Familiehuis Roepers |
Meer daarover in een later stadium. Een ander plan behelsde een wandeling. Vreemd, denk u wellicht, want als er iets is, wat HH hebben afgezworen, is dat wel wandelen. Maar ook hierin zijn we flexibel en kunnen terugkomen op eerdere beslissingen. Menig groot leider zou van ons heel veel kunnen leren. De wandelvergadering ( want dat werd het) begon ten huize van HH. Eerst een korte inleiding en al ras het besluit tot wandelen bij Nijnsel. Het verzoek van HF tot meeneming van enig huisafval werd door HH afgewezen. In de auto van HF werd overigens het plan van Nijnsel veranderd in Wilnis. De tijdelijk ontkachelde auto van HF bood de mogelijkheid tot vervoer. Via eonder andere een verkeerslicht op groen met bijpassend een bermgeparkeerde auto. Oudjes en nieuwtjes uitwisselend was het al snel een prettig samenzijn. Hierdoor negeerde HF de Tomtom-aanwijzingen en verderop bedacht hij zich nog net op tijd dat geen tweede keer te doen. Aangekomen in Wilnis draalde hij nog wel even om daarna toch redelijk resoluut naast de oudpapier-, glas- en oudekledingbakken ( m.b.t. schoenen: alleen uw beste, dus niet die waar de schoenmaker aan te pas moet komen) te parkeren. Van gemeentewege werd gelijk de bijpassende prullenbak geleegd. De inmiddels van wandelschoenen voorziene HH gingen op pad en begonnen aan http://www.wandelwebsite.nl/dagwandeling/vinkeveen1.html .
Uit bijgaande foto zult u, net als wij, concluderen dat de snackbar haar beste tijden heeft gehad.
Desondanks gebruikten we haar als eigenlijke startpositie. Bij de fietsenzaak werden we haast roekeloos omvergereden door een plaatselijke hooliganfietsmevrouw. We kregen het er een beetje koud van. Langs kunst-in-huis kwamen we bij de oude spoorbaan en dito station. Bij Groene Wisselwandeling kan er vaak nog een trein aankomen. Bij deze spoorlijn hoefden we daar geen angst voor te hebben. Bij het station stonden overigens wel veel fietsen gestald, zodat het idee van "station" hiermee in ere werd gehouden. De beloofde bielzen brug heeft men weggehaald (waarschijnlijk omdat er daar toch geen treinen meer rijden), zodat we even via het busstation de spoorbaan weer moesten opzoeken. Fluitje van een cent overigens. Ja, en dan loop je over de kiezelrestanten en mag je je ogen uitkijken. De klimhekken en het beloofde pontje bleken geen van allen meer aanwezig, maar we konden zonder klim- en vaarpartijen gewoon doorlopen naar het station Vinkeveen. Bij de brug vlak daarvoor was een vergadering met onder andere Kees de Hond en ook nog werden we haast overreden door een hooliganfietsmeneer. Opzet? Waarschijnlijk wel, maar de HH bleven standvastig en liepen door. Overigens is voor HF deze omgeving een plek waar hij zeer goede ontvangst had. Misschien had het te maken met het feit, dat in volkstuintjes, net als bij HF thuis, er nog prei stond. Hoe dan ook, even later een ontmoeting met een rare vogel en HH nam een versnapering tot zich. De Demmerikse Kade leidde ons naar een voetpad waar men behoorlijk te keer was gegaan middels boomzaagactiviteiten. Blijkbaar zijn ganzen er blij met deze omgeving en zijn ook mosselen er niet vies van. Noch koffie noch thee was wat de HH wenstten; de Korte Zuwe negeerden we derhalve zeer pertinent. In het Bosdijkgebied bestaat de mogelijkheid tot waterplezier in een aantal vormen. HF probeerde er eentje uit en was tevreden. Uit het Bosdijkse gekomen werd een bij voorbaat tot mislukken gedoemde poging tot overval gedaan door een teckel. Althans we dachten aan een overval. Even later schaamden we ons: het lieve dier wilde ons alleen maar waarschuwen voor de werkelijk zeer penetrante en ongename lucht iets verderop op de Veenkade. Bij deze onze excuses.
Onze maagjes wilden vulling, maar het bankje bij de busjes van de werklui achtten we niet goed genoeg. Dus even door langs een ienieminicamping en een verstoppoes, en de Korenmolenweg oversteken. Lekker in het open veld en met flinke wind bij het volgende bankje gingen we heerlijk eten en drinken, want zometeen zouden een door boer van Dijk geïmproviseerd bruggetje kunnen nemen. Oh, oh, wat was dat dom. Hoewel scheldend op de boer dat de planken en niet lagen, lag de domheid bij de HH zelf. Latere bestudering van de routebeschrijving leerde dat de overgang uitsluitend vier dagen in 2002 beschikbaar was. Ja, hier zijn onze excuses richting boer van Dijk dan ook op haar plaats. Nog een ienieminicamping en dan, geleid door moderne communicatiemogelijkheden, over de Geer. Leuke zeer grote kippen met slofjes aan hebben ze daar. Net als een nep-oud leeg huis. Langs de N212 was het fijne dat er ook auroverkeer meedeed en we tegenwind hadden. Bij recreatieplek "De Kievit" stond mooie kunst, maar Wilnis was ons doel en daarom niet gedraald.
Verstopkip |
Vermeldenswaard zijn nog de oversteekzwanen en de houtbewerkingsresultaten achter hek, evenals het vlak bij de ex-snackbar gesitueerde pand met sloop- en/of restauratiemogelijkheden. Teruggekomen bij de auto waren we getuigen van een flesweggooiactie door een vrouw van een bepaalde bevolkingsgroep. Op naar Nieuwerkerk a/d Ijssel, alwaar we onze opwachting wilden maken bij het pand waar eens Wout ons zonder mokken lekkers voorschotelde. De dienstdoende bardame moest en zou bier verspillen, maar daarna bood zij ons goed gevulde glazen voorzien van La Chouffe en aten we begeleidend bitterballen en minifrikandellen. Los van wat geschuif in de tijdslijn en enkele zelf verzonnen passages is dit een zeer waarheidsgetrouwe weergave van een zeer welbestede ochend en middag. Het ga u goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank u oh medeburger