Geen regen, wel plezier

Befaamde schoenwissel in beeld

Mooi hoor zo'n meerdaagse wandelvakantie in die omgeving, zult u misschien denken. Om u een verdere indruk te geven van het Ardense reilen en zeilen der HH: moet u dit eens lezen. Op dag twee kregen de HH tijdens een heerlijk ontbijt de gelegenheid een lunchpakket samen te stellen, hetgeen op hele fraaie manier door de eigenaresse van ons tijdelijke onderkomen op gezonde wijze werd aangevuld. Ook had zij geheel voor ons genot een wandeling samengesteld en een goeie deal met de weergoden gemaakt. De afspraak was, dat de luchten wel donker en dreigend zouden zijn, maar dat slechts een enkel spatje ons zou bereiken. Er werd woord gehouden en de HH hadden daardoor een droge voettocht. Deze startte heel toevallig bij de herberg en vroeg direct een behoorlijke inzet gezien het steigende karakter van 143 meter hoogte naar 266 over de eerste 2,5 kilometer. Aangezien de HH er heel veel zin in hadden volbrachten ze deze inspanning met glimlachen en jolijt. Genietend van het uitzicht en veel meer ging het over asfalt, elementair verharde, aarden, onverharde en holle paden naar My. Dit dorp is onder andere voorzien van een grote kerk, een veel grotere boerderij en een allergrootste burchtboerderij. De Maharadjasuite mag natuurlijk niet ongenoemd blijven. Verder ging het langs bordje 5 met ballon en over een akker met een losse flodder en echt geen uitkostpost; op naar Ferrières. Daar hadden we namelijk een afspraak in het Café des Sports. Hoewel de meneer met de hogedrukspruit flink tekeer ging en ons zijn bouwvakkers décolleté showde, smaakte de koffie goed. Geen ijs hier vandeaag en ook het speelgoedmuseum was niet goed genoeg voor ons Gewandeld wilde er worden. Zodoende en dan nu op naar Azalea-kwekerij. Houtkap had men gedaan en plotsklaps: twee herten!! Echt zich laten fotograveren waren ze niet van plan, maar na aandringen onzerzijds kregen we toestemming tot paparazziasering. Flink in onze nopjes verder; onder andere de Cherdale oversteken. Een stukje verderop bereiketen we het hoogste punt voor vandaag 363 meter. Vlak daarna mochten we een stukje GR 5 lopen en aan het begin daarvan gaven de ezel en ook de lama ons wat verdere instructies. Vlak voor en op de Route de Source de Harre maakten we wat mee. Over het eerste voorval willen niets kwijt. Het tweede betrof een klein keffertje. Zijn baasje gebaarde HF dat hij het een schop moest geven. HF twijfelde. De keffer beet zich daarop vast in de broekspijp van HH. Goed afgelopen verder, maar we hadden daardoor wel trek gekregen. Lekker op een boom gezeten, genoten de HH hun lunchpakket. Weer in de benen, want in Vieux Fourneau zaten ze niet op ons te wachten. Even wat vertwijfeling onderweg, maar al gauw met moderne middelen weer zeker van onze zaak. En zo kom je dan in Izier. Even werden we gefopt en dachten we dat de regenbestendige kleding tevoorschijn moest komen. Niet dus. Wel een exemplaar van de verstopvogel bij de Waalstalige Jehova's.

Verstopperd

 



Verstophert

Watertoren en voetbalvelden; ze leken onafscheidelijk. Met respect en zonder te fotograveren liepen we langs de rustplaats van de daar terplekke langs het pad begraven persoon. Bij Ozo hebben ze een geitenkaasboerderij ( we gingen er niet naartoe), maar ook een poel en een kerk. O ja, en ook een kapel. Dit willen we ook nog even kwijt trouwens. Daar waar HF vorig jaar de taak op zich nam om zoveel mogelijk straatkruizen vast te leggen, deed HH nu veel moeite kerken en kapellen te vereeuwigen. Hij heeft het druk gehad. Maar goed, Ozo dus. Daarna een weg oversteken. In het bestelbusje van VOO.BE gebeurde iets. Afgaand op de geluiden dachten de HH dat dat veroorzaakt werd door levende wezens. Willen de lezers die bekend zijn met dieren die zachtjes kreunen ons laten weten aan welk wezen we hier moeten denken? In afwachting daarvan zullen we het verhaaltje van vandaag afmaken. Leuk afdalen en op het eind ganzen en honden die luidkeels een erf verdedigen bij hellinghuis. Langs het museum la Bouverie en zomaar meer bij het beginput. Een paar biertjes, een overheerlijke avondmaaltijd en daarna een zitsessie in de uitbuikruimte later was het bedtijd. Immers, morgen weer een wandeling!!