Totaal aantal leaks

zaterdag 25 mei 2013


Allereerst dit. Maar allerallereerst onze excuses voor slechts 1 wandelverhaal deze week. Ten tweede allerseerst dus: HH had voor deze keer de potloodkunstenaar HB uitgenodigd ten einde met ons te wandelaren en onderwijl te potloden. Zie hier enkele creaties.
Verder had HH ook nog een plan m.b.t. de te gane route.  Deze dus:
http://www.vvvbaarle.nl/file_handler/documents/original/download/55/Over-de-Strumpt.pdf .
Tevens te koop voor 1 euro. HF reed om en daardoor kon omgekeerd geparkeerd worden. Nadere details besparen we u. Onder luid motor met zijspangeluid werden schoenen etc. gedaan. Lopen en direct eigen inbreng, maar de verwarring was vrij snel uit de lucht en vrolijkheid was er sowieso. Niet uit de lucht en zorgend voor letterlijke hoogtepunten was de chikoekoek-helicopter van een luchtmacht. De campingbewoners boden en masse geen koffie aan, zodat we snel een haas zijn pad zagen kiezen. Daarom even een gedicht (dank u wel overigens Kees Stip). Zet u schrap.
 
OP EEN HAAS
 
Een haas had (een bijzondere bange) gehoord, dat koeien hazen vangen.
Om nu dit noodlot te ontgaan, probeerde hij, met vlekken aan
en hier en daar een noodprothese, een goedgelijkend rund te wezen.
Zijn streven leidde tot succes, vooral bij slager Van der Es,
want onder diens bekwame handen, werd hij van haas tot biefstuk van de.
 

Waar zijn de HH gebleven?
Bij de soort van menhirs dreigde de lucht en even later was de dreiging omgezet in natte regendruppels. De HH konden heerlijk even schuilen onder afdakking. (begint ook een bekend fenomeen te worden). Vrij snel daarna Frietamientjes en Het Hertekamp met slechts pony's zichtbaar. Wel werd HH-matig vastgesteld dat de Hollandse Bossen kwetsbaar zijn, maar ook plassen bevatten. De vlak daarna vallende regen deerde ons niet. Na de omheinde barakken gingen we rechtsaf bij het Castelsch Baantje. Hierdoor misten we de verkorting, maar een kniesoor was niet in ons midden. Eventjes in een boombosgedeeltje verstoppertje spelen met de regen en toen op naar de kalfjes, alwaar de parapluie's (HHPP) ontvouwen mochten worden. Op verklaarbare wijze bleef het HFPP-hoesje achter. De boerderijhond was erg verbaasd. De moeder met haar twee kinderen, allen voorzien van een fiets, niet en kwamen ons tegenliggen, maar ons doel was en bleef op dat moment Ulicoten.
In de verte de Ark
Daar is namelijk een uitzonderlijk buitentoilet en, minder van belang qua bezichtiging maar vooral vanwege droge plek, de H. Bernardus kerk. Tevens leverancier van bankbiljetten. De kapel van dezelfde H.B. werd wel geduid, maar de HH hadden weinig zin in een uitstapje daarnaartoe. Voor de liefhebbers: de Bosstraat even een flink stuk in. De voeders werden naar hartenlust gemengd en wij mengden ons voor korte tijd onder maar vooral bij wat koeien. De boer plantte plantjes en wij op zoek naar het Klompke. Onder toeziend oog van M. deden we versnaperingen en met gevaar voor electrocutie werd vocht bekeken en afgekeurd.
Geen versnaperingen

 De muis sliep gedurende deze handelingen gewoon door. Het was een zware nacht geweest. Op ons verdere pad werden we regelmatig voorzien van volle zoolprofielen. Maar afgezien van een autovoorbumper en doorgangbelemmerende waterophopingen verliep het ons goed. De koekoekgeluiden duidden op laterwaterregen. Ook was er sprake van bereik in meer dan 1 zinnen des woords. De behuizing voor solitaire bijen was niet te koop. Opmerkelijk waren de danshonden. Vlak daarna kregen we weer geen koffie bij de camping en zelfs geen thee.
Wel versnaperingen

Bovendien was de chikoekoek- vervangen door een Appalachen-helicopter en deden we zelf nog een stukje eigen inbreng. Toen was het mooi geweest en eerder dan we verwachtten stonden we toen stil bij Klein-Amerika. De ontvangst was er en kortheidshalve spreekt de foto voor zich qua consumpties. Nadat dames vreselijk moesten lachen gingen de HH huiswaarts; zich nu reeds verheugend op Wikiwalknummertje 100. Binnenkort in dit theater.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Dank u oh medeburger