 |
| Savelsbos |
Verslagingen van den tweede dag in us limburgia.
Kiek, dat gaot er nuh aon. Twas gisternenavond dat wie weze in den smidse, slechts open tot 2300 dus die HH deden het licht oet. Maar it was goeh. Onrustige nacht achter de rug. Hoe komt vraagt u? Voortdurende angst om in slaap te vallen. Maar op enig moment is opgegeven moed en zodoende dan toch ineens ochtend. U hoeft hier geen wekker niet te zetten aangezien vogelgeluiden, volledig natuurlijk natuurlijk u van een welverdiende nachtrust zullen vrijwaren.
Goed, natuurlijk weten de HH waar Abraham het weer haalt maar wij willen het alhier aanwezige per dag orakel niet passeren zonder raadpleging. Zodoende gaan wij zo middels ontbijt, weer eigen lunchpakket maken, kamernummer niet vergeten en geen nr vijf opschrijven, wederom naar veolia om middels instappen en later uitstappen de wandelroute te aanvangen en dus ook te starten. Dat laatste had gisteren voetenaarde omdat begin bleek dichtbij terwijl de HH verder zochten. Maar zodoende weten wij wel waar de vd Laartjes wonen. Tijdens de instap was een uitgedoste dame reeds in de bus en met een hartelijkheid als of men een dagje ging winkelen werden de HH bekeken en opgenomen. Toen later een tweede dame zich hierbij voegde werd de conversatie verplaatst naar onderling. Men vergeleek schoenen, tassen en andere dames attributen. De uitgelatenheid deed het ergste vermoeden en inderdaad bleek later dat een winkeldag in Maastricht aanstaande was. Toen ineens ook de 4 dames die wij tevorenavond in de Smidse hadden bekennist zich tot ons wendden met blijkgeving van herkenning kon onze dag niet meer stuk. Ook hier lag Maastricht in de route. Een van de dames had een groeibroek aan, inderdaad dezelfde, zodat rekening werd gehouden met veul eten en dito drank.
HH walk vol I
 |
| Waterlevering |
 |
| HF in kenmerkende houding |
Nu gingen wij niet (naar Maastricht dient hieraan toegevoegd te worden). Gronsveld was ver genoeg en middels geen overstappen bracht lijn 57 ons aldaar. Wij wisten inmiddels dus op de plek des onheils zochten wij het niet ver maar juist dichtbij. Dat zoiets niet zou helpen wisten wij nog niet. Dus ook enig omzwerven zou het duren alvorens savelsbos aangehaakt kon worden. (Gronsveld bezit minimaal 2 kerkhoven dient wel te worden vastgesteld). In genoemd bos kunt u zowel opstijgen als in tegendeel afdalen tegengesteld. Hoe dan ook, zelfs een uitgetreden trappenpad is uw deel. Vergeet de banken en de omgeving en richt uw blik op Sint Geertruid want daar gaat het heen. U kunt hier verblijven maar ook doorwandelen zodat via Honthem Margraten bereikt zal worden. Hierbij passeert u het indrukwekkende amerikaanse oorlogskerkhof aan uw linkerzijde. Een moment van stilzwijgen is hier gepast. Margraten mag u door en aansturen op Reijmerstok, waarbij u net als de HH het watervoorraadje ter plaatse kunt aanvullen, want dat doet men al vele jaren in ongedwongen sfeer. Overigens kunt u hier ook andere zaken kopen. Dat een oudere dame haar kleinzoon de boodschappenkar hardhandig afhandig maakte is mooi meegenomen. HF had dit niet meegemaakt vanwege de inkopen vandaar hier. Het was slechts minzaam heet voor de winkel willen de HH u wel kwijt. Vanaf hier gaat het evenals eerder niet meer over een plateau maar moet er echt gewandeld worden. Draaihekjes, langs de gulp, Karsveld bruggetjes en onduidelijke paden langs de geul brengen u uiteindelijk in Slenaken. Vergeet u onderweg die ene fijne beklimming niet?
HH walk vol II
Wij deden hier de boswachter de groeten en kregen bier en bitterballen als geschenk, hetgeen achteraf toch op eigen rekening bleek te zijn. Hoewel HF de schoenen eerst niet wilde gingen zij later toch uit. Toen hadden wij ook meer zitruimte en voelden ons niet helemaal verlaten. Om ons heen kwamen zij met auto's met zonder vaste daken, heerlijk geronk van de motorrijders, etc. HH lichtte HF nog wel even fijntes in dat er een beklimming zat aan te komen en wel omhoog gaand. Dus achter de boswachter gaat het, via de flabberweg (even opletten!) en dan het bos in en later weer uit. Camping links, wandelaars overal en later RS naar de julianastraat. Hee denkt u, dat klinkt bekend. Inderdaad. Bij "Ons Krijtland" zoekt u doodlopend en gaat hier gewoon in. Afdalend en naar beneden gaand volgt een hartelijk weerzien met weer een hondenliefhebber en kunt u naar het hotel der HH.
 |
| Ons bier |
Wij namen hier alsof het gewoon was enig bier en gingen later pas de douche pakken. Onderwijl werd gekeuveld met uitgelaten dames (4x) en kwamen de dames der uitbating ons ook nog even gezelschap houden. Maar dat belette hen niet om aan te geven dat eten bestelling echt niet later dan 19.30 kon plaatsvinden want men had het echt druk. Zie daar de verklaring.
Dan maar naar de Smidse om een maaltijd af te nemen. Bierdrinken kon later nog plaatsvinden maar dat hoefde niet, want ook de Smidse weet dit te vinden. Moe en voldaan togen wij naar ons hotel waar we natuurlijk nog bier moesten drinken. Wij hadden na vandaag immers nog maar enen dag om de dames van hun voorraad af te helpen.
 |
| Corine en Pauline |
Proost en welterusten.
Verslagingen van den tweede dag in us limburgia.
Kiek, dat gaot er nuh aon. Twas gisternenavond dat wie weze in den smidse, slechts open tot 2300 dus die HH deden het licht oet. Maar it was goeh. Onrustige nacht achter de rug. Hoe komt vraagt u? Voortdurende angst om in slaap te vallen. Maar op enig moment is opgegeven moed en zodoende dan toch ineens ochtend. U hoeft hier geen wekker niet te zetten aangezien vogelgeluiden, volledig natuurlijk natuurlijk u van een welverdiende nachtrust zullen vrijwaren.
Goed, natuurlijk weten de HH waar Abraham het weer haalt maar wij willen het alhier aanwezige per dag orakel niet passeren zonder raadpleging. Zodoende gaan wij zo middels ontbijt, weer eigen lunchpakket maken, kamernummer niet vergeten en geen nr vijf opschrijven, wederom naar veolia om middels instappen en later uitstappen de wandelroute te aanvangen en dus ook te starten. Dat laatste had gisteren voetenaarde omdat begin bleek dichtbij terwijl de HH verder zochten. Maar zodoende weten wij wel waar de vd Laartjes wonen. Tijdens de instap was een uitgedoste dame reeds in de bus en met een hartelijkheid als of men een dagje ging winkelen werden de HH bekeken en opgenomen. Toen later een tweede dame zich hierbij voegde werd de conversatie verplaatst naar onderling. Men vergeleek schoenen, tassen en andere dames attributen. De uitgelatenheid deed het ergste vermoeden en inderdaad bleek later dat een winkeldag in Maastricht aanstaande was. Toen ineens ook de 4 dames die wij tevorenavond in de Smidse hadden bekennist zich tot ons wendden met blijkgeving van herkenning kon onze dag niet meer stuk. Ook hier lag Maastricht in de route. Een van de dames had een groeibroek aan, inderdaad dezelfde, zodat rekening werd gehouden met veul eten en dito drank.
Nu gingen wij niet (naar Maastricht dient hieraan toegevoegd te worden). Gronsveld was ver genoeg en middels geen overstappen bracht lijn 57 ons aldaar. Wij wisten inmiddels dus op de plek des onheils zochten wij het niet ver maar juist dichtbij. Dat zoiets niet zou helpen wisten wij nog niet. Dus ook enig omzwerven zou het duren alvorens savelsbos aangehaakt kon worden. (Gronsveld bezit minimaal 2 kerkhoven dient wel te worden vastgesteld). In genoemd bos kunt u zowel opstijgen als in tegendeel afdalen tegengesteld. Hoe dan ook, zelfs een uitgetreden trappenpad is uw deel. Vergeet de banken en de omgeving en richt uw blik op Sint Geertruid want daar gaat het heen. U kunt hier verblijven maar ook doorwandelen zodat via Honthem Margraten bereikt zal worden. Hierbij passeert u het indrukwekkende amerikaanse oorlogskerkhof aan uw linkerzijde. Een moment van stilzwijgen is hier gepast. Margraten mag u door en aansturen op Reijmerstok, waarbij u net als de HH het watervoorraadje ter plaatse kunt aanvullen, want dat doet men al vele jaren in ongedwongen sfeer. Overigens kunt u hier ook andere zaken kopen. Dat een oudere dame haar kleinzoon de boodschappenkar hardhandig afhandig maakte is mooi meegenomen. HF had dit niet meegemaakt vanwege de inkopen vandaar hier. Het was slechts minzaam heet voor de winkel willen de HH u wel kwijt. Vanaf hier gaat het evenals eerder niet meer over een plateau maar moet er echt gewandeld worden. Draaihekjes, langs de gulp, Karsveld bruggetjes en onduidelijke paden langs de geul brengen u uiteindelijk in Slenaken. Vergeet u onderweg die ene fijne beklimming niet?
Wij deden hier de boswachter de groeten en kregen bier en bitterballen als geschenk, hetgeen achteraf toch op eigen rekening bleek te zijn. Hoewel HF de schoenen eerst niet wilde gingen zij later toch uit. Toen hadden wij ook meer zitruimte en voelden ons niet helemaal verlaten. Om ons heen kwamen zij met auto's met zonder vaste daken, heerlijk geronk van de motorrijders, etc. HH lichtte HF nog wel even fijntes in dat er een beklimming zat aan te komen en wel omhoog gaand. Dus achter de boswachter gaat het, via de flabberweg (even opletten!) en dan het bos in en later weer uit. Camping links, wandelaars overal en later RS naar de julianastraat. Hee denkt u, dat klinkt bekend. Inderdaad. Bij "Ons Krijtland" zoekt u doodlopend en gaat hier gewoon in. Afdalend en naar beneden gaand volgt een hartelijk weerzien met weer een hondenliefhebber en kunt u naar het hotel der HH.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank u oh medeburger