doordrenkte zandparkeerplaats neergezet te worden. Schoenen werden uiteraard niet gewisseld. Wel werden parasols ontvouwen. Zonder enig moment van twijfel het juiste pad gekozen en een wandeling begonnen, want een terrasje pikken doen de HH nooit. Is tegen hun natuur in. De natuur gingen ze wel in om een ontmoeting te doen met de IJzeren Man, die zich eigenlijk onzichtbaar in de omgeving van Vught begeeft. Onverlaten beweren dat de genoemde Man is vernoemd naar een stoombaggermolen.
Enige voorzichtigheid onzerzijds was dan ook wel geboden. De ontmoeting vond inderdaad plaats, maar van handenschudden kwam niets. Veel te warm voor. Wel spraken de HH nog een tweetal ingewijden omtrent de gang van zaken van vroeger en nu. 
De fusilladeplaats bij Kamp Vught, waar 329 nederlandse mannen zijn doodgeschoten. Een foto van het daar staande monument hierbij. Nu weer even in de kwinkslagsfeer. Verder ging het langs een grote speelplaats, waar men een gebouw heeft gevonden, waar naast informatie en EHBO, ook nog eens sprake kan zijn van muntverkoop. Als dat niet ongelooflijk is, dan weten wij het ook niet meer. HH kon ternauwernood een aanval van een vijandelijke boomstronk afweren en even later liepen we tussen drooggevallen vennen door, terwijl onze routebeschrijving het tegendeel daarvan beweerde. 
Om enigzins in de schaduw te kunnen eten kozen de HH de open lucht onder een brug. Dit geheel ingegeven door de titel van een liedje van de Red Hot Chili Peppers. Boterhammen, broodjes, vuurwerk, flesjes water en onder meer zeer bruikbaar afval waren hier ergens verscholen en gelukkig werden de HH telefonisch in kennis gesteld van waar en hoe verstopt. Duidelijk misselijk van al die dingen maar weer verder om in Den Bosch iets te zien wat om het even een paar weken geleden bekeken had kunnen worden. 
Een afwatering met bijpassend pontje. De HH dachten dat ze binnen waren en van dat pontje gebruik konden maken om door middel van krachtsinspanning een pondje kwijt te raken en de Bossche Broek te betreden. Helaas bleek het pontje voor buiten gebruik en het ontbrak ons ten enen male aan de middelen om of onszelf naar buiten of het pontje naar binnen te brengen. Met al de advocatuur- en andere adviesbureau's in die omgeving had goede raad duur kunnen komen te staan. De HH kozen voor een eigen oplossing en langs de gedenksteen voor de dappere Ron en het benzinestation in ruste door de tunnel van 2010 naar de straat in Vught, die de naam van de Vader des Vaderlands eer aan doet. Bij de Geslaagde Landing gingen onze gedachten eerst uit naar het WO II- vliegtuig in de omgeving van Oosterhout/Oosteind. Een andere kunnen we ons noch voorstellen noch bedenken. Op de Loonse Baan aangekomen werd het niet gemakkelijker. Misschien nieuwbouw bij de Loyolalaan ( waar de toyota-auto ons dwarsboomde), zeker nieuwbouw aan de Postweg en dan maar eens het juiste pad volgen. Hetere en koudere vuren waren de HH eens ten deel gevallen, zodat oplossing in de vorm van van alles voorhanden was. Of de honden bij de parkeerplaats de geslachtsdrift van de baasjes afgekeken hadden, was niet de vraag. Wel hoe komen we hier vandaan. 
Was eigenlijk zo gepiept, ook al was niet overal het glaswerk op slinkse wijze meegenomen. Vlak na Tilburg gingen een aantal bestuurders van auto op het gras op de middenberm nabij de vangrail een vergadering doen (inclusief stoomstrijkijzer o.i.d.), maar zo niet de HH. Nee, die moesten helemaal naar Oud-IJsselmonde voor de belegde vergadering in de hollandse variant van Le Lion D'Or. De belofte van de bokbieren werd eigenlijk onmiddelijk ingetrokken, want de serveerster was net een uur in dienst. Westmalle tripel en Palm mochten toen het bittergarnituur om zeep helpen. Een beetje commotie bij de pin/contantvraag daar gelaten verliep alles verder vlekkeloos en mochten de HH de niet-wandeling nu geheel afsluiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank u oh medeburger