Lèvre épaisse

Wat een gekke titel zult u vinden! Daarover dus niets meer, dus leest gerust verder.

Soort houten schoen

Vandaag stond een wandeling op het programma, dus vanuit HF via HH naar het schone maar ook veraf gelegen de Klomp. Gelukkig was van Alzheimer geen sprake zodat maar ook zeker daardoor reed HF in een soort van directe koers naar de eindbestemming hetgeen een station bleek te zijn van alwaar de groene wissel nr 110 een aanvang zocht.
De auto werd afzijdig geparkeerd, ver van Koleossen en dergelijke. Al die uren dat de auto zich ten allene moest houden zorgden de HH wel voor een leuke en zo.

Schoenen gewisseld, sokken soms ook en ja hoor daar gingen ze weer. Wandelend dit keer net als altijd overigens. Want wandelen is leuk, andere dingen ook. Vandaar.
Hoe dan alleen: je gaat vanaf het station langs de Klomp (hoe men aan deze naam komt ?) en wandelt na voorzichtig oversteken richting Arnhem/Renswoude. Neemt het fietspad niet aan de rechterkant.

hij ging liggen

HH deed alsof

Na een KM, kan een meter meer zijn, LA de grebbelinie annex fietspad op, alwaar fietsers u kunnen en willen passeren. U passeert waterforten, wel goed kijken, en ergens aan den einde wordt de doorgang enigszins belemmerd. Maar troost u, links ervan kan u langs en dan weer RA langs de spoorlijn. U passeert natuur en na een tijd komt u vanzelf bij een bankje. Aldaar ging er een gulle etenssuggestie van HF naar HH alwaar werd genoten van het een maar ook het ander.
Na hervatting van de wandeling werd HH een tinteling gewaar in de bovenlip gebieden die erop duidden dat de feestelijkheden in de bovenlip en er omheen waren begonnen. HF werd gewaarschuwd zodat hij niet van de schrik zou bekomen. Dus verder op weg, waarbij de omvang van HH alras toenam. Leuk, maar tijdens een wandeling niet bijzonder handig.
Maar goed, tegenslagen zijn om te overwinnen dus HH haalde een grote adem naar binnen en daar gingen ze hoor, alsof naar Mordor.

Wat een verzicht!

Weer langs de trein, maar nu links ervan (er kwamen nog een trein en nog een) werd zichten op de Grebbeberg gegund. De HH hadden geen spullen erbij om ons te zekeren, wij konden geen pinnen in rotsen slaan ter houvast dus werd met gevaar de beklimming en afstijging verricht. Maar de vergezichten waren een moeite waard en nergens teveel. Vervolgens daalt u verder en vervolgt op een doorgaans rustige asfaltweg via nog meer asfalt en wat omzwervingen tot u de achterzijde van kasteel Renswoude in het zicht krijgt. Maakt hier rustig een foto en/of twee want wij verklappen nu reeds dat de voorzijde ook een deel van de route betreft. Dus erom heen wandelen, RA over de brug, het MIDDELSTE pad nemend en de vijver rechts van u houdend.

Wij namen de hele vijver

Wij gingen eerst nog even verder kijken bij een schaap-ruine.
Zoals beloofd de vijver rond, het kasteel aan uw rechterzijde passerend en dan LA de oprijlaan op. In wandelende context in feite de opwandellaan te noemen. Wij zochten banken, maar zagen oudere mensen de eerste de beste al ingepikt hebbend. Dus de dorpsweg overstekend bevindt zich rechts ook een zitgelegenheid. Aldaar werd spijzen en drank genuttigd waarbij HF gezien de situatie wat verder van HH ging en moest zitten.

Naast vrije uitwandelHH bestaan er ook vrije uitwandel kippen.

Niettemin werd eea verorberd en ging men verder wandelend helemaal uit. Onderweg de andere wandelaars volgend en uiteindelijk weer die vermadelijke grebbelinie op RA. Gelukkig kunt u na 300 m eraf en wandelt u naar Ederveen, alwaar de naamgever dezes door de HH niet thuis werd aangetroffen. Wel was het marktplein in rep en roer. RA op de Munnikeweg en dan is het in feite doorwandelen tot de Klomp, waar als het goed met u is gesteld een deja vu zal plaatsvinden, hoewel u natuurlijk niet de auto van HF ziet staan, graag hiermee rekening houden.
Wij stapten in en reden werkelijk zonder dwalen naar Nieuwerkerk alwaar een gelegenheid is tot bier drinken en bitter eten. Wij genoten van een bok in bier en weizzen in bier en een gevarieerdheid aan spijzen.
Inmiddels kan gemeld worden dat HH aan de beterende hand is zodat voor het voortbestaan van deze wandelbeschrijvingen voor de vele duizenden lezers niet gevreesd behoeft te worden.