Prompt 24 in Den Dolder

Omdat het weer enorm meewerkte was de dag aangebroken waarop HF met de voor hem inmiddels vertrouwde maar voor HH volkomen onwennige andere auto zijn opwachting zou maken. Wij hoefden niet eerst bij Beatrix langs om geen informatie te geven dan hetgeen de kamer toestemde. Nee, de HH waren frank en vrij. Hoewel dat niet hunner namen zijn.....

kijk: natuur

Nou, het deed HH vreugde te vernemen dat bevallen eigenlijk de lading grotendeels dekte en dat evenzo de muziekinstallatie al dan niet in de breedte toch gemiddeld wel mee kon. Hoewel de dame ten huize van HF de stoute rijschoenen nog niet had aangetrokken bleek voor de HF genoemde auto geen geheimen meer te bevatten. Naar later bleek zocht hij regelmatig naar de bedientoets van de ramen.
Genoeg over automobielen. Er moest gewandeld worden, de HH zijn het keuze moment reeds lang voorbij.

bizarre rituelen

Den Dolder zou het worden, aangezien daar soms een trein stopt. Althans, volgens de geruchten.
Parkeren deden wij om niet en gratis. Schoenen gewisseld, oude iPhone aangezet en daar gingen zij. Inmiddels een bekend en vertrouwd gezicht voor een ieder die de HH in levende lijve heeft mogen meemaken.
Nadat we echt hoegenaamd net op weg waren gegaan ontsnapte uit een woonhuis annex bedrijfspand een door de HH persoonlijk vastgestelde jonge dame die de zintuigen van de HH enorm heeft gestreeld. Zij wenkte erop los dat het een lust was en gaf daarbij ruimschoots haar aanwezige attributen de vrije ruimte. Prompt, maar ook oprecht, zuiver, fier, ferme jongens, dat zijn zo van die kreten die je in deze situaties wenst te laten passeren hetgeen geschiedde. Tijdens en na de wandeling bleek pas hoe groot de impact was geweest op de gemoedsrust van de HH. Wij deden er regelmatig op los kwebbelen en memoreerden hoe het voor de dame in kwestie moest zijn om iedere ochtend weer op te staan, NL 1 en NL 2 weer juist afgestemd te zien, en dan wetende hoeveel blikken van jongens e/o mannen haar deel zouden vallen. Ach, als rechtonvolwassen HH zullen wij het wel nooit weten. Maar de herinnering is en blijft schoon. Alleen hiervoor zou je al gaan wandelen. Het nadeel is wel dat tijdens de wandeling de herinnering niet meer werd verbeterd door nog mooiere exemplaren.

Paal en bankstellen

Maar anatomisch is dit vrijwel niet mogelijk.
Voor wij het vergeten: onderweg werd vanwege de omstandigheden eenmaal opgesplitst. Waterpartijen uit de tijd van de nonnen beletten hier de doorgang. Dus de HH, mannenlij als zij zijn, gingen elk hun weegs, de een moedig langs en ook wel door het water, de ander, vanwege zijn jungle ervaring, ging door de bush. Gelukkig kunnen wij nu reeds verklappen dat beiden elkander weer terugvonden.

Pluismeer

Deze dag ging het door landgoederen, krakkemikkige hekken, onoverzichtelijke wegen etc. (1)
Bij (2) moest en goed gelezen en goed opgelet worden. Gelukkig zijn de HH bestaande uit 2. Wat flauw bochtenwerk, een denneboshoek, Vuursche Steeg, bij 2 zuiltjes RA, landgoed Venwoude. (2 banken en infopaneel onderweg). Wij dronken wat en aten een stroopwafel eenieder.

(3) biedt eventueel horeca in pannenkoekvillage Lage Vuursche, maar de HH zijn zelfbedienend.
(stief kwartiertje verliest u hierbij). Kasteeltuinwandeling (niet zoals de HH te snel willen afbreken) rode paaltjes route, langs e/o naar het Pluismeer, buurtlaan, Emilialaan, langs het Sp..huis (wij kunnen de naam niet noemen vanwege onpartijdigheid), Charlotte hoeve, waar men u niet meer wenst te bedienen, turfweg, op naar (4).

Hier moet u naast om u heen ook omhoog kijken. Aangezien HH een zekere stijfheid in de rechternekkwab bleek te hebben nam HF de honneurs hier waar en zeer gracieus ontdekte hij r.a. de bosweg. Dit slingert prachtig. Helemaal uitlopen, nergens afslaan, dat is ons bijgebleven. Bij het spoor RA en eigenlijk bent u dan bijna figuurlijk weer thuis. De TV-dame werd niet meer ontdekt. Dan maar naar Capelle aan den IJssel, waar het helaas geen weer voor het terras bleek te zijn. Dus naar binnen, bittergarnituur en 4 bieren erbij. Hmmmmmmm
Overigens kunt u ook de horeca in Den Dolder bezoeken maar waarom is ons niet duidelijk geworden.

Grenzeloos genieten

Ik moest een schaap een tongzoen geven



SpiegelHH

 Soms keren de HH terug naar een plaats van eerdere wandeldingen en doen dan al dan niet bewust de gehele route nogmaals. Andere keren keren zij slechts terug naar bekende onderdelen en vullen die dan aan middels beschrijvingen van andere routes. Het was nu tijd om weer eens een andere insteek uit te proberen. En waar kan een mens en ook de HH dat beter doen dan in het aantrekkelijke Belgenland, waar de mensen belangrijk en de buiken omvangrijk zijn. HH had iemand bereid gevonden om op slechts 9 a-viertjes een route van 19 km. te bschrijven. Om daadwerkelijk aan de wandeling te beginnen togen auto en inzittende HH naar Meersel-Dreef. Onderweg wat laatstemomentnaardebenzinepompauto's en een vergadering van een politiebusje en een boevenverplaatsingsbusje. Eerst niet maar later wel parkeren bij Moskes. Schoenen en zelfs enkele sokken verwisseld en via een omlegging op naar, ja Heer M. u leest het goed, dé Mark.

Hippiese sport

Aantreffen deden de HH een Mark van louter vloeibaarheid. Volgens de beschrijfmeneer was Grenspaal 1843 van Markant belang. Zodoende. Na het zogenaamde schuitje varen, niet-theetje drinken vrolijk op weg. Lokalen dienen gekozen te worden en werden daarom ter keuze kenbaar gemaakt. Van diversen leek ons op voorhand al, dat die of zeer betrouwbaar of zeer bekwaam zouden kunnen zijn. Een combinatie van die 2 eigenschappen zagen we bij geen enkeling. Daar staat dan tegenover dat bij velen geen van beide eigenschappen uit de foto's bleek. Maar keuze genoeg, dus succes Hoogstraters! Zo, genoeg over politiek. Genoten kon er worden in en met volle teugen. We trachtten deze beschrijving aan te houden. Veel vriendelijke fietsers ontmoetten de HH. Vlak na de watermolen (HF vroeg zich enige tijd later af hoe men water maalt) zagen de HH een vrouwspersoon op verdachte wijze uit het struweel tevoorschijn komen. Snel de stuw over, de melding van de drankenautomaat voor 1 euro gadeslaan en even een praatje maken met schaapjes. HH kon het niet laten om af en toe blijk te geven van een gevulde neus in wat voor vorm dan ook. Waarschijnlijk verlate heimwee naar Belgen en hun land. Loeiende koeien en een open Volvo achterkant in de omgeving.

tranen? Nee joh.

We werden op van alles getracteerd. Maar de grootste tractatie ging nog volgen. HH had namelijk breukspeculaas meegenomen en wat kan een gedreven wandelaar daar het beste mee doen? Opeten natuurlijk. Bij de volle prullenbak gebeurde het. Toen was er ook even tijd om te filosoferen over hoe de tocht voort te zetten. Na spuitwater en een Beatlepaard kwamen de koe met een enorme uierpartij en dartele paarden en gingen de HH rechtsaf de Zandbergsestraat op. Geheel volgens de instructies. Nou, vanaf daar werd alles anders dan de route-opnoteerder ons wilde doen geloven. En wel dusdanig dat, eenmaal in Meer aangekomen, we konden vaststellen, dat hetgeen we toen aan het doen waren geenzins raakvlakken had met de oorspronkelijke route. Ja, dan zouden de HH zichzelf niet zijn als er geen alternatief bedacht werd. Zo kwam het dat we langs de tomatenplantage, waar pas daarvoor nog gillende Poolse dames waren, verder gingen langs mooie bouwvallige daken met later een verdwijnpoes en na het zien van een enorm petanque-clubgeheel en een visclubjegehalf belandden we bij recreatieomgeving De Mosten. Daar mosten de HH het hunne van weten. Aangezien zwemmen in de plas vorboden is, had een heerschap zich voorzien van huizenhoge laarzen om waarschijnlijk de doorwaadbare plaats te zoeken. Het was inmiddeels wel tijd om de meegomen etenswaren te verorberen. Omdat een meneer luidkeels zei, dat we verder door mochten, deden we dat dankbaar, maar al zittend op de bankjes bij de picknicktafel gingen we toch smullen. Vooral HF kon niet wachten, want hij had 's ochtends een eitje gebakken en daar ook nog Zeeuws spek aan toegevoegd.

Jummie smullen

Rennende jongens kwamen de rust verstoren. Een aantal giebelmeisjes deden de verstoring dunnetjes over, want zij vroegen ons af of we een vlagske hadden gezien. HH ging toen maar even het verbodentoegang gebied een beetje verkennen, zodat we even later de niet-verbodentoeganggebied in gingen. Is dat een verborgen privé-visvijver met bespanning tegen Harries? Ja, inderdaad. En toen waren we weer bij de volle prullenbak. Weer terug langs de Mark op naar de schaapjes. Blijkbaar hadden die contact opgenomen met een mixo-konijntje, want die zat ons op te wachten achter een boom. De op de heenweg aangekondigde drankenautomaat deed HF verlangen en zodoende struinden de HH een aaneengesloten gebied van open velden af. Geen dranken. Bij nader inzien werd het kleinood aan de openbare weg aangetroffen. En ziedaar. Genot en vreugde. Daar waar eerder de vrouw uit te voorschijn kwam, gingen de HH even een kijkje nemen. Stromend water zeg. Maar verder kwamen we niet. De watermolen lieten we staan en gingen over de weg richting auto.

Wat eerst leek op een uitsluitend begraafplaats bleek een kleine paterbegraafplaats te omhelzen met daar aan vastgeplakt een enorm beeldenpark met als kers op de taart een grot. Dit alles tegenover het Kapucijnenklooster dat Meersel-Dreef rijk is. 1 van de broeders vertelde ons dat de restauratie van het complex pas was voltooid. De HH konden de verleiding van de versnaperingen van café Bij De Paters weerstaan. Eerder die dag hadden we gekozen voor café Moskes en trouw aan beloftes deden we neerstrijken op het terras van deze zeer authentieke uitspanning. Geen warme eetdingen stonden ons ter beschikking, maar wel Tongerlo Bruin, overgoten met vele verhalen over ziektes en aandoeningen in allerlei vormen. Zeer speciale automobielen waren er ook, zodat deze prachtige wandeling een toepasselijk en mooi einde kreeg.

Dementi genti?: nr 23 V2

Zo de kiezer heeft gesproken, nu is het de beurt aan de HH.

Wat moet je met zo'n titel? Natuurlijk ironisch bedoeld maar toch. Soms gaat de waarheid ook al zo hard dat de leugen op achterstand wordt gezet en in feite ermee aan de haal gaat.
De titel had ook kunnen zijn: Zoekt de verschillen, maar dat hebben de HH als extra service naar u beste lezers al voor u gedaan. Zo.

Soms gebeuren dingen die niemand kan voorspellen. Waarschijnlijk geheugengebrek, maar ook lokale domheid. Of gewoon pech. Maar eens in de zoveel tijd vertonen de HH een zekere stoerheid die grenst aan masculin. In dit geval: net doen of je de route niet kent en gewoon de ander ermee overvallen. Die laatste als steeds even onnozel heeft niets in de gaten. Denkt de ander zult u eens.
Zo kan het gebeuren dat we opnieuw naar Veenendaal afreisden om daar in alle oprechtheid een wandeling aan te vangen die in bepaalde ogen nieuw was. Het duurde telkenmale niet lang maar wel lang genoeg om eerst file vrij naar Veenendaal af te reizen en daar de auto bij een bepaald station te parkeren. Alsof dat niet genoeg was moesten natuurlijk de schoenen worden gewisseld.
Tijdens dit inmiddels wereldberoemde ritueel werden de HH gadegeslagen door Veenendaalse schonen in diverse formaten en afmetingen. Dat maakt ons niet uit maar dan is het maar bekend.
Zo werd een snode opmerking gemaakt door een vrouwpersoon op zekere leeftijd die blijkbaar de conclusie trok dat de HH de paden op en vervolgens de lanen in zouden gaan. <Waar verstopt men door de weeks deze orakels? Woont zoiets gewoon thuis? Kijkt het TV? Luistert het naar Spotify? Kijk, de HH niet>
Wij vragen u: wie heeft hier gelekt? Hoe kon deze persoon dit weten? Wij dreigen nu reeds te stoppen met publiceren tot de onderste steen een plekje hoger ligt.
Inmiddels liepen wij verder en werd het allengs duidelijk dat we niet naar elkaar verborgen konden houden dat de route al gelopen was en niet eens zo heel lang geleden.

Vandaar bijgaand ons integrale verslag van destijds aangevuld met aanvullingen des hedens. Wilt u het origineel lezen en de bijbehorende foto's inzien zoek dan op nr 23.

situatie 14-9-2012

Zo, nu eerst maar dit. Wandelen kan leuk zijn maar overdrijving voert tot prestatie en lood in den benen. Daarnaast is het natuurlijk zo dat wij ook graag anderen uitnodigen tot en daar niet tussen willen komen.
Vandaar dat deze week uitvoerig met anderen en diversen is overlegd hoe nu verder. Limburg is geweest, daar hebben we het niet meer over maar het wandelleven moet wel verder. Hoe nu verder? Oh, u wilt het echt weten!
Nu dan, HF kwam met behoorlijke aarzeling, hoegenaamd had hij een file ontdekt en was aansluitend erin gaan staan, veel later dan gebruikelijk en verwacht ten huize van HH ter uiteindelijke ophaling. Hoewel jassen en der paraplu deelgenoot kunnen wij nu reeds verklappen dat gebruik ho maar.

Deze keer was HF gewoon op tijd om wellicht een van de laatste ritten in de huidige Xantia te doen aanvangen want wijsheden vooraf dit keer noopten tot omkijking naar ander verplaatsvoertuig.

HH had op verzoek diverse schaduw en lommerrijke wandelingen opgezocht op ons onvolprezen www en dus ook internet. Tja, toen kwam het keuze moment en hoewel HF de keuze aan HH liet wist de laatste toch HF te bewegen een voorkeur uit te duiden. Zodoende gingen wij groen wisselen en wel de nummer 23. 18 km zou het worden , zowel en inclusief heen als terugwandeling.

Eigenlijk nu hetzelfde waarbij het leek of het allemaal weer even nieuw was. De stelligheid waarmee HF HH ermee overrompelde kon deze laatste niet weerleggen alzo en dus geschiedde. De rest is geschiedenis.

Na aankomt in het onvolprezen Veenendaal werd ons de bereiking ender parkeer getracht te ontmoedigen. Maar na omzwervingen werd toch besloten vanaf het begin en laat alle openbrekingen en asfalteringswerkzaamheden maar de ... krijgen.

Nu konden we gewoon bij het station parkeren waar volgens een ander lokaal orakel 4 x per uur een trein te zien zou zijn. U vergeeft de HH dat zij dit soort futiliteiten niet gaan controleren.
Asfalteringswerkzaamheden waren afgerond en dus klaar. 

Schoenen gewisseld, bij HF loodvulling, en op weg.

Zie opmerking hierboven.

Dichterslaan helemaal uitlopen en na verloop wordt dit landweg. Onderweg nog even dit. Wilt u nooit ender nimmer gebruikte groene wissels als teken van ondankbaarheid zomaar weggooien? Laat dit een les voor u zijn.

Deze boodschap is goed aangekomen. Niets gevonden. Hulde!

Past op voor mountainbikers

bergen op in lanen

Bij een donkergroen electriciteitshuisje RA en dan gaat het feest beginnen. Steeds met een lekkere schaduw werden de HH begeleid bij de eerste onzekere stappen. Wandelend komt u ook langs het egelmeer. Hier is sprake van dramatiek en laag water. Om hier dan een dergelijke meterunit te plaatsen lijkt de HH overdreven, mar een effect wordt wel bereikt. U moet zich hier wel gaan realiseren dat u de hele amerongse berg gaat beklimmen. Slaat de schrik u nu reeds om het hart dan is retournering nog steeds een optie.
Hier kozen wij dit keer wel de juiste route zodat we toch enigszins anders konden voortschrijden. Het was ook omstreeks deze tijd dat wij sinds lange tijd weer eens twee herten mochten waarnemen. Tijd voor een foto werd ons en dus ook u lieve lezer niet gegund. De waarschuwing voor de mountainbikers moet u aangaande slaan niet in de wind hoewel niet duidelijk werd voor wie de waarschuwing het meeste effect heeft of zou moeten hebben.

zomaar wat actie onderweg

zomaar wat actie onderweg

Hebt u de aanwijzingen met goed gevolg dan kunt u bij AP21793 (met zes sprongen) LA en een stijgend grindpad. Hiermee wordt voorkomen dat de berg naar u toe komt. Eenmaal boven is uitpuffing maar ook uitrusting mogelijk en begint de kalme afdaling naar Amerongen. U blijft aan de buitenzijde en via statige huizen en dito kerk wandelt u langs het kasteel. Alhier was sprake van de gelukkigste dag van hun leven.

Vandaag slechts een groep fietsers die verschillende taken spraken. Een hiervan was dermate de tel kwijt dat hij slechts met 2 vingers kon aangeven dat er nog nakomelingen te verwachten waren.

zomaar wat actie onderweg

De HH werden hier (wij denken voor de zekerheid) begeleid door 2 heren en 2 dames. Terwijl de HH wat mijmerden over de dames werd er natuurlijk wel verder gewandeld. Vlak voor het kasteel LA en gaat u de laagte weer in. Vlak voor Zandvoort gingen wij bankzitten naast een heer die de telefoon tot nadere acties wilde bewegen.

zomaar wat actie onderweg

Dit ritueel herhaalde zich met dien verstande dat aangenaam gezelschap ontbrak. Niettemin kwam na enige tijd wederom een lokaal orakel langs die wist te melden dat dit wel een lekker plekkie was. Waar halen ze het vandaan? Vermeldenswaardig is wel dat ook dit orakel niet helemaal conform de standaard maatvoering was uitgevoerd.
Wij daarentegen nuttigden drank en spijzen. Verderop RA en dan gaat u door de bos-uiterwaarden combinatie en met bescherming. Wij ontmoetten hier hooglanders met mannelijke kenmerken maar niettemin begaan met het lot der HH. Klaphekken en voor de molen LA. Pannenkoeken kunt u maar de HH gunden zich deze niet, aangezien HF de dag reeds begonnen was met loden exemplaren gevuld met lood. En deze zaten inmiddels in de benen.

Hier geen bijzonderheden behalve ten gunste van HF lieten de hooglanders zich niet zien.

Ondanks molenweg is deze er gewoon

Bij de pannenkoek voorzichtig oversteken (Elsterstraatweg) en dan gaat u gestaag RD. U moet wel in de negeer modus zijn ingesteld anders wordt de verleiding te groot. Via RA fietspad en let op zandweg gaat u LA en is landgoed Prattenburg binnen bereik gekomen. Hoewel wij ons kunnen voorstellen dat u direct moet u toch 100 meter verder wezen. Wandelt u zoals de HH dan volgt strak langs dennenbos. Dat laatste moet u echt letterlijk nemen. Dus strakten wij zo strak mogelijk, overstaken een overdekt heideveldje en bijna aan het einde kunt u RA om een kijkje te nemen bij kasteel Prattenburg. De HH keken tot zij samen 2 ons wogen maar nietus dus. 

Wij wisten van een vorige keer dus dat kijken werd op voorhand achterwege gelaten. Ook dat strakke deel is nog steeds niet uit de route verwijderd dus u zult weer het enge donkere deel doormoeten en dan pas de kleine en schattige heideveldjes kunnen oversteken. 

vandalisme

Een nieuwer fenomeen diende zich hier aan: terwijl de HH uitgebreid verslag deden van de laatste ontwikkelingen in dildo land bleken wij te worden afgeluisterd door semi-wandelaars die eigenlijk niets anders deden dan gekleed onder een grote paraplu andere wandelaars af te luisteren. Bah! Maar wellicht dat zij met de opgedane kennis enig voordeel kunnen behalen.  Tevens werd wandelen op het laatste deel van dit herhaalde genoegen ons nagenoeg onmogelijk gemaakt aangezien betaalde vandalen werkelijk overal de bomen omzaagden en de restanten lieten liggen. Zelfs een opmerking van HF ditendataangaande werd alsof onbegrip hoogtij vierde naast de heren gedeponeerd. U begrijpt, als dit aan het begin van de wandeling was gebeurd had hier een heel ander verhaal gestaan.....

U gaat middels "Y" splitsingen vaak RA en uiteindelijk LA. U komt dan uit bij de Dijkstraat hoewel deze zich niet direct zo bekend zal maken. Aldaar is het wandelen tot aan huis 132b en dan kunt u RA. U herinnert zich mooie herinneringen en aha. Inderdaad, hier begon het allemaal. Nog steeds was de 2e hands groene wissel niet opgeruimd (foei!) maar wij gingen naar de auto en middels dit vervoermiddel gingen wij boeken lezen onderwijl bier drinkend en garnituren nuttigend. HF bestelde een emmer Hoegaarden, HH een zware kelk met Jupiler.

Deze keer togen wij naar het onvolprezen Nieuwerkerk aan den IJssel alwaar langs wat men zegt de oudste weg van nederland enige uitspanningen zijn opgegraven die oh wonder direct in bedrijf konden worden genomen. Tip: de naam luidt Café l'Esperance. 
Daar bekwamen wij bieren en iets voor erbij in grote hoeveelheden.

Bij het weggaan werd HH nadrukkelijk aangeroepen. Dit bleek in de familiesfeer te liggen. Om bepaalde vrouwen niet onnodig bezorgd te maken laten de HH het hierbij.

Deze keer niets van dit alles. Gewoon naar huis en onder de douche. Everybody happy.

Mogen wij u de volgende keer weer kijkend, lezend en hopelijk genietend aantreffen?
Nog een tip: deze verhalen laten zich heerlijk lezen terwijl u laaft aan een helder dan wel donker bier, al naar gelang uw voorkeur.

Wandelaars en fietsers; allen komen samen bij eetcafé van Pul

Glimwormen, dorsvlegel, sterrenpracht. Geen van deze drie zagen we gedurende de wandeling van deze week. Naar zeer goed gebruik spraken de HH af een wandeltochtje te gaan maken nadat de ene de andere ene van de huisbewoning had losgeweekt. HH deed dat op een prachtige manier met HF, maar niet nadat HH door wegvernieuwers enigzins dwars was geboomd of was gedwarsgeboomd ofzo. Daar willen we af zijn, net als van het dwarsbomen op zich. Rechtbomen zijn bij de HH geliefd. Maar de afgelopen dagen en zo ook de komende dagen doen leiders (m/v) van politieke partijen en anderen verwoede pogingen de aanstaande kiezer in te lijven bij hun achterban. Zoals altijd doen de HH wel mee aan de kiesstrijd an sich, maar houden we ons verre van adviezen dien aangaande. Wel kunnen we adviseren met betrekking tot wandelroutes. Bijvoorbeeld de Groene Wissel startend in en vanuit Steenbergen ( nr 301). Voor personen die ca. 15 km willen wandelen is deze. Omdat HF zich nog 's avonds in verband met fijne familiedingen op een huisjesterrein nabij Orvelte wilde vervoegen, startten de HH vroeg met de voetbewegingen. Vrijwel rechtstreeks naar de startplek gereden, alwaar iemand vanonder een zonnescherm al onze rituelen bewonderde. De vrachtwagen werd doordaar enigzins in de war ( althans de bestuurder), maar uiteindelijk reed het geheel fier de straat in en door. Bij de school vlak voor het park was het druk, maar zeker niet onaangenaam. Het park op zich met fontein en propeller gaf een mooi gevoel. Dat kwam goed uit, want dra zouden de HH de gezellige winkelstraat op gaan. Speciaal had men standjes met oude boeken, auto vol met balonnen en nog veel meer aan laten rukken. Zelfs op de Markt bleek men met groot vertoon ons in te willen halen, alleen was alles nog lang niet klaar. Zo ook niet het Doktersdreefje, dat niet allen was opengelegd, maar ook nog eens een niet mis te ruiken onwelriekende geur afgaf. Het huis van de engelen en zo, bleek geflankeerd te worden door een waterornament. HH deed er zijn voordeel mee. Na de prachtige trompe l'oeil langs de singel. Ganzen genoeg daar in Steenbergen, maar we maakten ons op om via de Wouwseweg naar Welberg te gaan. Leuk trouwens muzikale begeleiding vanaf de sportdag. Welberg bood binnenhuisbreeksloopwerken, maar ook niet nader te noemen bekende dingen, alsmede caravan en een zeer vriendelijke poes. Ondanks de kippen raakten de HH enigzins in de verwardheid middels 2,3 en vierhoevenaanduiding. Ja, is er dan sporen van een paard, een beetje kreupelinvalide ezel of iets in de trant van een duveltje of wellicht alle drie. De geiten, het kalf en de schapen hebben we alsnog advies gegeven over het vragen naar een wortel aan andere voorbijgangers. Zelf een waarschuwing ontvangen voor pasopkippen. De met honden gepaard gaande wandelmevrouw ging door het veld lopen, zodat wij in ieder geval met een gerust hart richting het doodlopende bos gingen en er zelfs het advies tot bezichtiging ter harte namen en opvolgden. Teneinde zelf niet dood te lopen, kropen de HH op een slagboom en nuttigden daar, onder toeziend oog van eikels, fijne boterhammen. HF had eigen gebakken, HH van fabriekswege. Zo, dan nu op naar kunst; kunstliefhebbers zoals we daar zijn. Eerst nog even een amfibie fotograveren en dan over de brug die onder andere mede mogelijk is gemaakt door SBB. En zie daar een iglo van ijsklontzakjes, jawel. Ook aan beide kanten beschilderde binnendeuren, een blikvanger, nestjes van wol, verticale zwartwitlatjes, rode lappen, een boswachterstoel; te veel om op te noemen en de één nog meer kunst dan de ander. Toen we het bos uitgestuurd werden, was er gelukkig wel sprake van geestelijke ondersteuning. Mooie nieuwbouw en hoepela daar waren we weer bij Welberg. Een hele grote kerk hebben ze daar, maar die van Steenbergen is nog veel groter. We bezochten de dorpskroeg niet, maar stevenden langs Stella Maris op naar het autopunt. Na ampel overleg werd gekozen om op goed geluk af te gaan en daar bood Moerstraten een goede kans toe. Tegenover de kerk namen we plaats bij van Pul en toen werd het moeilijk. De bierkeuze is daar namelijk groot en tevens interessant. Het werden La Trappe blondjes en Urthel Saisonnières. Tevreden keerden we huiswaarts.

Herenwissel nr1: de witte gloed

Waarom duurde deze beschrijving zo lang:

1. er was sprake van uitstelgedrag. Weliswaar kort, niet ter afstel, maar vervelend genoeg
2. er was geen route beschikbaar. Zoekacties en wat dies meer zegde ten jammer.
3. vanwege de geheugen problemen van de HH zal er toch eerst gewandeld moeten worden alvorens verhalen kunnen volgen.

HH doet onderzoek

Haagse rituelen

Zodoende kon het gebeuren dat HF eerste belde voordat HH belde. Vandaar dat HH HF te woord kon staan en vragen naar hoezo en waarom. Weer bleek de boosdoener. Regen in zekere mate. Wat bleek alras? Later vertrekken is de uitkomst. Zo gezegd doen.
Rond 10.30 uur van deze morgen stond HF dan ineens voor de deur en kon het volgende probleem worden geanalyseerd.  Als we zo laat vertrekken waar is dan de route? Grote paniek want er was er geen. HH altijd goed voor een slag der kwinken kwam met het belegen voorstel om dan maar richting Den Haag en beter nog Duindorp te rijden, want misschien konden wij een bakkie doen bij een oh cherso babe. Het vooruitzicht en alles wat daarbij hoort ontroerde vooraf.

Als een gezwinde speer werd gereden in alle rust naar Den Haag alwaar HH een aangename route wist naar de bosjes van Poot. (sportlaan is een punt van herkenning). Daar parkeerden wij, zetten de auto uit, en schoenen werde gewisseld waarbij links wel links bleef en zo verder.

eigen huis eerst

met gevaar voor eigen leven

De route meter werd aangezet, de pasjes ingezet en allereerst het bos door. Middels behoorlijke stijgingen en dito behoorlijke dalingen bereikten wij het eindpunt van lijn 12 alwaar wij de duinen in gingen richting Kijkduin. Eerst zie je echter vooral Kijkduin niet. Maar onder een keuvelheid die aan damesgemoed deed denken wandelden de HH kwiek verder en gingen ook nog over een gedeelte met hoge landers, alwaar HF toch een kleine overwinning behaalde door gewoon met HH mee te lopen, dit ondanks zijn natuurlijke angst voor deze dieren.

Toen na voortschrijdend inzicht Kijkduin in zicht kwam bleek duidelijk dat afhankelijk van weer en verkeer deze plek kan verschillen tussen triest en aangenaam. Wij deden de hele boulevard aan strandzijde en aan het einde linksaf richting Ockenburg. Natuurlijk gingen wij niet zo ver maar bogen eerder af richting sportvelden alwaar heerlijk gegeten kon worden onder het genot van een nabije waterpomp. HH wist te vertellen dat we die steeds meer zullen zien. Hoezo kan men vragen.

Onder het onregelmatige kletteren van wat hemelwater kon een blik worden geworpen op de chinese muur en vandaar kon het rechtdoor naar Meer en Bosch, langs de uitspanning (HH had nog herinneringen aan een bepaalde lokatie maar men verbouwde zodoende) en eigenlijk gingen wij op eigen wijze langs en door diverse parken, landgoederen, goudenregenstraat, alwaar de fa Lint en Martens van niets wist, fahrenheitstraat, toch weer sportlaan en bij lijn 12 ging het rechtsaf de duinen in. Dat hier sprake is van nieuwbouw moet u zelf maar eens gaan toetsen.

Helemaal langs de haven wilden de HH niet, zodoende ging het via genoemde bosjes van Poot weer met beklimmingen en zo naar de auto.
Aldaar werd nog even een dame bewonderd maar wij konden niet blijven.

Dan maar naar Rotterdam alwaar een belgisch aandoende gelegenheid zowel bereid als in staat bleek ons van bieren (deels uit een Kluis!) en warme ballen te voorzien. Buiten zittend zagen wij witte gloeden in allerlei stadia passeren.

Vanwaar de titel vraagt u. Dit vereist enig inzicht uwerzijds in de huidige reclame wereld. Er wordt momenteel uitleg gedaan in de reclame blokken naar het waarom dames ook wel eens krabbelen op plekken waar HH regelmatig kratsen. Onderhavige HH wisten niet dat dit te maken heeft met de witte gloed, in de volksmond ook wel witte vloed genoemd. Je kunt hier zonder recept nu wat voor krijgen (natuurlijk tegen betaling) maar dan hoeft de huisarts het niet te weten.
Wisten de HH veel dat de wijze van kleding in driekwart maat ook de staat van gloeden en vloeden aangeeft.
Zo ziet u maar: volgt de HH en wijsheid wordt u in de schoot geworpen.

route zonder beschrijving